Η Δάφνη Ξουράφη διακρίθηκε στις Κάννες με το «Mine»: Το animation που πρέπει να μας ευαισθητοποιήσει
Η Ελληνίδα σκηνοθέτης - animator που διακρίθηκε με τη ταινία μικρού μήκους στις Κάννες, σε δηλώσεις της, μιλάει για το μήνυμα που θέλησε να περάσει μέσα από αυτή και το χώρο του animation στη χώρα μας.
Όταν στην Ελλάδα ακούμε τη λέξη «animation», στους περισσότερους έρχεται στο μυαλό τα κόμικ, ο Μίκυ Μάους και στους πιο… ψαγμένους, οι σειρές και οι ταινίες -κυρίως- από την Ιαπωνία.
Στη χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου, το animation είναι κάτι σαν Hollywood, με τη βιομηχανία του να έχει «τρελά» κέρδη. Στην Ελλάδα όμως μοιάζει να είναι κάτι άγνωστο. Κάτι που βλέπουμε μόνο σε διαφημίσεις στην τηλεόραση ή σε βίντεο στο διαδίκτυο.
Ολυμπιακός: Οι λύσεις που δίνει η επιστροφή του Ορτέγκα
Πίσω από αυτή την άγνωστο «ταυτότητα» του animation στην Ελλάδα, κρύβονται «διαμάντια» και μάλιστα με διακρίσεις. Ένα από αυτά, είναι η Δάφνη Ξουράφη.
Η 28χρονη σκηνοθέτης - animator με το «Mine», κατάφερε να κερδίσει το βραβείο της καλύτερης ταινίας animation για τον μήνα Δεκέμβριο στο Cannes - World film festival, κερδίζοντας παράλληλα το εισιτήριο για να διαγωνιστεί για την καλύτερη ταινία animation της χρονιάς.
Πώς κατάφερε η Δάφνη Ξουράφη να δημιουργήσει αυτή την ταινία και πόσο εύκολο ή δύσκολο, είναι να ασχολείται κάποιος με το animation στην Ελλάδα; Η Δάφνη σε δηλώσεις της, μίλησε για τη μεγάλη της αγάπη, τη διάκρισή της, ενώ παράλληλα, αποκάλυψε τη συγκινητική ιστορία που της έδωσε έμπνευση για να δημιουργήσει το «Mine».
Αναλυτικά τα όσα δήλωσε:
Καλύτερη ταινία animation για τον Δεκέμβριο στο Cannes - World film Festival. Περίμενες ότι θα τα καταφέρεις;
«Η αλήθεια είναι πως όχι. Είναι μια μικρή διάκριση αλλά μεγάλη τιμή και πολύ ωραίο ξεκίνημα για την ταινία, που μόλις ξεκίνησε την πορεία της σε φεστιβάλ».
Τι είναι το «Mine» για σένα; Από που πήρες έμπνευση για τη δημιουργία του;
«Η έμπνευση για την ταινία ήρθε από δικούς μου αγώνες ανά τα χρόνια με θέματα ψυχικής υγείας και συγκεκριμένα όταν βρέθηκα και στην αντίθετη πλευρά, στην θέση δηλαδή του να στηρίξω εγώ μια φίλη μου με αντίστοιχα θέματα αντί να με στηρίξει εκείνη. Θέλησα να δείξω και τις δυο πλευρές και να ευαισθητοποιήσω τον κόσμο όσο μπορώ από την θέση μου σαν δημιουργός για το πως τέτοια θέματα είναι πολύ πιο καθημερινά στους γύρω μας από όσο νομίζουμε».
Πόσα άτομα χρειάστηκαν να δουλέψουν για την ολοκλήρωσή του;
«Στην κυρίως παραγωγή της ταινίας δουλέψαμε εγώ και άλλα τρια άτομα, συγκεκριμένα την μουσική έκανε ο Χάρης Κατσίλης, τον ήχο ο Paul Drauz- Brown, και ο Στέφανος Πλέτσης βοήθησε λίγο με το animation, το μονταζ και με θέματα τεχνικής φύσης και ήταν παρών συμβουλευτικά και ενεργά σε όλη την παραγωγή.
Μεγάλη ήταν και η συμβολή του Θάνου Κυρατζή πριν την παραγωγή της ταινίας, με τον οποίο γράψαμε μαζί το σενάριο το φθινόπωρο του 2020. Παρότι σχεδόν όλη την βασική παραγωγή (animation, σχεδιασμός χαρακτήρων και backgrounds, μονταζ κτλπ) την έκανα εγώ, η ταινία αυτή δεν θα γινόταν πραγματικότητα ποτέ χωρίς την πολύτιμη βοήθεια και στήριξη αυτών των ταλαντούχων και υπέροχων ανθρώπων».
Πιστεύεις πως μπορεί να σου δώσει την πρώτη θέση στο Cannes - World film Festival;
«Δεν έχω ιδέα, διότι σε διαγωνισμούς του εξωτερικού συνήθως διαγωνίζονται ταινίες μικρού μήκους από πολύ μικρές ομάδες και χαμηλό budget, όπως η δική μας, μαζί με ταινίες από μεγάλες ομάδες ή στούντιο, με εντελώς διαφορετικό budget. Η νίκη λοιπόν είναι κάτι εξαιρετικό δύσκολο, πιο σημαντική είναι για μένα απλώς η επιλογή της ταινίας από διάφορα φεστιβάλ.
Μόνο και μόνο η ευκαιρία να προβληθεί η ταινία μου στο εξωτερικό είναι μεγάλη τιμή οπότε δεν αγχώνομαι καθόλου για το κομμάτι της νίκης. Μεγάλος μου στόχος είναι η ευαισθητοποίηση στο θέμα της ψυχικής υγείας και η ιδέα ότι υπάρχει περίπτωση να δουν αυτό που φτιάξαμε άτομα σε όλο τον κόσμο είναι από μόνη της συναρπαστική».
πηγή:newsbomb.gr
