Φίλιπ Χάρπερ: Η τζαζ ζει και βασιλεύει
Ένας σπουδαίος τρομπετίστας που ισορροπεί πάνω στην παράδοση και στην πρωτοπορία
Ό,τι και να λέμε τα πνευστά όργανα είναι η ψυχή της τζαζ, η αιχμή του δόρατος στο σύγχρονο ρεύμα του αυτοσχεδιασμού.
Οι ήχοι από το σαξόφωνο και την τρομπέτα αποπνέουν την αλητεία των δρόμων στις μεγαλουπόλεις του κόσμου. Απρόσωπα επεισόδια της ανθρώπινης ύπαρξης που ζωγραφίζουν οι παραβατικές νότες μεγάλων μουσικών μας οδηγούν στο δράμα του 21ου αιώνα.
Ολυμπιακός: Καλός ο Βιλντόζα αλλά ακόμα καλύτερος ο Φουρνιέ
Πόσο απέχει η τζαζ από τις τολμηρές συλλήψεις της μοντέρνας ζωγραφικής και από τις ακροβασίες του σύγχρονου μυθιστορήματος;
Οι τέχνες προχωρούν χέρι-χέρι στους διαδρόμους του χρόνου, χωρίς υστεροβουλία και αγκυλώσεις. Μουσικοί σαν τον Φίλιπ Χάρπερ μας θυμίζουν για πολλοστή φορά πως η δεξιοτεχνία και η αυτοσχεδιαστική τόλμη πρέπει πρωτίστως να πατάνε γερά στην παράδοση. Συχνά είναι μόνο θέμα ύφους και για όλα τα άλλα λειτουργεί η πρωτοπορία.
Φίλιπ Χάρπερ, λοιπόν, ένας ακόμα σπουδαίος μουσικός που παραμένει ενεργός στον θαυμαστό κόσμο της τζαζ για να μας θυμίζει πως τίποτε δεν τελείωσε με αυτή την υπέροχη μουσική.
