Λιγότερη καχυποψία...
Ο Κώστας Σορώτος αναλύει την εικόνα του Ολυμπιακού στο ματς με την Ζαλγκίρις, αλλά και σχολιάζει την ελληνική συνήθεια της συνωμοσιολογίας και ίντριγκας.
Ο Ολυμπιακός πάλεψε αλλά δεν τα κατάφερε να κερδίσει την εξαιρετική Ζαλγκίρις και έτσι περιμένει το παιχνίδι της Ρεάλ για να δει ποιόν θα έχει αντίπαλο με πλεονέκτημα έδρας , τη σημερινή του αντίπαλο , Ζαλγκίρις, η την Ρεάλ.
Σίγουρα ο Ολυμπιακός πληγώθηκε από τις απουσίες του , που ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο έγιναν εμφανείς αφού βασικοί του παίκτες φορτώθηκαν με κόπωση και υστέρησαν σε σχέση με την εικόνα τους του πρώτου ημιχρόνου.
Ολυμπιακός: Αυτό που λείπει από τον Ελ Κααμπί
Ας θυμίσουμε ότι ο Ολυμπιακός είχε εκτός 5 παίκτες, το μεγαλύτερο κομμάτι της front line , Πρίντεζης, Τιλί, Μακλίν, Αγραβάνης και τον Παπανικολάου. Δεν είναι και λίγοι…….
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Στο πρώτο δεκάλεπτο ο Ολυμπιακός ήταν εξαιρετικός και στις δύο πλευρές του γηπέδου.
Στην άμυνα επέλεξε να αντιμετωπίσει τα πλάγια pick n’ roll της Ζαλγκίρις , που είναι ένα πολύ σημαντικό κομμάτι του παιχνιδιού της, οδηγώντας τους περιφερειακούς της παίκτες μακριά από το σκρην και δίνοντας τους τη διείσδυση όπου όμως έπεφταν πάνω στον Μιλουντίνοφ που ειδικά στο πρώτο δεκάλεπτο ήταν πραγματικό σκιάχτρο μέσα στη ρακέτα αλλοιώνοντας τη πλειοψηφία των διεισδύσεων που επιχειρήσανε οι Λιθουανοί.
Ταυτόχρονα η άμυνα του Ολυμπιακού με τον Τόμπσον είχα καταφέρει να εκμηδενίσει τα δύο βασικά επιθετικά ατού της Ζαλγκίρις, τον Γιανκούνας και τον Μιλάκνις.
Στην επίθεση ο Ολυμπιακός είχε να αντιμετωπίσει το πολύ επιθετικό hedge out της Ζαλγκίρις , το οποίο όμως καθοδηγούμενος από έναν εξαιρετικό Σπανούλη και παίρνοντας πολλές βοήθειες από τον Μιλουντίνοφ , που ολοκλήρωνε ιδανικά τις δημιουργίες του αρχηγού , αλλά και από τον ξεχασμένο Τόμπσον που έκανε ένα εξαιρετικό πρώτο ημίχρονο και τον πάντα σοβαρό και εύστοχο Στρέλινιεκς το έκανε σκόνη.
Ο Ολυμπιακός πήρε ένα γρήγορο μεγάλο προβάδισμα στο σκορ που διατήρησε και στο δεύτερο δεκάλεπτο παρόλο που το rotation του έριξε την αποτελεσματικότητα του στην επίθεση αλλά με όπλο την καλή του άμυνα που συνεχιζότανε κράτησε μια διαφορά των 12 πόντων με τη λήξη του ημιχρόνου.
Στο δεύτερο ημίχρονο όμως τα πράγματα άλλαξαν μετά το πρώτο πεντάλεπτο του γ΄ δεκαλέπτου. Οι Λιθουανοί διαβάσανε καλύτερα την άμυνα του Ολυμπιακού και αντί να πηγαίνουν να πέφτουν οι κοντοί τους πάνω στον Μιλουντίνοφ αποφασίσανε να ψάξουν το σουτ των ψηλών τους από μέση απόσταση, απόφαση που αποδείχθηκε πολύ πιο σωστή και καθοριστική για να γυρίσει το παιχνίδι αφού Γιανκούνας, Ντέιβις κυρίως κάνανε πολύ καλή δουλειά. Ταυτόχρονα η επίθεση του Ολυμπιακού έπαψε να έχει την καλή εικόνα του πρώτου ημιχρόνου αφού και ελεύθερα ξεμαρκάριστα σουτ χαθήκανε και κυρίως ο Σπανούλης, ίσως και κουρασμένος από το ανηλεές κυνηγητό της λιθουανικής άμυνας , θόλωσε, κράτησε πολύ ώρα τη μπάλα στα χέρια του και έκανε αρκετά λάθη ενώ ταυτόχρονα δεν υπήρξε και κάποια σπουδαία εναλλακτική λύση στην επίθεση αφού και ο Ρόμπερτς που κάποια στιγμή έδωσε αρκετές λύσεις στην επίθεση ίσως για αμυντικούς λόγους έκατσε πολύ ώρα στον πάγκο όπως και ο Στρέλινιεκς ενώ ο Μπράουν είναι ολοφάνερο ότι και ο ίδιος και η ομάδα προσπαθούν να βρουν τον ρόλο του. Επίσης ο εξαιρετικός στο πρώτο ημίχρονο Τόμπσον δεν συνέχισε την καλή εικόνα και στο δεύτερο ημίχρονο.
