Αντετοκούνμπο: «Δεν θα αλλάξει το ΝΒΑ το ποιος είμαι»

Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο παραχώρησε μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη στο ESPN και τον Άντριαν Βοϊναρόφσκι για τη ζωή του στην Ελλάδα, την δουλειά του στην προπόνηση τις σχέσεις με αντιπάλους και συμπαίκτες, τα πρώτα του χρόνια στο NBA, αλλά και στη σχέση του με το χρήμα.

Δείτε όλη τη συνέντευξη του 24χρονου άσου των Μπακς:

Αναλυτικά αποσπάσματα της συνέντευξης:

Για την προπόνησή του: «Δεν είχα κάτι να κάνω, κοιμόμουν στο γυμναστήριο. Περνούσα όσο περισσότερο χρόνο μπορούσα εκεί χωρίς την οικογένειά μου. Δεν ήξερα πώς λειτουργεί η τηλεόραση και ήταν πιο εύκολο για μένα να είμαι στο γυμναστήριο. Όταν δουλεύω και κάνω περισσότερη προπόνηση ο κόσμος τρελαίνεται και απορεί γιατί το κάνω. Είναι μία συνήθεια που έχω από το σπίτι, να δουλεύω μέχρι να πουλήσω κάτι για να έχουμε ένα πιάτο φαγητό. Το έχω αποκτήσει από την οικογένειά μου που έβλεπα να δουλεύει. Όταν είμαι στα «κάτω» μου εδώ στο ΝΒΑ σκέφτομαι που ήμουν εγώ και η οικογένειά μου και πού φτάσαμε. Είναι ένα απίστευτο ταξίδι. Αυτό που μου συμβαίνει τώρα οφείλεται στα όσα πέρασε η οικογένειά μου. Με έκανε πνευματικά σκληρό και δυνατό, σε βοηθά να προσεγγίζεις το ταξίδι που κάνω εγώ τώρα».

Για τα πρώτα του χρόνια στο NBA: «Έχω ανθρώπους γύρω μου που με βοήθησαν. Η οικογένειά μου με κράτησε προσγειωμένο στο έδαφος για να είμαι συγκεντρωμένος στο μπάσκετ. Η οικογένειά μου είναι σημαντική και θέλω να είναι κομμάτι της ζωής μου. Όταν ήρθα στις ΗΠΑ ήμουν 18 ετών. Δεν γνώριζα την γλώσσα καλά, δεν ήξερα τι συμβαίνει. Ο οργανισμός με βοήθησε σε μικρά πράγματα στην καθημερινή βάση, όπως να πηγαίνω για ψώνια, να ανοίξω λογαριασμό σε τράπεζα. Το να έρθω στην χώρα δίχως στην οικογένειά μου ήταν κάτι δύσκολο».

Για τον τρόπο δουλειάς των άλλων παικτών: «Ο Τζέισον Κιντ μου έλεγε να δουλεύω κάθε μέρα σαν κανέναν άλλο, περισσότερο από οποιονδήποτε. Αν δεν ήταν ο προπονητής μου τώρα, θα δούλευα στο σπίτι. Προσεγγίζω διαφορετικά το παιχνίδι, θέλω να γίνομαι συνέχεια καλύτερος. Προσέχω το σώμα του, έχω στιγμές ξεκούρασης. Αλλά όταν δεν προπονούμαι νιώθω κάπως τεμπέλης. Ο προπονητής μου λέει να κάνω διαλείμματα. Σκέφτομαι τι κάνουν οι καλύτεροι παίκτες. Είδα τον Χάρντεν μετά το μεταξύ μας παιχνίδι. Δεν νομίζω ότι κάποιος σκέφτεται όπως εγώ. Θέλω να κάνω περισσότερα, να φτάσω στο επίπεδο του Χάρντεν που σκοράρει 61 πόντους και συνεχίζει να πηγαίνει για προπόνηση. Θέλω να είμαι έτοιμος να βοηθήσω την ομάδα, να είμαι έτοιμος πνευματικά και αγωνιστικά».

Για το ενδεχόμενο να γίνει πρόσωπο του ΝΒΑ και την καταγωγή του από Ελλάδα και Νιγηρία: «Δεν το σκέφτομαι. Λένε ότι δεν είμαι Αμερικανός, έχω χαμηλό προφίλ και δεν βάζω το πρόσωπό μου τόσο στην έκθεση. Απάντησα όταν δεν μπορώ να γίνω κάτι τέτοιο αλλά να μείνω όπως είμαι, δεν έχω πρόβλημα. Το να μένω κοντά στις ρίζες μου και να εκπροσωπώ τις δύο πατρίδες μου είναι σημαντικό. Συνήθως βλέπω ελληνικές σημαίες. Μερικές μέρες νωρίτερα, είδα έναν άνθρωπο να κρατά μία σημαία της Ελλάδας και της Νιγηρίας. Ήταν από τις καλύτερες στιγμές μου στο ΝΒΑ. Ο κόσμος αναγνωρίζει ότι είμαι εκπρόσωπος και των δύο χωρών, είναι σημαντικό. Όταν βλέπω την ελληνική σημαία σκέφτομαι πάντα την παιδική μου ηλικία, τον εαυτό μου και το πώς μεγάλωσα στην Ελλάδα. Με την σημαία της Νιγηρίας ξέρω ότι οι γονείς μου είναι περήφανοι και ο πατέρας μου έχει ένα χαμόγελο στο πρόσωπο. Δεν θα αλλάξει το ΝΒΑ το ποιος είμαι. Δεν θα με αλλάξει κανείς, ούτε τα media ούτε τίποτα. Ξέρω από πού προέρχεται η οικογένειά μου και τι πέρασα. Πάντα αστειεύομαι με τα μικρότερα αδέρφια μου. Με ρωτάνε πότε αποκτήσω προφορά και λέω "αυτός είμαι". Έχω περηφάνια για εμένα, την οικογένειά μου και έτσι θα συνεχίσει να είναι».

Για τις σχέσεις με αντιπάλους και συμπαίκτες: «Ήταν ο Κόμπι, ο Γκαρνέτ, ο Τζόρνταν και ο Λεμπρόν κοντά με τους ανταγωνιστές τους; Θα παίζω μαζί τους στα πλέι οφ και τα επόμενα χρόνια. Δεν έχω σχέσεις με κάποιον, γιατί όταν παίζω είμαι πάντα στο 100%, όχι στο 50% και πιο χαλαρά όπως ίσως μπορεί να νομίσει κάποιος αν έχω σχέση μαζί του. Σίγουρα προτιμώ έναν συμπαίκτη από έναν αντίπαλο για να σε σηκώσει όταν έχεις πέσει στο έδαφος, στο ΝΒΑ περιμένεις μέχρι να έρθει κάποιος από την ομάδα σου. Χτίζεις καλές συνήθειες με την ομάδα».

Για το χρόνο συμμετοχής του: «Αν πω περισσότερα, θα ακουστεί εγωιστικό. Μου αρέσει που κερδίζουμε με 15 ή 20 πόντους. Μπορώ να ξεκουράζω το σώμα μου, αλλά σίγουρα αν έπαιζα περισσότερο θα είχα αγώνες με 40 και 50 πόντους. Μου αρέσει η προσέγγιση του προπονητή μου. Δεν είναι το θέμα του πόσο σκοράρω. Με προετοιμάζει για τα πλέι οφ, στο τέλος της ημέρας υπάρχει ένα μεγαλύτερο τρόπαιο. Αγαπώ το ότι θέλει να με ξεκουράζει. Κατά την γνώμη μου τα πάντα είναι για να κερδίζεις. Να βάλεις την ομάδα σου σε ένα σημείο για να είναι επιτυχημένη, άσχετα με όσα λέει ο κόσμος και τα media».

Για την σχέση του με τα χρήματα: «Ξοδεύω πολλά χρήματα για την οικογένειά μου, όχι για τον εαυτό μου. Πολλοί νομίζουν ότι είμαι τσιγκούνης. Προσέχω με τα χρήματα γιατί γνωρίζω την αξία τους. Πολλοί έξω πιστεύουν ότι στο ΝΒΑ οι παίκτες βγάζουν χρήματα και τα ξοδεύουν κάνοντας αυτό που θέλουν. Με τον τρόπο που μεγάλωσα και πάλεψα στην ζωή μου κάθε μέρα για να έχω χρήματα, ακόμα αν έχω έσοδα από συμβόλαια και διαφημίσεις, ποτέ δεν θα ξεχάσω την αξία τους. Η πρώτη φορά που αγόρασα εισιτήριο πρώτης τάξης σε αεροπλάνο ήταν στον 4ο χρόνο μου στο ΝΒΑ, μετά το συμβόλαιο που υπέγραψα. Πλέον γίνεται αυτό με την οικογένειά μου. Όταν είσαι ρούκι δεν ξέρεις τι θα συμβεί. Αν τραυματιστείς μπορεί να μην έχεις συμβόλαιο στο μέλλον.Τα πρώτα 2-3 χρόνια πρέπει να το εκμεταλλευτείς. Πρέπει να είμαι υγιής και να κάνω ό,τι νομίζω. Δεν ξέρεις τι θα γίνει αύριο. Εγώ αποταμιεύω για πολύ καιρό, να παρέχω για την οικογένειά μου τώρα αλλά και στο μέλλον. Ήταν διαφορετικά κάθε μέρα. Το ενοίκιό μας ήταν 300 ευρώ. Έπρεπε να βγάζουμε τόσα χρήματα για να το πληρώνουμε. Μετά ήμασταν έξω για 10-15 ευρώ για να αγοράσουμε φαγητό και να φάμε».