To Σινεμά βιώνει κρίση - Οι μεγάλες ταινίες μεταφέρονται για το 2021
O κορονοϊός έχει επηρεάσει το σινεμά - Τι θα απογίνουν οι κινηματογράφοι όταν όλες οι μεγάλες ταινίες (James Bond, Fast-Furious, Batman) αποφεύγουν να βγουν στις αίθουσες;
Οι ηχηρές ανακοινώσεις για αναβολές εξόδων μερικών από τις πιο αναμενόμενες ταινίες της χρονιάς, κάνουν σαφές ότι ως το τέλος του χρόνου, ή ακόμη χειρότερα, ως την άνοιξη του 2021, δεν θα υπάρχει κανένα αληθινά εμπορικό φιλμ που να μπορέσει να φέρει τον κόσμο πίσω στις αίθουσες.
Ολυμπιακός: Οι λύσεις που δίνει η επιστροφή του Ορτέγκα
Η απόφαση να μεταφερθεί η προβολή του «No Time to Die» τον Απρίλιο του 2021 ήταν ένα αληθινό σοκ για ολόκληρη την αλυσίδα των διανομέων και των αιθουσαρχών σε ολόκληρο τον κόσμο, αλλά δεν ήταν δυστυχώς παρά μόνο η αρχή. Η μια μετά την άλλη, ταινίες όπως το «Fast-Furious 9», και τώρα το «Dune», μεγάλα tentpoles που όλοι ήθελαν να δουν στην μεγάλη οθόνη, μεταθέτουν τις ημερομηνίες τους για αργότερα. Και καθώς η ταινία του Ντενί Βιλνέβ καταλαμβάνει την ημερομηνία που το «The Batman» είχε κλειδώσει για την δική του έξοδο, την 1η Οκτωβρίου του 2021, ο Ρόμπερτ Πάτινσον παίρνει την κάπα του και φεύγει για τις 4 Μαρτίου του 22.
Κι έτσι η μόνη αληθινά μαζική ταινία που απομένει στο πρόγραμμα των εξόδων στις αίθουσες ως το τέλος του 2020, είναι το «Wonder Woman», αλλά πόσο ακόμη θα μείνει εκεί πριν κι αυτή αναβληθεί, παραμένει ένα ερώτημα που υποθέτουμε θα απαντηθεί σύντομα. Με την πανδημία να μην δείχνει σημάδια υποχώρησης, την οδό προς μια θεραπεία ή ένα εμβόλιο να παραμένει γεμάτη εμπόδια και τις αίθουσες στον δυτικό κόσμο να παραμένουν στην πλειοψηφία τους κλειστές ή να υπολειτουργούν, οι αποφάσεις των μεγάλων στούντιο δείχνουν ως ένα σημείο δικαιολογημένες.
Το «Tenet» του Κρίστοφερ Νόλαν, που έμοιαζε στις αρχές του καλοκαιριού ως ο φάρος που θα σηματοδοτούσε την στιγμή της αναγέννησης της κινηματογραφικής βιομηχανίας και της συνήθειας να πηγαίνεις σινεμά, μπορεί να το κατάφερε ως ένα σημείο στον εκτός Αμερικής κόσμο, αλλά η πορεία του στις Ηνωμένες Πολιτείες ήταν απογοητευτική. Ο δρόμος της ταινίας προς μια πιθανή κερδοφορία είναι ακόμη μακρύς και τα στούντιο δεν μοιάζουν διατεθειμένα να ρισκάρουν με την κυκλοφορία άλλων πανάκριβων και φιλόδοξων προϊόντων τους, όσο η κατάσταση παραμένει ως έχει.
Ομως η απόφασή τους να κρατήσουν στα ράφια τις ταινίες που όλοι θέλουν να δουν, κάνει τον κόσμο που εξακολουθεί να παίρνει μπερδεμένα μηνύματα για το πόσο επικίνδυνο ή μη είναι το να πηγαίνεις σινεμά, να γίνεται ακόμη πιο διστακτικός στο να μπει σε μια αίθουσα, ειδικά όταν δεν υπάρχει κάτι που να θέλει να δει πραγματικά. Και στην ουσία το ζήτημα μοιάζει με τον γρίφο για το αυγό και την κότα: οι μεγάλες ταινίες δεν θα κυκλοφορήσουν μέχρις ότου οι θεατές θα επιστρέψουν στις αίθουσες και οι θεατές δεν θα επιστρέψουν μέχρις ότου υπάρξουν μεγάλες ταινίες να δουν.