Το αίνιγμα και το «πρέπει»

Το φετινό «πρέπει» για επιστροφή στους τίτλους, ο στόχος του Final Four, αλλά και το ωραίο αίνιγμα της φετινής ομάδας του Ολυμπιακού υπό τις οδηγίες του Ντέιβιντ Μπλατ,  η οποία χρειάζεται χρόνο και υπομονή. 

Το αίνιγμα και το «πρέπει»

Είναι γεγονός πως ο Ολυμπιακός φέτος αποτελεί ένα ωραίο αίνιγμα ενόψει της νέας σεζόν. Όχι τόσο γιατί άλλαξε παίκτες στο ρόστερ του, όσο κυρίως επειδή πέρασε στην εποχή του Ντέιβιντ Μπλατ, ύστερα από την τετραετία (2014-2018) του Γιάννη Σφαιρόπουλου, του οποίου το πέρασμα ήταν πετυχημένο. Mπορεί η περσινή σεζόν να χαρακτηρίστηκε αποτυχημένη, αλλά αυτό δεν αλλάζει το γεγονός πως ο Έλληνας τεχνικός προσέφερε στους Πειραιώτες.

Ο Αμερικανός κόουτς έχει ήδη αρχίσει να βάζει την «σφραγίδα» του στο νέο αγωνιστικό προφίλ των «ερυθρολεύκων». Βλέπουμε από τα φιλικά ματς έως και τα επίσημα παιχνίδια, μία ομάδα που δίνει μεγαλύτερη έμφαση στην ταχύτητα, στην επίθεση, αλλά και στο κομμάτι της δημιουργίας, διαθέτοντας περισσότερες εναλλακτικές λύσεις ώστε να βάλει την μπάλα στο καλάθι.

Είναι ξεκάθαρο πως ο Ντέιβιντ Μπλατ θέλει τους Πειραιώτες να παίξουν ένα περισσότερο σύγχρονο μπάσκετ. Θέλει να ποντάρει στα καλάθια στον αιφνιδιασμό, είναι ξεκάθαρη η εντολή στους παίκτες του να κινούνται γρήγορα στο τρανζίσιον ύστερα από κάθε καλή άμυνα (ακόμη και στην επαναφορά) και ζητά γρήγορες εκτελέσεις. Παρακολουθούμε τους "ερυθρόλευκους" να σουτάρουν στα 7 και στα 10 δευτερόλεπτα, κάτι που δεν συνέβαινε εύκολα τα τελευταία χρόνια.

Παράλληλα, βλέπουμε ταχύτητα και στο παιχνίδι του μισού γηπέδου, με γρήγορη κυκλοφορία της μπάλας, όπως και κίνηση από όλους τους παίκτες όταν δεν θα έχουν την μπάλα στα χέρια τους. Ένας Ολυμπιακός που δεν βασίζεται κατά κύριο λόγο στις πικ-εν-ρολ συνεργασίες, κάτι που συνέβαινε τα τελευταία χρόνια.

Ο Ντέιβιντ Μπλατ θέλει να οδηγήσει την ομάδα του σε ένα παιχνίδι περισσότερων κατοχών, που θα πηγαίνει τα παιχνίδια της σε υψηλότερο σκορ. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει πως θα βάλει σε… δεύτερη μοίρα το αμυντικό κομμάτι, αν και μέχρι στιγμής οι Πειραιώτες εμφανίζουν αδυναμίες τόσο στον ανασταλτικό τομέα, όσο και στο κομμάτι των ριμπάουντ, δύο τομείς τους οποίους θα πρέπει να προσέξει.

Αυτό που θέλει (κυρίως) ο Αμερικανός κόουτς, είναι να μάθει ο Ολυμπιακός να νικά, είτε όταν τα παιχνίδια του θα πηγαίνουν στους 95 πόντους, είτε στους 70. Νέα δεδομένα, καινούρια φιλοσοφία, διαφορετική νοοτροπία και αναμφίβολα όλα αυτά εξιτάρουν. Όχι μόνο οι φίλαθλοι, αλλά και οι παίκτες (παλιοί και νέοι) αναμένουν με ενδιαφέρον την έναρξη της νέας σεζόν στην EuroLeague.

