Οι παίκτες κομπάρσοι και το μήνυμα στον Σάρας

Ο Κώστας Σορώτος γράφει  για παίκτες που απλά παρατηρούν στον Σπανούλη και στέλνει ένα μήνυμα στον Σάρας

Οι παίκτες κομπάρσοι και το μήνυμα στον Σάρας

Ο Ολυμπιακός στο πρώτο παιχνίδι των πλέι οφέχασε το πλεονέκτημα έδρας και δυσκολεύει σημαντικά τη συνέχεια της πορείας του. Ο Ολυμπιακός λύγισε ενδεχομένως από τους πολλούς τραυματισμούς που τον έχουν πλήξει για άλλη μια χρονιά, λύγισε απέναντι σε μια σκληρή και εξαιρετικά δουλεμένη ομάδα, λύγισε ίσως απέναντι σε μια πολύ κακή διαιτησία, λύγισε από κάποια στιγμή και μετά στο άγχος που τον κατέλαβε, πάνω από όλα όμως λύγισε από τον επαναλαμβανόμενα κακό τον τελευταίο καιρό εαυτό του.

Ας πάμε όμως στην ανάλυση του παιχνιδιού. Και οι δύο ομάδες είχαν την ίδια αμυντική τακτική με το τελευταίο παιχνίδι της κανονικής περιόδου. Ο μεν Ολυμπιακός αντιμετωπίζοντας τα αντίπαλα pick n’ roll άμυνα 2 εναντίον 2 ενώ η Ζαλγκίρις παίζοντας επιθετικά hedge out πάνω στον Σπανούλη. Στην αρχή ο Ολυμπιακός έχοντας κυρίαρχο τον Μιλουντίνοφ κάτω και από τα δύο καλάθια και έχοντας σαν σχέδιο να τον ταίζει συνέχεια πήρε ένα γρήγορο σημαντικό προβάδισμα ενώ και η Ζαλγκίρις είχε την ίδια λογική ποστάροντας , εντελώς παράδοξα, τον Πάνγκος που όμως με αυτή την τακτική πήρε τα 3 φάουλ από τον Ρόμπερτς αυξάνοντας έτσι τα προβλήματα του Ολυμπιακού που σε κάποια στιγμή πολλαπλασιάστηκαν όταν ο Μιλουντίνοφ ένιωσε ενοχλήσεις στο γόνατό του μειώνοντας δραματικά τις επιλογές του Ολυμπιακού.

Κάπως έτσι η Ζαλγκίρις με την πιεστική της άμυνα, πολύ πιο πάνω από τα όρια του φάουλ, και κυρίως με τα πολλά επιθετικά ρημπάουντ που πήρε βρέθηκε γρήγορα σχετικά στη διεκδίκηση της νίκης και ισοφάρισε το παιχνίδι. Στο τέλος του ημιχρόνου με δυό μεγάλα τρίποντα ο Σπανούλης έδωσε έναν αέρα 6 πόντων στον Ολυμπιακό χωρίς όμως να δώσει την όψη του νικητή στον Ολυμπιακό γιατί φαινότανε ότι ο Ολυμπιακός δεν είχε επιλογές.

Στο δεύτερο ημίχρονο η Ζαλγκίρις εξακολουθούσε να πιέζει σκληρά τη μπάλα και ταυτόχρονα σε όλες τις διεισδύσεις των παικτών του Ολυμπιακού η στην προσπάθεια του Ολυμπιακού να παίξει τους ψηλούς του όλη η άμυνά της μαζευότανε μέσα στο ζωγραφιστό ρισκάροντας το μακρινό σουτ, μακρινό σουτ του Ολυμπιακού που δεν ήταν σταθερό αφού μόνο ο Μάντζαρης έβαλε 2 τρίποντα. Ταυτόχρονα Μιλουντίνοφ ήταν σχεδόν απών, ο Μακλίν όπως συνήθως τον τελευταίο καιρό εκτός τόπου και χρόνου σε άμυνα και επίθεση, ο Τιλί απών κυριολεκτικά ενώ ο Πρίντεζης πάλευε να βρει τον εαυτό του, όχι με επιτυχία πάντα.

