Δώδεκα πιανίστες ταυτόχρονα

Το μοναδικό παγκοσμίως πιανιστικό σύνολο Piandaemonium, που αποτελείται από δώδεκα πιανίστες να παίζουν ταυτόχρονα σε έξι πιάνα, επιστρέφει στην Αθήνα, επτά χρόνια μετά την τελευταία του εμφάνιση, με τρεις συναυλίες, καθώς και πρωινές σχολικές παραστάσεις.

Ο εντυπωσιακός σχηματισμός των έξι πιάνων με ουρά, η ταυτόχρονη συνύπαρξη των δώδεκα μουσικών, το μέγεθος του ήχου, η διαφορετικότητα των στυλ της μουσικής, από αμιγώς κλασικό μέχρι εντελώς σύγχρονο, αλλά και η ακρίβεια στην εκτέλεση των έργων από τόσα διαφορετικά χέρια, μετατρέπουν κάθε συναυλία των Piandaemonium σε μια ιδιαίτερη παράσταση.

Το Piandaemonium αποτελούν οι πιανίστες Χαράλαμπος Αγγελόπουλος, Αντώνης Ανισέγκος, Εύη Γιαμοπούλου, Νίκος Ζαφρανάς, Στέφανος Θωμόπουλος, Βικτωρία Κιαζίμη, Γιώργος Κωνσταντίνου, Χρήστος Λενούτσος, Μαρία Μυλαράκη, Στέφανος Νάσος, Αντώνης Σελεμίδης, Μελίνα Τσινάβου και Κώστας Χάρδας.

Το πιανιστικό σύνολο Piandaemonium ιδρύθηκε το 1998 στη Θεσσαλονίκη με πρωτοβουλία της Δόμνας Ευνουχίδου και η αρχική του σύνθεση περιλάμβανε την ίδια και έντεκα πρώην μαθητές της. Έκτοτε το σύνολο εξελίχθηκε και άλλαξε σύνθεση πολλές φορές, αν και ο πυρήνας του διατηρείται σταθερός.

«Το Piandaemonium είναι ένας τόπος συνάντησης, αλλά και μια μουσική οικογένεια, με πνευματική μας μητέρα την Δόμνα Ευνουχίδου», επισημαίνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο διεθνούς φήμης συνθέτης, πιανίστας και ηλεκτρονικός μουσικός, Αντώνης Ανισέγκος. «Αυτό το σύνολο έφερε αρχικά αρκετούς πιανίστες της Θεσσαλονίκης ακόμα πιο κοντά και δημιούργησε μια πιανιστική κοινότητα, που δεν είναι καθόλου αυτονόητη», προσθέτει ο ίδιος.

Ο βραβευμένος πιανίστας, Αντώνης Σελεμίδης παρομοιάζει το Piandaemonium «με μια οικογένεια φίλων, μια ομάδα μουσικών που μοιράζονται το ίδιο πάθος για το πιάνο και τη μουσική» και περιγράφει ότι «στην καθημερινότητα ενός πιανίστα, όπου συχνά νιώθει μόνος σε ένα ταξίδι που απαιτεί αμέτρητες ώρες σκληρής δουλειάς και απομόνωσης, η εμπειρία του να παίζεις με έντεκα άλλους πιανίστες είναι πραγματικά μοναδική». Ο κ. Σελεμίδης, ο οποίος απέκτησε το δίπλωμα πιάνου του το 2014 με καθηγήτρια τη Δόμνα Ευνουχίδου και έγινε μέλος της ορχήστρας έναν χρόνο μετά, εκμυστηρεύεται ότι «το Piandaemonium, εκτός από τη μουσική του διάσταση, είναι για μένα κάτι πολύ ιδιαίτερο γιατί η δημιουργία του υπήρξε όραμα της δασκάλας μου, Δόμνας Ευνουχίδου. Το να μοιράζομαι το όραμά της και να είμαι μέρος αυτού του συνόλου με ανθρώπους που εκτιμώ και θαυμάζω, με γεμίζει με τεράστια χαρά».

Στην 25ετή πορεία του το μουσικό σύνολο Piandaemonium έχει παρουσιάσει, σε συναυλίες σε όλη την Ελλάδα, έργα Ελλήνων συνθετών γραμμένα ειδικά για το σχήμα σε πρώτες εκτελέσεις, διασκευές σπουδαίων συμφωνικών έργων, αλλά και αυθεντικά έργα σε ποικίλους πιανιστικούς συνδυασμούς.

Το Piandaemonium θα δώσει τρεις συναυλίες την Παρασκευή 22 Νοεμβρίου, στις 9 μ.μ., και το Σάββατο 23 Νοεμβρίου, στις 6.30 μ.μ. και στις 9 μ.μ., στην κεντρική αίθουσα του Φιλολογικού Συλλόγου «Παρνασσός» (πλατεία Αγίου Γεωργίου, Καρύτση 8, Αθήνα). Το πρόγραμμα των τριών συναυλιών περιλαμβάνει έξι «Ελληνικούς Χορούς» του Νίκου Σκαλκώτα, το «Ένας Αμερικάνος στο Παρίσι» του Τζορτζ Γκέρσουιν, την «Piandaemonium Suite Ρωμαίος και Ιουλιέτα» του Σεργκέι Προκόφιεφ σε διασκευή του Θόδωρου Κοτεπάνου και το κολάζ «Languido-Scorrevole» του Γιώργου Κωνσταντίνου, βασισμένο σε συνθέσεις των Σούμπερτ και Ντεμπισί.

Επίσης, θα παρουσιαστεί η σύνθεση του Αντώνη Ανισέγκου «Styx». Όπως περιγράφει ο ίδιος, το έργο γράφτηκε πριν από 22 χρόνια και ήταν εμπνευσμένο από κείμενα του Ιάννη Ξενάκη. «Ήταν η καχυποψία που έτρεφε προς κάθε μορφή υποκειμενικής έκφρασης συναισθημάτων, που με είχε αγγίξει. Αυτό τον είχε οδηγήσει να στραφεί από τις ανθρώπινες υποθέσεις σε φαινόμενα της φύσης, αλλά και στην αρχαία μυθολογία. Έβλεπε πως τα ευγενή αισθήματα μπορούσαν να θρέψουν κάτω από ορισμένες συνθήκες πατριωτισμό, φανατισμό και πολέμους, αλλά και τον ρόλο που έπαιζε άθελά της η μουσική. Με το Styx επιχείρησα να ανιχνεύσω τη φύση της ύπαρξης, να σβήσω το φως της σκέψης και της γνώσης και να αφεθώ στο ένστικτο που φωλιάζει μέσα μας», υπογραμμίζει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ.

Εκτός από τις τρεις συναυλίες, θα πραγματοποιηθούν στην Αθήνα και πρωινές μουσικές παραστάσεις για σχολεία, στις 21 και 22 Νοεμβρίου, στις 9.30 π.μ. και στις 11 π.μ. «Η απόφαση να προσεγγίσουμε τα σχολεία με τις μουσικές μας παραστάσεις ήταν φυσική εξέλιξη της επιθυμίας μας να μοιραστούμε τη μουσική με όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους, από νεαρή ηλικία», τονίζει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Αντώνης Σελεμίδης και συμπληρώνει: «Είναι πραγματικά εντυπωσιακό για τα παιδιά να βλέπουν κάτι τόσο μοναδικό, όπως ένα σύνολο από δώδεκα πιανίστες, να δημιουργεί ήχους που δεν έχουν ξανακούσει. Η εμπειρία αυτή τους ενθουσιάζει, τους προκαλεί και τους δημιουργεί την επιθυμία να θέλουν να ανακαλύψουν τη μουσική με μια καινούρια οπτική».

Πόσο δύσκολο είναι όμως να παίξουν μαζί επί σκηνής δώδεκα πιανίστες, ρωτάμε τα δύο μέλη του μουσικού συνόλου. Ο Αντώνης Ανισέγκος απαντά ότι «είναι όντως πολύ δύσκολο να συντονιστούν ηχητικά δώδεκα πιανίστες. Οι πιανίστες δεν έχουν την τύχη της ορχηστρικής εμπειρίας, παρά μόνο ως σολίστες και οι ευκαιρίες για τους περισσότερους είναι ελάχιστες. Έχουν όμως, την εμπειρία της συνοδείας και της μουσικής δωματίου. Έτσι, μαθαίνουμε στην πράξη να αναπνέουμε και να τραγουδάμε μαζί με άλλους μουσικούς μέσω του πιάνου. Επίσης, μαθαίνουμε να προσαρμόζουμε τον ήχο μας σε ένα περιβάλλον διαφορετικό από αυτό του πιάνου, μαθαίνουμε να κάνουμε χρώματα, όπως λέμε. Όλες αυτές οι εμπειρίες πιστεύω πως μας ωριμάζουν και έτσι ωριμάζει μαζί και το Piandaemonium».

Ο Αντώνης Σελεμίδης χαρακτηρίζει τον συντονισμό δώδεκα πιανιστών επί σκηνής «μια πραγματική πρόκληση, ειδικά επειδή δεν υπάρχει η άνεση πολλών προβών», γι' αυτό και απαιτείται «εντατική προσωπική μελέτη εκ των προτέρων». «Κάθε φορά, κάποιος από εμάς αναλαμβάνει τον ρόλο του μαέστρου, καθοδηγώντας μας κατά τη διάρκεια των προβών, ώστε να εξηγούνται τυχόν ασάφειες και να εξοικονομείται χρόνος. Δεδομένου ότι οι ιδέες και οι απόψεις δώδεκα πιανιστών δεν ταυτίζονται πάντα, αυτή η καθοδήγηση είναι κρίσιμη για την ομαλή συνεργασία μας. Κάθε πιανίστας πρέπει να ακούει με απόλυτη προσοχή τους υπόλοιπους, να συγχρονίζεται με τον ρυθμό, τη δυναμική και την έκφραση του συνόλου, δημιουργώντας μια ενιαία ερμηνεία», καταλήγει.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