Δεύτε λάβετε ΦΩΣ και σήμερα και κάθε μέρα

«Ουκ έστιν ώδε»! Εδώ, σήμερα, τώρα, τίποτε δεν είναι πια το ίδιο! Κλείστε τ’ αυτιά σας στους χλευασμούς και τις ειρωνείες. Αδιαφορήστε για λογικές εξηγήσεις. Αυτό το άδειο μνήμα ανατρέπει κάθε λογική και διαλύει κάθε οσμή θανάτου αυτού του κόσμου. Δεν είναι μια ψεύτικη παρηγοριά, δεν είναι ένας συμβολισμός. Ο θάνατος νικήθηκε! Ο δρόμος είναι ανοιχτός για μια νέα ζωή!

Το παραπάνω απόσπασμα είναι από το βιβλίο «Ο Χριστός που σταυρώνουμε» (εκδόσεις Αρχονταρίκι) του Μητροπολίτη Δημητριάδος και Αλμυρού Ιγνατίου.

Και δίνει νομίζω, το στίγμα της σημερινής ημέρας με απλότητα και καθαρότητα.

Δεν ξέρω πόσους τάφους κουβαλάμε μέσα μας και πόσα πτώματα, αφήνουμε να σαπίζουν την ψυχή μας. Ξέρω όμως ότι καθετί που δεν ζυμώθηκε με της αγάπης τα χέρια είναι προορισμένο να πεθάνει και να μας πεθάνει.

Δεν είναι η ανάσταση που νικάει τον θάνατο, είναι η αγάπη. Κι αν υπάρχει ένα νόημα σε αυτή την ζωή, δεν μπορεί παρά να είναι η μαθητεία μας σε αυτήν. Το μάθημα βέβαια της αγάπης ποτέ δεν ολοκληρώνεται, αλλά είναι το μόνο που μπορεί να μας δώσει μια έστω αίσθηση, μια γεύση, της δικής μας ολοκλήρωσης.

Το να κάνουμε τον δρόμο Του δρόμο μας, το να ακολουθούμε τα ίχνη Του, είναι τραγικά δύσκολο. Αξίζει όμως τον κόπο περισσότερο από ο,τιδήποτε άλλο. Όχι γιατί στο τέλος, μας περιμένει το «έπαθλο» της αιώνιας ζωής, αλλά για να χτυπάει η καρδιά μας, στο κάθε τώρα που πάντα σημαίνει της ανάστασης την ώρα. Άλλωστε στον μόνο χρόνο που μπορεί να ζήσει η ψυχή είναι στον αναστημένο χρόνο. Αυτόν τον χρόνο γεννάει η ελευθερία, όταν σμίγει με τον Θεό. Είναι επιλογή και δυνατότητα, αντί να ζούμε στο πεθαμένο παρελθόν και στο αγέννητο μέλλον να ζούμε σε χρόνο αναστημένο, όλα τα τώρα που τόσο γενναιόδωρα μας προσφέρονται. Και τότε γνωρίζουμε ότι όλη μας η ύπαρξη χωράει σε μια μικρή φλόγα.

Αυτήν που απόψε μοιραζόμαστε τόσο απλόχερα, μετά το «δεύτε λάβετε φως».

Αυτήν που κάπου μέσα μας πάντα καίει, για να μας θυμίζει, ακόμη κι όταν εμείς το ξεχνάμε, ποιοι είμαστε:

Εκείνοι που τόσο πολύ αγαπηθήκαμε, ώστε για χάρη μας, θυσιάστηκε ο Θεός.

Καλή Ανάσταση να έχουμε! Κι απόψε και κάθε στιγμή…