Tραπεζάκια έξω για… ολίγους το Πάσχα

Ήγγικεν η ώρα όχι μόνο για να γιορτάσουμε σε μία εβδομάδα από σήμερα το Πάσχα αλλά και για να αλλάξει το όνομα τούτης εδώ της ρουμπρίκας της εφημερίδας επαναφέροντας το αρχικό «Τραπεζάκια έξω». Άλλωστε, για κάποιους τυχερούς (ή για την ακρίβεια... οικονομημένους, αλλά σίγουρα προνοητικούς), που έφτιαξαν το εξοχικό τους στον ίδιο νομό με την πρώτη κατοικία τους, το δεύτερο Πάσχα της εποχής του κορονοϊού θα είναι με τραπεζάκια έξω στη φύση και ό,τι πιο κοντινό στην κανονικότητα προ κορονοϊού.

Κι αυτό γιατί όχι μόνο θα μπορέσουν να το επισκεφθούν αλλά θα δύνανται να φιλοξενήσουν μια οικογένεια ακόμη. Οπότε όσοι έχετε φίλους με εξοχικά εντός του νομού κατοικίας σας προλαβαίνετε να συσφίξετε τις σχέσεις σας μαζί τους και να τους... φορτωθείτε προκειμένου να θυμηθείτε τον πατροπαράδοτο εορτασμό με το ψήσιμο του οβελία, του κοκορετσιού και των υπολοίπων κλασικών εδεσμάτων της Λαμπρής.

Οι υπόλοιποι, κατ’ αρχάς, να... προσέχετε τις παρέες σας. Εν δευτέροις, λίγη ακόμη υπομονή, αφού μετά το Πάσχα και ενόψει του ανοίγματος του τουρισμού το πρελούδιό του θα είναι εκείνο της εστίασης. Με την επαναλειτουργία της και θα μπορέσετε να... ρεφάρετε, εκτονώνοντας την αδημονία σας για βρώση και πόση εκτός οικογενειακής εστίας.

Θα μου πείτε πως τα τελευταία… μέτρα ενός «μαραθωνίου», όπως αυτός του δεύτερου (μεγαλύτερου σε διάρκεια από το πρώτο) λοκντάουν που ξεκίνησε τον περασμένο Νοέμβρη, είναι τα δυσκολότερα, αφού υπάρχει και η βασανιστική ψυχολογικά προσμονή της εξόδου. Από την άλλη, πλέον έχουμε την περσινή εμπειρία όταν πρωτοπήραμε την... κρυάδα.

Έτσι, κάτι λίγο η νηστεία (όσοι την ακολουθούν βεβαίως), κάτι η τηλεοπτική μετάδοση των λειτουργιών της Μεγάλης Εβδομάδας (αφού να μετράμε τετραγωνικά μέτρα εντός εκκλησιών και στους προαύλιους χώρους τους δεν «λέει»), κάτι η... νιοστή παρακολούθηση του έπους «Ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ» (δεν συνιστάται απλά, είναι προαπαιτούμενο του Πάσχα), κάτι το βάψιμο των αβγών και τα ψώνια για το ψήσιμο στον φούρνο μας, θα μας φέρουν σε μια Λαμπρή που ελπίζουμε του χρόνου να τη θυμόμαστε (όπως και την προηγούμενη) ως εξαίρεση του κανόνα.

Ως τότε, καλή Μεγάλη Εβδομάδα και καλή Ανάσταση.