Φυσικό αέριο: Η Ευρώπη έκανε μια τρύπα στο νερό
Ήρθε η ώρα να πληρώσει η Ευρώπη, και πρώτη η Γερμανία, το... λογαριασμό του φυσικού αερίου και της Ιστορίας. Ξηλωθείτε, κύριοι!
Το καλοκαίρι του 2021 είχε παρατηρηθεί μια ασυνήθιστη αύξηση των τιμών του φυσικού αερίου που προκάλεσε απορία στις Βρυξέλλες και στο στρατηγείο της Ενωμένης Ευρώπης. Συνήθως οι τιμές πέφτουν τέτοια εποχή και όλοι είχαν δικαιολογημένα θορυβηθεί. Τι είχε συμβεί; Απλούστατα οι πωλητές του φυσικού αερίου είχαν διαπιστώσει πως για πρώτη φορά από το 2011 τα αποθέματα της Ευρώπης είχαν πέσει στο 75% και ως εκ τούτου αντιλήφθηκαν πως ήταν ώρα να κερδοσκοπήσουν.
Το διευθυντήριο των Βρυξελλών, τελώντας σε μαύρα μεσάνυχτα, αποφάσισε να περάσει στην αντεπίθεση ανακοινώνοντας πως εφεξής θα απευθύνεται στο διεθνές χρηματιστήριο της Ενέργειας και δεν θα κάνει απευθείας συμφωνίες.
Υπάρχει ωστόσο ένα επιπλέον σενάριο, το οποίο ούτε ο γράφων ούτε οποιοσδήποτε άλλος επί του παρόντος μπορεί να επιβεβαιώσει.
Είναι πιθανόν οι Ευρωπαίοι φωστήρες να προσπάθησαν να πιέσουν τον Πούτιν, γνωρίζοντας πως η αχίλλειος πτέρνα του είναι ο μεγαλοϊδεατισμός αλλά και τα εθνοτικά προβλήματα που αντιμετωπίζει στα εδάφη των πρώην Σοβιετικών δημοκρατιών. Ίσως λοιπόν να θεώρησαν ότι είναι μια καλή ιδέα να φουσκώσουν τα μυαλά του μικρού ήρωα Ζελένσκι και να τον ωθήσουν στην αδιαλλαξία, που θα έφερνε ομολογουμένως σε πολλή δύσκολη θέση τον θείο Βλαδίμηρο. Ήταν μια αριστοτεχνική κίνηση πάνω στο ζατρίκιο της Ιστορίας αλλά οι εταίροι μας λογάριαζαν χωρίς τον ξενοδόχο. Κανείς δεν πίστευε πως μετά την οδυνηρή περιπέτεια της Κριμαίας η Ρωσία θα πήγαινε σε πόλεμο με την Ουκρανία. Το πάθημα της Κριμαίας όμως είχε γίνει μάθημα και οι Ρώσοι είχαν προετοιμαστεί για τις κυρώσεις της Δύσης. Η αποδολαριοποίηση των συναλλαγών, ο προσεταιρισμός του ΟΠΕΚ και η στροφή προς Ανατολάς έλυσαν τα χέρια του «Τσάρου» ο οποίος παρατείνει σκόπιμα τον πόλεμο στην Ουκρανία, χορεύοντας καλαματιανό τη Δυτική Ευρώπη.
Οι «κυρώσεις» της Ρωσίας τώρα αρχίζουν και στις Βρυξέλλες μας προειδοποιούν για ένα «σκληρό χειμώνα». Όχι τίποτε άλλο αλλά ο κοινοτικός επίτροπος ενέργειας κ. Τίμερμανς όταν θριαμβολογούσε για τη στροφή στις εναλλακτικές πηγές ενέργειας που δεν θα επιβαρύνουν το περιβάλλον, εννοούσε ότι θα επιστρέφαμε στο λιγνίτη; Αυτή είναι η ήπια πηγή ενέργειας; Όσο για τους Γερμανούς που πρωτοστάτησαν στην Αντι-Ρωσική εκστρατεία, τώρα βρίσκονται με την πλάτη στον τοίχο και ζητούν την αλληλεγγύη του Νότου. Μάλλον θα αστειεύονται όμως... Μια δεκαετία τώρα κυνηγούν ανηλεώς όποια χώρα βρέχεται από τη Μεσόγειο. Ήρθε η ώρα να γευτούν και αυτοί τη γλύκα της τιμωρίας.
Όσο για τον γράφοντα, υπό το φόβο ανεπιθύμητων κυρώσεων, σπεύδει να δηλώσει ότι «Το παρόν αποτελεί προϊόν μυθοπλασίας. Τα πρόσωπα, τα ονόματα και οι καταστάσεις είναι φανταστικά και οποιαδήποτε ομοιότητα είναι συμπτωματική και δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα».