Επιστήμονες ζητούν επειγόντως έρευνες για τη ζημιά που κάνει το αντηλιακό στη θαλάσσια ζωή

Επείγουσα διερεύνηση των πιθανών επιπτώσεων που έχουν τα αντηλιακά στο θαλάσσιο περιβάλλον ζητά νέα έκθεση επιστημόνων.

Τα αντηλιακά περιέχουν χημικές ενώσεις, γνωστές ως ψευδο-έμμονοι ρύποι, οι οποίες εμποδίζουν τις υπεριώδεις (UV) ακτίνες του ήλιου και μπορούν να οδηγήσουν σε λεύκανση και παραμόρφωση των κοραλλιών ή σε μείωση της γονιμότητας των ψαριών.

Η παγκόσμια αγορά αντηλιακών προϊόντων γνωρίζει μεγάλη άνθηση, με τις πωλήσεις να προβλέπεται να φτάσουν τα 13,6 δισ. δολάρια μέχρι το 2028, αναφέρει ο Guardian. Σύμφωνα με την επιστημονική έκθεση, τεράστιες ποσότητες αντηλιακών καταλήγουν στους ωκεανούς του κόσμου.

Μελέτη υπολόγισε ότι αν ο μέσος άνθρωπος εφαρμόζει 36 γραμμάρια αντηλιακού κάθε 90 λεπτά και το 50% ξεπλένεται από το νερό, από μία μόνο παραλία με 1.000 επισκέπτες θα μπορούσαν να καταλήξουν στη θάλασσα 35 κιλά αντηλιακού.

Η έκθεση, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Marine Pollution Bulletin, εξέτασε περισσότερες από 110 μελέτες που σχετίζονται με τα αντηλιακά, τα φίλτρα υπεριώδους ακτινοβολίας (UV) και τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις τους. Υπολογίζεται ότι 6.000-14.000 τόνοι φίλτρων UV απελευθερώνονται κάθε χρόνο μόνο στις ζώνες των κοραλλιογενών υφάλων, γεγονός που οδηγεί τους επιστήμονες να τονίσουν την αυξανόμενη ανάγκη για ολοκληρωμένες μελέτες σχετικά με τις επιπτώσεις των αντηλιακών στη θαλάσσια ζωή.

«Αυτές οι χημικές ουσίες θεωρούνται ψευδο-έμμονοι ρύποι λόγω της συνεχούς εισαγωγής τους στο θαλάσσιο περιβάλλον. Πρέπει πραγματικά να κατανοήσουμε πώς αλληλεπιδρούν με το θαλάσσιο περιβάλλον και αν έχουν τη δυνατότητα να βιοσυσσωρεύονται στην τροφική αλυσίδα», επισημαίνει η Anneliese Hodge, επικεφαλής συγγραφέας της έκθεσης και διδακτορική ερευνήτρια στο Πανεπιστήμιο του Πλίμουθ.

Τα φίλτρα UV έχουν βρεθεί σε θαλάσσια περιβάλλοντα σε όλο τον κόσμο, από πολυσύχναστα τουριστικά hot spots μέχρι τις πιο απομακρυσμένες τοποθεσίες της Ανταρκτικής. Η πιο κοινή ένωση που συναντάται σε αυτά είναι η βενζοφαινόνη, που έχει αναγνωριστεί ως ανθεκτική, βιοσυσσωρευτική και τοξική ουσία. Η βενζοφαινόνη-3, που βρίσκεται συχνά σε αντηλιακά και καλλυντικά προϊόντα, εξετάζεται αυτή τη στιγμή ως πιθανός ορμονικός διαταράκτης από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Χημικών Προϊόντων.

Η ρύπανση από φίλτρα υπεριώδους ακτινοβολίας έχει επίσης εντοπιστεί σε γεωργικές πρακτικές, όταν το ανακυκλωμένο νερό από εγκαταστάσεις επεξεργασίας λυμάτων χρησιμοποιείται ως εδαφοβελτιωτικό. Οι ρύποι που εντοπίζονται εδώ δεν επηρεάζουν μόνο τις καλλιέργειες, αλλά φτάνουν και σε υδάτινα περιβάλλοντα μέσω της γεωργικής απορροής.

Αναποτελεσματικές οι μέθοδοι καθαρισμού

Εν τω μεταξύ, οι παραδοσιακές τεχνολογίες επεξεργασίας λυμάτων και νερού, όπως ο οζονισμός, μια χημική διαδικασία που χρησιμοποιεί αέριο όζον για την απομάκρυνση των ρύπων, είναι αναποτελεσματικές στη μείωση της τοξικότητας των φίλτρων UV. «Υπάρχουν αυξανόμενες ποσότητες και ποικιλίες αντηλιακών φίλτρων που εισέρχονται στο περιβάλλον και οι ρύποι εμφανίζονται σε όλους τους δυνατούς συνδυασμούς», επισημαίνει ο καθηγητής Awadhesh Jha, κύριος συγγραφέας της έκθεσης και καθηγητής γενετικής τοξικολογίας και οικοτοξικολογίας στο Πανεπιστήμιο του Πλίμουθ.

Για την καλύτερη κατανόηση του προβλήματος της ρύπανσης από τα αντηλιακά, η έκθεση συνιστά αύξηση της έρευνας σε διάφορες γεωλογικές περιοχές και οι πιο ποικίλες δοκιμές σε διαφορετικά στάδια της θαλάσσιας ζωής.

ΠΗΓΗ: CNN