Κάπου εδώ πρέπει να πούμε αλήθειες στον κόσμο που μας διαβάζει και ζητάω προκαταβολικά συγγνώμη αν αυτά που θα γράψω θα δυσαρεστήσουν κόσμο. Δεν το κάνω ούτε από εξυπνάδα, ούτε με κακή πρόθεση. Είναι η μπασκετική μου άποψη , που μπορεί και να είναι λάθος αλλά είναι η άποψη μου.

Λοιπόν έχω ξαναγράψει εδώ μέσα με λίγο κομψό τρόπο και τώρα το επαναλαμβάνω καθαρά ότι ο Ολυμπιακός είναι επιθετικά πολύ προβλέψιμος και απόλυτα εξαρτημένος από τον Σπανούλη. Ο τελευταίος που ευθύνεται είναι ο Βασίλης που προσπαθεί να διασώσει τα άσωστα αλλά ο Ολυμπιακός πρέπει για να έχει τύχη στη συνέχεια, να βρει και άλλες λύσεις.

Ο Ολυμπιακός έχει καταλήξει να παίζει μπάσκετ, η μπάλα στον Σπανούλη και όλοι οι άλλοι να δείχνουν να έχουν αποδεχθεί τον ρόλο του παρατηρητή και του κομπάρσου. Συγγνώμη αλλά έτσι δεν γίνεται δουλειά. Που είναι οι Αμερικάνοι παίκτες του Ολυμπιακού στην επίθεση;

Που είναι ο Μπόμπι Μπράουν που υποτίθεται ότι αποκτήθηκε για να βοηθήσει στη λύση του επιθετικού προβλήματος της ομάδας;

Που είναι ο Στρέλινιεκς;

Που είναι το παιχνίδι των ψηλών απέναντι στους πολύ πιο χαμηλούς ψηλούς της Ζαλγκίρις που σήμερα γίνανε ήρωες και ειδικά ο Ντέιβις;

Κάνει μπάμ ότι όλοι οι άλλοι παίκτες πλην του Σπανούλη φοβούνται να πάρουν την οποιαδήποτε επιθετική πρωτοβουλία.

Ο Ολυμπιακός δεν λέω ότι πρέπει να αλλάξει τον βασικό του επιθετικό προσανατολισμό, που σίγουρα πρέπει να περνάει από τα χέρια του Σπανούλη, πρέπει όμως το ταχύτερο δυνατόν να αποκτήσει μεγαλύτερο πλουραλισμό. Είναι ολοφάνερο ότι δεν γίνεται αλλιώς και η Ζαλγκίρις ομάδα εξαιρετική , με εξαιρετική αμυντική προσέγγιση στα παιχνίδια της, μας το έχει δώσει να το καταλάβουμε και στα 3 φετινά της παιχνίδια απέναντι στον Ολυμπιακό.

Αυτή ήταν η δική μου ματιά στη σημερινή επώδυνη μεν αλλά όχι καταδικαστική ήττα του Ολυμπιακού. Τώρα σε 48 ώρες θα πρέπει η ομάδα να ανασυνταχθεί ψυχολογικά και πνευματικά, να πάρει αυτό το παιχνίδι απαραίτητα και μετά να πάει στο Κάουνας να παλέψει για την πρόκριση. Το έκανε και πέρσι ο Ολυμπιακός, μπορεί και φέτος. Πρέπει όμως όλοι, μα όλοι, φανούν αντάξιοι των υποχρεώσεων της φανέλας που υπηρετούν.

Όλα για όλα λοιπόν στο παιχνίδι της Παρασκευής με σωστή, ψύχραιμη και ειλικρινή ανάλυση του τι έχει φταίξει……. Μπορεί αρκεί αν αλλάξει πράγματα….

Τα λέμε την Παρασκευή…….

Υ.Γ Σάρας δεν πιστεύω σήμερα να είχες παράπονο από την διαιτησία … Μάλλον πρέπει να σου θυμίσανε παλιές καλές μέρες...