Στο σπίτι των «κρεμασμένων» δεν μιλάνε για σχοινί…

Συγγνώμη κιόλας αλλά στο σπίτι των υποτιθέμενων κρεμασμένων δεν μιλάνε για σχοινί. Νόμος. Δεν γίνεται δηλαδή μετά τη χθεσινή αποχώρηση της ομάδας μπάσκετ του Ολυμπιακού από τον ημιτελικό Κυπέλλου του ΟΑΚΑ, να βγαίνει κάθε καρυδιάς καρύδι, είτε γραφικός ή επικίνδυνος παράγοντας, είτε κάποιοι δημοσιογράφοι- χούλιγκανς, είτε χούλιγκανς με γραβάτες, είτε κανονικοί χούλιγκανς, να χλευάζουν την κίνηση «φθάνει πια» της «ερυθρόλευκης» ΚΑΕ, όταν οι πρώτοι διδάξαντες σε τέτοια γεγονότα ήταν οι ίδιοι που αίφνης χθες και σήμερα, την «είδαν»… αντικειμενικοί και μιλούν, σχολιάζουν και γράφουν δήθεν για το καλό του μπάσκετ. Νισάφι…

Ας μας πουν λοιπόν οι «πράσινοι» αν θυμούνται, ποιοι ήταν οι πρώτοι διδάξαντες. Αν θυμούνται ότι πρώτη από όλους η δική τους ομάδα του 1993, αν θυμάμαι καλά, ή τέλος πάντων κάπου εκεί, ήταν εκείνη (ο Παναθηναϊκός του Παύλου Γιαννακόπουλου δηλαδή) που αποχώρησε από τους τελικούς της Α1, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τη διαιτησία. Οι «πράσινοι» δεν εμφανίστηκαν τότε στον 4ο αγώνα με τον Ολυμπιακό στο ΣΕΦ, επειδή θεώρησαν εαυτούς αδικημένους στο προηγούμενο ματς και χαμένους από χέρι στη μάχη του τίτλου.

Ας μας πουν λοιπόν, οι φίλοι της ΑΕΚ, αν θυμούνται τις μέρες του «πέστε κάτω οε-οε-οε» και κλαψούριζαν χρόνια για έναν ακόμη χαμένο πρωτάθλημα στα τόσα.

Ας μας πουν οι ΠΑΟΚτζήδες αν θυμούνται ποια ομάδα πρωτοπορεί στις αποχωρήσεις με αποκορύφωμα το γεγονός ότι δεν κατέβηκε στον επαναληπτικό αγώνα Κυπέλλου με τον Ολυμπιακό στο Φάληρο πριν τρία χρόνια, επειδή θεώρησε ότι αδικήθηκε από την διαιτησία.

Ας πουν όλοι οι σημερινοί τιμητές των πάντων, τι έγραφαν και τι σχολίαζαν τότε σε αυτές τις περιπτώσεις. Ας γράψουν τι έλεγαν επί παντοκρατορίας Κόκκαλη και τι επί κυριαρχίας Μαρινάκη. Μιλούσαν και διαλαλούσαν στον κόσμο για παράγκες χούντες, δικατορίες και άλλες γραφικότητες. Χρόνια τώρα με την «χούντα» στο μπάσκετ, ουδείς τολμάει να γράψει τα ίδια. Σχολιασμοί –πλην ελαχίστων εξαιρέσεων- εξ απαλών ονύχων. Φτάνει τόση υποκρισία λοιπόν. Ακόμη και για τα εσώρουχα του Δ. Γιαννακόπουλου απλή καταγραφή έγινε από τους πολλούς. Χιούμορ το βρήκαν ακόμη πιο πολλοί. Και όσοι έγραψαν ή σχολίασαν όπως έπρεπε για την αισχρή αυτή κίνηση, χάθηκαν μέσα στη λαίλαπα «του γίγαντα προέδρου που δεν καταλαβαίνει τίποτα». Όχι άλλο κάρβουνο παιδιά. Τους μεν τους βαράμε από παντού, για τον δε, είναι απλά μια Τετάρτη βράδυ…

Και με την ευκαιρία, να εκφράσω και την ένσταση μου, όχι ότι παίζει ρόλο ή έχει κάποια σημασία, αλλά για να βοηθήσω στις όποιες κουβέντες γίνονται από χθες, αν έκανε καλά που έφυγε ο Ολυμπιακός ή όχι. Το πιο σωστό ή ορθόδο αν προτιμάται, κατ’ εμέ, θα ήταν να μην πάει καν ο Ολυμπιακός στο ΟΑΚΑ και να το ανακοίνωνε από την μέρα που έγινε γνωστή η τριάδα που ορίστηκε στον ημιτελικό. ‘Η, να σηκωθεί να φύγει από το χθεσινό ματς, εκεί, στα 28 πρώτα δευτερόλεπτα του ντέρμπι, αμέσως μετά το… παγκόσμιο ρεκόρ των τριών φάουλ σε μισό λεπτό! Εκεί ήταν το σωστό τάιμινγκ. Την ώρα που η τριάδα των Παναγιώτη Αναστόπουλου, Τάσου Μάνου και Χρήστου Παναγιώτου ήταν έτοιμη να σφυρίξει φάουλ ακόμα και σε παίκτες του Ολυμπιακού που κάθονταν στον πάγκο! Την ώρα που σου παρέδιδαν το μήνυμα ότι «εδώ είναι ΟΑΚΑ και δεν έχεις τύχη»! Εκτός αυτού και για να μη σου λένε (και σου γράφουν) σήμερα οι… ανεξάρτητοι αγαπητικοί του αθλήματος ότι «έφυγες επειδή έχανες με 15 πόντους στο ημίχρονο και φοβήθηκες συντριβή» ή ότι «δεν δικαιούσαι να μιλάς γιατί έκανες 12 λάθη σε 20 λεπτά» κι ας είχες 13-5 φάουλ σε βάρος σου, για πλάκα, στο πρώτο μέρος».

Τα υπόλοιπα τα αφήνω στους μπασκετικούς ρεπόρτερ και τους «ειδικούς»…