Βέβαια, φέτος, υπάρχει και ένα μεγάλο «πρέπει» για επιστροφή στους τίτλους. Μπορεί ο Ολυμπιακός να έφτασε έως και τον τελικό της EuroLeague το 2017, ένα επίτευγμα σημαντικό και δύσκολο, αλλά η ιστορία έχει γράψει πως οι Πειραιώτες τις δύο τελευταίες σεζόν δεν έχουν κατακτήσει κάποιο τρόπαιο. Ειδικά η περσινή σεζόν ήταν πλήρως αποτυχημένη. Χάθηκε το Κύπελλο από την ΑΕΚ, στην EuroLeague οι Πειραιώτες χαράμισαν το πλεονέκτημα έδρας που είχαν κόντρα στη Ζαλγκίρις, με αποτέλεσμα να μείνουν εκτός Final Four, ενώ στο πρωτάθλημα… σπατάλησαν το «break» που έκαναν στο ΟΑΚΑ. Και εδώ είναι η πρόκληση, αλλά και η ευθύνη του Ντέιβιντ Μπλατ, ώστε να δημιουργήσει όχι μόνο ένα «δεμένο» σύνολο, το οποίο θα συνδυάσει την ουσία με το θέαμα στο παιχνίδι του, αλλά και μία ομάδα που θα αποκτήσει και πάλι τη νοοτροπία του πρωταθλητή.

Θα χρειαστεί, πάντως, χρόνος για να «δέσει» η ομάδα και να βρει την επιθυμητή χημεία και τους αυτοματισμούς της. Θέλει παιχνίδια στα πόδια της για να βρει ρυθμό, αλλά και την κατάλληλη επικοινωνία. Ας μην ξεχνάμε πως δεν άλλαξε μόνο ο προπονητής, αλλά και ολόκληρο το τεχνικό-τιμ. Θα χρειαστεί υπομονή αλλά και κατανόηση από τον κόσμο, στο ενδεχόμενο που δεν έρθουν φυσιολογικά τα αποτελέσματα στην έναρξη της σεζόν. Δεν αποκλείεται να υπάρξουν και κραδασμοί, καθώς το πρόγραμμα στην EuroLeague είναι ιδιαίτερα ανταγωνιστικό και απαιτητικό από το ξεκίνημα του, με δύο εκτός έδρας ματς κόντρα σε Χίμκι και Μπασκόνια.

Είναι γεγονός πως η ομάδα του Ολυμπιακού εμφανίζει σκαμπανεβάσματα στην απόδοση της. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα το περασμένο ματς κόντρα στον Χολαργό στο πρωτάθλημα. Οι Πειραιώτες ήταν απολαυστικοί στην δεύτερη περίοδο, βρίσκοντας τρομερό ρυθμό στο παιχνίδι τους, συνδυάζοντας την ουσία με το θέαμα. Μέτρησαν επί μέρους σκορ 31-14 και κυριάρχησαν στην αναμέτρηση,έχοντας μάλιστα πέντε σερί εύστοχα τρίποντα, παίζοντας γρήγορο μπάσκετ, εκτοξεύοντας το προβάδισμα τους στο +22 (58-36).

Στη τρίτη περίοδο όμως, οι «ερυθρόλευκοι» παρουσιάστηκαν αγνώριστοι, με αποτέλεσμα ο Χολαργός να ελέγξει τον ρυθμό, μειώνοντας σε 70-64, απαντώντας με επί μέρους σκορ 9-26 μέσα σε 9 λεπτά. Αυτά τα αγωνιστικά "ups and downs" ναι μεν προβληματίζουν, αλλά ας μην μας ξαφνιάζουν. Είναι αναμενόμενα τόσο για την εποχή, όσο και για αυτή την ομάδα, η οποία ακόμη εμπεδώνει την φιλοσοφία του Ντέιβιντ Μπλατ.

Το ρόστερ διαθέτει ποιότητα και είναι γεμάτο σε κάθε πόστο (με ένα ερωτηματικό για τις αμυντικές δυνατότητες της φροντ-λάιν), διαθέτοντας παίκτες που μπορούν να αγωνιστούν σε δύο και τρεις θέσεις. Υπάρχουν νιάτα, υπάρχει εμπειρία και κυρίως "δίψα" από όλους ώστε ο Ολυμπιακός να επανέλθει στους τίτλους, αλλά και στα Final Four στην Ευρώπη. Περισσότερα στην πράξη. Καλή σεζόν!

*Τα ρόστερ όλων των ομάδων της EuroLeague

Γιαννούλης: «Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός ξεκινούν από διαφορετική βάση στη EuroLeague»

I feel Devotion: Το αφιέρωμα της EuroLeague στον Ολυμπιακό του Μπλατ