Ρόυ Έλντριτζ - Η μεγάλη τρομπέτα της τζαζ
Προπολεμικά δεν υπήρξε καλύτερος τρομπετίστας από τον Ρόυ Έλντριτζ
Ανάμεσα στους μουσικούς που βγήκαν από την τρομπέτα του Λούις Άρμστρονγκ ξεχωρίζει το δίχως άλλο ο Ρόυ Έλντριτζ, ο σπουδαιότερος τρομπετίστας της γενιάς του. Μπορεί ο Ρόυ να δανείστηκε τον τόνο και την γκάμα από τον Άρμστρονγκ αλλά οι αυτοσχεδιασμοί του ήταν κάτι προχωρημένο για την εποχή του.
Στην πραγματικότητα ο Ρόυ Έλντριτζ εμπνεύστηκε τα περισσότερα πράγματα από τον εξαιρετικό σαξοφωνίστα Κόλμαν Χόκινς, που στα χρόνια του '30 ήταν ένα επιβλητικό τοτέμ στον κόσμο της μουσικής. Δεν είναι τυχαίο ότι στην πρώτη σημαντική του εμφάνιση ο Έλντριτζ αποφάσισε να παίξει νότα προς νότα ένα ηχογραφημένο σόλο του Χόκινς.
Η πορεία του Έλντριτζ είναι εντυπωσιακή μέχρι τις αρχές του 1940, όταν η εμφάνιση του Γκιλέσπι αποθάρρυνε κάπως τις αναζητήσεις του, νιώθοντας ξαφνικά πως κι ο ίδιος ξεπεράστηκε από το χρόνο και από τα «καινά δαιμόνια» του μπίμποπ.
Στη συνείδηση όσων ξέρουν από τζαζ, ωστόσο, παραμένει ο κορυφαίος τρομπετίστας της προπολεμικής περιόδου, έστω κι αν μεταπολεμικά η επιρροή του άρχισε να φθίνει μπροστά στις κατακλυσμιαίες εξελίξεις της αυτοσχεδιαστικής μουσικής.
