Κοινοβουλευτικό άγος!

Ατόπημα πρώτου μεγέθους για την Τρίτη Ελληνική Δημοκρατία συνιστά ό,τι εκτυλίχθηκε στην πολυσυζητημένη εδώ και καιρό εμφάνιση, μέσω τηλεδιάσκεψης, του Ουκρανού Προέδρου, Βολοντίμιρ Ζελένσκι.

Σαν να μην έφτανε ότι για ένα, όχι αμελητέο, κομμάτι της Ελληνικής κοινής γνώμης (ανεξαρτήτως πολιτικής τοποθέτησης...) το να μιμηθούμε τα όσα συνέβησαν σε Κοινοβούλια Δυτικών χώρων ήταν από συζητήσιμο έως μη ενδεδειγμένο, το να βλέπουμε να απευθύνεται στην ελληνική αντιπροσωπεία μέλος του τάγματος Αζόφ (έχει, δεν έχει, ελληνικές ρίζες είναι αδιάφορο...) αποτελεί ιταμή προσβολή, όχι μόνο προς εκείνους εκ των 300 εκπροσώπων μας που βρέθηκαν στην αίθουσα, αλλά και προς έναν λαό ο οποίος επαίρεται ότι οι προπάτορες του εφηύραν τη Δημοκρατία!

Σ’ έναν λαό που πάλεψε τα προηγούμενα χρόνια για να βγάλει το «αβγό του φιδιού» - που είχε ενδυθεί κοινοβουλευτικά κοστούμια - από το «Ναό της δημοκρατίας», αποδεικνύοντας ότι πρόκειται για εγκληματική οργάνωση.

Και τώρα οι εκπρόσωποί του, αλλά κι όλοι εμείς, αφού υπήρχε και ζωντανή σύνδεση για να μην χαθεί το ...χάπενινγκ, κλήθηκαν να «ξεπλύνουν» εκείνους που κατηγορούνται (ακόμη και από Δυτικούς...) για την παραβίαση της Συνθήκης του Μινσκ, δίνοντας στον Πούτιν το «πάτημα» για να αιματοκυλίσει την Ουκρανία, προκειμένου να φέρει εις πέρας τα γεωστρατηγικά του παίγνια...

Και μπορεί ο εκλεγμένος πρόεδρος της Ουκρανίας να στηρίζεται στο (νεοναζιστικό όχι μόνο σύμφωνα με τα Ρώσικα, αλλά και τα Δυτικα ΜΜΕ) «Τάγμα Αζόφ», για να διατηρήσει την κρατική υπόσταση της χώρας του (ή και την καρέκλα του...), αλλά ουδείς, φαντάζομαι, ότι του παραχώρησε το δικαίωμα να χρησιμοποίει το Ελληνικό Κοινοβούλιο εν είδει... πλυντηρίου για τους δικούς του μαχαιροβγάλτες!

Εκτός αν έκανε και κάτι ανάλογο σε άλλες επικοινωνίες με δυτικά κοινοβούλια και δεν το μάθαμε (γιατί η αλήθεια βιάζεται πολλάκις ημερησίως εσχάτως με τα όσα γίνονται στη χώρα της Ανατολικής Ευρώπης)...

Επιτρέψτε μου ν’ααμφιβάλλω.

Όπως αμφιβάλλω για το αν θα έμεναν, εκεί, σε μια τέτοια περίπτωση τόσοι να τον χειροκροτήσουν όρθιοι, σε μια κίνηση που αποτελεί κοινοβουλευτικό άγος, μετά απ' ό,τι είχε μεσολαβήσει.

Όπως και να έχει ,το συμβάν δικαίωσε τους απέχοντες και καλούνται, πλέον, να δώσουν εξηγήσεις για το κακοστημένο σόου, τόσο το Προεδρείο της Βουλής. όσο κι η Κυβέρνηση για το αν ήταν ενήμεροι ή όχι για την κίνηση Ζελένσκι.

Όπως και να έχει είναι έκθετοι.

Στην πρώτη περίπτωση δεν χρειάζεται εξήγηση, στη δεύτερη γιατί αποδεικνύεται ότι δεν τους υπολήπτεται κανείς...

Σε περίπτωση που δεν είχαν ιδέα κάτι που - καλή τη πίστη – οι περισσότεροι θεωρώ ότι πιστεύουν, δεν πρέπει να γίνει διάβημα διαμαρτυρίας;

Γιατί η Ελληνική Δημοκρατία κάλεσε τον εκλεγμένο Πρόεδρο ενός κυρίαρχου κράτους κι όχι τον εκπρόσωπο μιας παραστρατιωτικής οργάνωσης.

Αν ο Ζελένσκι έχει ταυτίσει εαυτόν με εκείνους είναι δικαίωμά του, όσο κι αν δίνει «όπλα» σε όσους λένε ότι είναι το νομιμοποιημένο χέρι τους...

Το ερώτημα είναι γιατί έπρεπε να υποστούμε (και) αυτό το άγος, στο βωμό του να αποδείξουμε ότι είμαστε τα «καλά παιδιά» της Δύσης (και όχι Ρωσόφιλοι) την ίδια στιγμή που τα (εξ Ανατολάς) ...άτακτα επιβραβεύονται παντοιοτρόπως...

Αιδώς Αργείοι...