Kind of blue -Πώς η μουσική σού αλλάζει τη ζωή

Κάτι κοσμογονικό συμβαίνει τον Αύγουστο του 1959 όταν το σεξτέτο του Μάιλς Ντέιβις μπαίνει στο στούντιο για να ηχογραφήσει για λογαριασμό της Columbia Records ένα άλμπουμ απολογισμό για όσα είχαν συμβεί μέχρι εκείνη τη στιγμή στη τζαζ μουσική αλλά και για όσα έμελλε να συμβούν στο μέλλον.

Μπιλ Έβανς στο πιάνο, Τζον Κολτρέιν και Τζούλιαν Κάνονμπολ Άντερλεϊ στο σαξόφωνο, Πολ Τσέιμπερς, Τζίμι Κομπ στα τύμπανα και φυσικά Μάιλς Ντέιβις στην τρομπέτα, με ένα φευγαλέο πέρασμα του ανερχόμενου πιανίστα Γουίντον Κέλι.

Λένε πως το Kind of blue ήταν εν μέρει εμπνευσμένο από τον Μπιλ Έβανς, σίγουρα όμως η σκιά του Μάιλς Ντέιβις σκεπάζει τα πάντα. Σίγουρα πάντως είναι ο θρίαμβος της τροπικότητας στη μουσική. Τους τρόπους θα τους χρησιμοποιήσει κατά κόρον και ο Τζον Κολτρέιν στη συνέχεια της καριέρας του.

Οι μουσικοκριτικοί θεωρούν σήμερα, και δικαίως, πως το Kind of blue αποτελεί το σημαντικότερο και επιδραστικότερο άλμπουμ στην μουσική του 20ου αιώνα. Πρόκειται για ένα άλμπουμ που ξεπερνά σε σημασία οποιαδήποτε άλλη δημιουργία σε οποιοδήποτε άλλο μουσικό είδος στον αιώνα που μας πέρασε.

Το Kind of blue στέκεται περίπου σαν τον «Οδυσσέα», σαν το «Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο» του Προυστ. Είναι από τα έργα που σου αλλάζουν τη ζωή. Δεν γίνονται κάθε μέρα, ίσως γίνονται μια φορά κάθε εκατό χρόνια αλλά οδηγούν την τέχνη και τον άνθρωπο σε νέους δρόμους.