Στις 17 Μαρτίου 1988 αυτοκτόνησε ο... Μπαγάσας, Νικόλας Άσιμος
Σαν σήμερα πριν από 31 χρόνια, στις 17 Μαρτίου του 1988, αυτοκτονεί στο σπίτι του, ο 39χρονος Νικόλας Άσιμος, συνθέτης, στιχουργός και τραγουδιστής του ελληνικού ροκ
Το πραγματικό του επώνυμο ήταν Ασημόπουλος και πριν φύγει από την γενέτειρά του την Κοζάνη, ήταν αθλητής του ύψους, έπαιζε μπάσκετ, αλλά και τερματοφύλακας στην τοπική ομάδα με την οποία δεν δέχθηκε να βγάλει δελτίο αρνούμενος να ενταχθεί σε ομάδα.
Μετά θάνατον, κυκλοφόρησαν ακόμη δύο δίσκοι του: «Το φανάρι του Διογένη» με
τη συμμετοχή της Σωτηρίας Λεονάρδου και το «Γιουσουρούμ - Στο φαλιμέντο του κόσμου», με τη συμμετοχή του Βασίλη Παπακωνσταντίνου. Ο συγγραφέας Δημήτρης Μπαγέρης και διευθυντής του ΣΕΓΑΣ θα εκδώσει την βιογραφία του “Ο Διάσημος Νικόλας Άσιμος” (εκδόσεις Σιγαρέττα – Οδός Πανός) το 1999, την ίδια χρονιά που θα εκδώσει και την βιογραφία του Βασίλη Σύλλη.
Το 1983 είχε ανοίξει ένα μαγαζάκι στα Εξάρχεια, στην οδό Καλλιδρομίου. Ήταν ο «Χώρος Προετοιμασίας» όπως το ονόμασε, αλλά και διαμονής, αφού αυτό ήταν και
το σπίτι του. Εκεί έγραφε, συνέθετε τα τραγούδια του, πουλούσε βιβλία, παιχνίδια για παιδιά, πρόχειρα κοσμήματα κατασκευής γνωστών του, κασέτες δικές του κυρίως,
φωτιστικά, πήλινα, κάρτες παλιές και πολλά άλλα.
Νωρίτερα, το 1977 φυλακίστηκε για δύο μήνες, μαζί με άλλους πέντε εκδότες - συγγραφείς, με επίσημη κατηγορία: «εξέχουσες προσωπικότητες που επηρεάζουν αρνητικά το κοινωνικό σύνολο».
Το 1987 οδηγήθηκε βιαίως σε ψυχοθεραπευτική κλινική και λίγο αργότερα στις φυλακές Κορυδαλλού, με την κατηγορία του βιασμού. Αποφυλακίστηκε με
χρηματική εγγύηση, αλλά δεν κατάφερε να ξεπεράσει τη μεγάλη του πίκρα γι' αυτή την αβάσιμη κατηγορία, που δεν τεκμηριώθηκε ποτέ. Η εκκρεμούσα δίκη, μαζί με τ'
άλλα προβλήματα που ήταν πολλά, συσσωρεύτηκαν μέσα του... Εξ ου και οι δύο ανεπιτυχείς απόπειρες αυτοκτονίας, πριν κρεμαστεί στο σπίτι του στις 17 Μαρτίου του 1988.
Η κηδεία του Νικόλα, έγινε το απόγευμα της Παρασκευής 18 Μαρτίου 1988 στη Νέα Σμύρνη, παρουσία περίπου 200 ατόμων, σε μια εξαιρετικά φορτισμένη ατμόσφαιρα:
- Παιδιά να μην αφήσουμε να τον πάρουν τον Νικόλα τα 'κοράκια'.
- Δεν ήξερα, αγόρι μου, ότι είχες τόσους φίλους...
- Θα μας λείψεις, αλλά να είσαι σίγουρος ότι η ευαισθησία και η ανθρωπιά δε θα λείψει...
- Λέγανε ότι ήσουν απροσάρμοστος, μα εμείς ξέραμε ότι ήσουν ευαίσθητος.
- Νικόλα, γεια σου, σ' αγαπάμε…
Από το κασετόφωνο του Στέλιου Λογοθέτη ακούγεται για λίγο "Ο Μηχανισμός" σαν ύστατο χαίρε τιμής, ενώ στο μνήμα παραμένουν μέχρι που σκοτεινιάζει λίγοι φίλοι, παίζοντας κιθάρα και τραγουδώντας. Τα έξοδα της κηδείας ανάλαβε ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, φροντίζοντας λίγο καιρό αργότερα να τοποθετηθεί μία μαρμάρινη επιτύμβια στήλη αναγράφοντας τους στίχους του Μπαγάσα.