Spellbound-Νύχτα αγωνίας ή τα αριστουργήματα μένουν για πάντα

Ο διευθυντής της ψυχιατρικής κλινικής The Green Manors, γιατρός Μέρτσισον (Λίο Τ. Κάρολ) ετοιμάζεται να εγκαταλείψει τη θέση του και περιμένει τον αντικαταστάτη του, τον γιατρό Έντουαρντς (Γκρέγκορι Πεκ). Ο Έντουαρντς φτάνει στην κλινική και γοητεύεται από την όμορφη αλλά ψυχρή γιατρό Κοντσάνς Πίτερσεν (Ίνγκριντ Μπέργκμαν). Οι δυο τους ερωτεύονται, αλλά σύντομα γίνεται γνωστό, ότι ο άνδρας που παρουσιάστηκε ως γιατρός Έντουαρντς είναι στην πραγματικότητα απατεώνας. Ο άνδρας που έχει χάσει τη μνήμη του το σκάει από την κλινική κι η Κονστάνς, ακόμα ερωτευμένη μαζί του, τρέχει ξοπίσω του και τον συναντά σε ένα ξενοδοχείο. Η Κονστάνς υπόσχεται στον άνδρα ότι πρόκειται να τον βοηθήσει να βρει τη μνήμη του κι οι δυο τους ξεκινούν τις έρευνες προκειμένου να εξιχνιάσουν το μυστήριο της εξαφάνισης του πραγματικού γιατρού Έντουαρντς...

Η πλοκή μιας ταινίας του Χίτσκοκ είναι συνήθως το ελάχιστο από όπου μπορεί κανείς να ξεκινήσει. Υπάρχει πάντοτε ένας διάχυτος συμβολισμός και μια υπαινικτική ατμόσφαιρα τρόμου, πνευματώδης ατμόσφαιρα θα λέγαμε, που δημιουργεί με απαράμιλλη μαστοριά ο βρετανός μετρ του είδους.

Στο μεταπολεμικό τοπίο με όλα όσα έχουν προηγηθεί στον τομέα των ανθρωπιστικών επιστημών και της ψυχανάλυσης όροι όπως το ασυνείδητο, η αμνησία, η φοβία στη σκιά ενός Φρόιντ που έχει μόλις πριν από λίγα χρόνια πεθάνει, διατηρούν μια αυξημένη βαρύτητα.

Οι συντελεστές αυτής της αξεπέραστης κινηματογραφικής παραγωγής στέκουν πραγματικά τοτέμ στο χρόνο. Δεν είναι μόνο ο υπέροχος Γκρέγκορι Πεκ, η γοητευτική Ίνγκριντ Μπέργκμαν και ο Άλφρεντ Χίτσκοκ, είναι και η συμμετοχή του Σαλβαντόρ Νταλί που ανοίγει ένα σουρεαλιστικό παράθυρο στο φιλόδοξο εγχείρημα. Αρυτίδωτη δημιουργία που κλείνει περίπου 80 χρόνια στο κινηματογραφικό πάνθεον.