65ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης: Χρυσός Αλέξανδρος στις «Καλές γιορτές» του Σκάνταρ Κόπτι
Το «Καλές γιορτές» του Σκάνταρ Κόπτι πήρε το Βραβείο Καλύτερης Ταινίας στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης
Με το Βραβείο Καλύτερης Ταινίας Μεγάλου Μήκους «Χρυσός Αλέξανδρος - Θόδωρος Αγγελόπουλος», που συνοδεύεται από χρηματικό έπαθλο 10.000 ευρώ, θα φύγει από τη Θεσσαλονίκη ο Σκάνταρ Κόπτι, που συμμετείχε στο 65ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης με την ταινία «Καλές γιορτές».
Η ταινία, που είναι συμπαραγωγή Παλαιστίνης, Γερμανίας, Γαλλίας, Ιταλίας και Κατάρ, παρουσιάζει τέσσερις χαρακτήρες που βιώνουν τις δικές τους ξεχωριστές πραγματικότητες ενώ συνδέονται με άρρηκτους δεσμούς και ρίχνει φως στις σύνθετες σχέσεις μεταξύ φύλων, γενεών και πολιτισμών σε μια πολύπαθη επικράτεια. Ο Ραμί, ένας Παλαιστίνιος που ζει στη Χάιφα, έρχεται αντιμέτωπος με την ξαφνική μεταστροφή της Εβραίας συντρόφου του, η οποία επανεξετάζει την απόφασή της για άμβλωση. Η μητέρα του, η Χανάν, βυθίζεται με μια σοβαρή οικονομική κρίση και μπλέκει σε έναν κυκεώνα προβλημάτων καθώς διεκδικεί αποζημίωση για το ατύχημα της κόρης της, της Φίφι. Η Μίρι πρέπει να διαχειριστεί την κατάθλιψη της δικής της κόρης και, ταυτόχρονα, επιχειρεί να υπονομεύσει την εγκυμοσύνη της αδερφής της με τον Ράμι. Η Φίφι, από την πλευρά της, κουβαλάει ένοχα ένα μυστικό που απειλεί να κλονίσει την οικογενειακή της υπόληψη, αλλά και τη νέα της σχέση με τον Δρ. Ουαλίντ.
Ολυμπιακός: Οι λύσεις που δίνει η επιστροφή του Ορτέγκα
Ήταν μια ταινία με «λεπτομερή και επιμελημένη ύφανση διαφορετικών αφηγήσεων και οπτικών, που φέρνουν στο προσκήνιο την πολυπλοκότητα των δυναμικών και σχετίζονται με τις έννοιες του έθνους, του κοινωνικού φύλου και των τάξεων, οι οποίες διαιρούν τις κοινωνίες, αλλά και το καθρέφτισμα του μέλλοντος στο πρόσωπο μιας νεαρής γυναίκας», αναφέρεται στο σκεπτικό της κριτικής επιτροπής, η οποία αποτελούνταν από τους Κωνσταντίνο Κοντοβράκη (παραγωγό), Ντενί Κοτέ (σκηνοθέτη) και Σάρα Ντράιβερ (σκηνοθέτιδα και παραγωγό).
Αργυρός Αλέξανδρος στην ταινία «Η Τζούλι μένει σιωπηλή» του Λεονάρντο βαν Ντάιλ
Μία ταινία από το Βέλγιο και τη Σουηδία, κατέκτησε τον Αργυρό Αλέξανδρο της φετινής διοργάνωσης. Πρόκειται για το φιλμ «Η Τζούλι μένει σιωπηλή», που έχει να κάνει με τη ζωή του πλέον ελπιδοφόρου ταλέντου μιας κορυφαίας ακαδημίας τένις του Βελγίου. Αν και αυτή περιστρέφεται γύρω από το άθλημα στο οποίο έχει αφοσιωθεί από παιδί, η καθημερινότητα στις τάξεις του συλλόγου κλονίζεται από την είδηση της αυτοκτονίας μιας νεαρής αθλήτριας. Μόλις ο προπονητής της Τζούλι βρεθεί στο στόχαστρο των Αρχών και τεθεί εκτός ακαδημίας με συνοπτικές διαδικασίες, όλα τα μέλη του κλαμπ ενθαρρύνονται να βγουν μπροστά και να μιλήσουν. Όμως η Τζούλι μένει σιωπηλή... Το πλημμυρισμένο από εσωτερική ένταση ντεμπούτο του Λεονάρντο βαν Ντάιλ -αναμφίβολα ένα από τα πλέον αξιομνημόνευτα των φετινών Καννών- σκιαγραφεί την άφταστη δυσκολία τού να σπάσει τη σιωπή του ένα άτομο που έχει πέσει θύμα κακοποίησης. Κάθε πλάνο εδώ ζυγίζει με ακρίβεια χιλιοστού το βάρος αυτής της σιωπής, όσο εκείνη αποτυπώνει με τη σειρά της κάτι από την πραγματική διάσταση του τραύματος. Προικισμένο με τη λιτή ερμηνεία της τενίστριας Τέσα φαν ντερ Μπρουκ, έξοχα κινηματογραφημένο από τον Νίκο Καρακατσάνη και αυθεντικά υποβλητικό, το Η Τζούλι μένει σιωπηλή είναι μια γροθιά στο στομάχι που θυμίζει κάτι από το εξίσου συγκλονιστικό Never Rarely Sometimes Always.
«Μια ταινία ψυχολογικών αποχρώσεων, που αποπνέει συγχρόνως δύναμη και ηρεμία. Μια πανέμορφη φιλμοκατασκευή, με εξίσου όμορφες ερμηνείες και κινηματογράφηση», σημειώνει η κριτική επιτροπή στο σκεπτικό της.
Αντίστοιχα, το Βραβείο Καλύτερου Ηθοποιού απονεμήθηκε στον Μαχμούντ Μπάκρι για την ερμηνεία του στην ταινία «Σε μια άγνωστη γη» του Μάχντι Φλάιφελ και το Βραβείο Καλύτερης Ηθοποιού στην Ζοάνα Σάντος για την ερμηνεία της στην ταινία «Σε πτώση» της Λάουρα Καρέιρα.
Συγκίνηση για την απώλεια του Γ. Μπουτάρη
Η απώλεια του Γιάννη Μπουτάρη, σημάδεψε την τελετή απονομής των βραβείων του 65ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Αναφορές στο πρόσωπο του ανθρώπου που υπηρέτησε τόσο τη Θεσσαλονίκη ως δήμαρχος για δύο τετραετίες, αλλά και ως πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου του Φεστιβάλ, έγιναν από τους περισσότερους συμμετέχοντες.