Κάπως έτσι η Ζαλγκίρις με ένα 16-0 αρχικά μείωσε και στο τέταρτο δεκάλεπτο από κάποιο σημείο και μετά πήρε ένα μικρό προβάδισμα στο σκορ που ο Ολυμπιακός περισσότερο με ένα ηρωικό μπάσκετ παρά με ένα ορθολογικό παιχνίδι προσπάθησε να μείνει μέσα στο παιχνίδι.
Προς το τέλος του αγώνα ο Ολυμπιακός μετέφερε το παιχνίδι στον Μιλουντίνοφ ακουμπώντας του την μπάλα συνέχεια τη μπάλα στο χαμηλό ποστ και κάτι πήρε από αυτή την επιλογή έστω και αν ο Σέρβος ήταν εξουθενωμένος από την κούραση και την απροπονησία αφού και αυτός έπαιξε με πρόβλημα και με μία προπόνηση. Ίσως θα είναι μια επιλογή που στη συνέχεια ο Ολυμπιακός θα πρέπει να την ψάξει περισσότερο αφού ο Σέρβος σέντερ δύσκολα έχει ψηλό να τον αντιμετωπίσει στην Euroleague.
Στο τέλος το παιχνίδι πήγε στην παράταση με ένα εντυπωσιακό κάρφωμα του Γουίλτζερ και μια εξαιρετική άμυνα του Μιλουντίνοφ.
Στην παράταση το παιχνίδι ήταν εξαιρετικά νευρικό, με άστοχες και τις δύο ομάδες και στο τέλος ο Ολυμπιακός προηγήθηκε στα 8΄΄ μετά από ένα επιθετικό ρημπάουντ και ωραίο καλάθι του Γουίλτζερ , βρέθηκε πίσω μετά από μία μάλλον ισχνή άμυνα του Μπράουν που έσπευσε να καλύψει ο Μιλουντίνοφ και αυτό στοίχησε ένα εύκολο φόλοου από τον Γιανκούνας.
Ο Ολυμπιακός είχε μια επίθεση 2", βρήκε ένα πολύ καλό σουτ με τον Σπανούλη , που όμως ήταν άστοχο και έτσι τέλειωσε το παιχνίδι με μεγάλο κερδισμένο ……. τον Παναθηναικό που από το πουθενά βρέθηκε με πλεονέκτημα έδρας στα πλέι οφ, αφού επί της ουσίας ούτε ο Ολυμπιακός έχασε κάτι ούτε η Ζαλγκίρις κέρδισε κάτι τρομερό.
Την επόμενη εβδομάδα θα αναλύσουμε τα 4 ζευγάρια των πλέι οφ αλλά πριν σας αφήσω θα ήθελα να πω κάτι για τη διοργάνωση.
Εδώ στην Ελλάδα έχουμε μάθει όλα να τα βλέπουμε κάτω από το πρίσμα της συνωμοσιολογίας και της ίντριγκας. Αυτό έγινε και πάλι με αιτία την όντως παράδοξη τακτική της Euroleague να βάζει τα τελευταία παιχνίδια σε διαφορετικές μέρες και ώρες. Έτσι βαφτίσαμε κάποια αποτελέσματα ύποπτα και προσχεδιασμένα, προφανώς ξεχνώντας τι αποτελέσματα είχαμε σε όλη τη διάρκεια της κανονικής περιόδου όπου οι «εκπλήξεις» ήταν συνηθισμένο γεγονός κάθε εβδομάδα. Και καλά αυτό να γίνεται από απλούς φιλάθλους είναι λογικό αλλά να γίνεται και από τους ανθρώπους που έχουν τα δικαιώματα της μετάδοσης της διοργάνωσης στα δικά μου μάτια φαντάζει αδιανόητο και παράξενο. Λιγότερη καχυποψία……