Είναι η καλύτερη ομάδα και πρέπει να το θυμίσει σε όλους…

Όλες οι πρωτιές, με μοναδική εξαίρεση το βραβείο του καλύτερου αμυντικού (εδώ έχουμε και εμείς τις ενστάσεις μας, αλλά ας το προσπεράσουμε), βάφτηκαν «κόκκινες». Πρώτος ο Ολυμπιακός στην κανονική διάρκεια, βραβείο καλύτερου προπονητή (όπως πέρυσι) στον Γιώργο Μπαρτζώκα, MVP της Ευρωλίγκας και βραβείο του πρώτου σκόρερ ο Σάσα Βεζένκοφ! Για να μην αναφερθούμε στα νούμερα της επίθεσης και της άμυνας των «ερυθρόλευκων».

Θα χρειαστούμε πολύ μελάνι για τα φετινά κατορθώματα και δεν μας περισσεύει χώρος σε τούτη τη γωνιά. Στο θέμα μας όμως. Οι αριθμοί λένε πάντα την αλήθεια και αυτή είναι πως ο Ολυμπιακός είναι το φαβορί για την κατάκτηση του τροπαίου. Του μοναδικού που λείπει από τη συλλογή από όσα δόθηκαν φέτος στη διοργάνωση αλλά παράλληλα του πιο σημαντικού. «Θα αντάλλαζα εκείνο του MVP με της Ευρωλίγκας» είπε ο Σάσα γεμάτος χαρά. Είναι λογικό ο κόουτς Μπαρτζώκας και το τεχνικό σταφ να κρατούν χαμηλούς τόνους.

Για αυτό και τόνισε πως σε περίπτωση αποκλεισμού ή ήττας σε ενδεχόμενο τελικό δεν αποτελεί αποτυχία. Και ως ένα σημείο έχει δίκιο ο Έλληνας τεχνικός. Καταλαβαίνουμε πως δεν χρειάζεται να αγωνιστεί με ένα μεγάλο «πρέπει» στις πλάτες της η ομάδα του Πειραιά. Επίσης, είναι κατανοητό το γεγονός πως υπάρχουν άλλες τρεις σπουδαίες ομάδες με μεγάλους ηγέτες που διεκδικούν την κούπα. Ο αντίλογος όμως λέει το εξής: θα είναι κρίμα για τον φετινό Ολυμπιακό να μην πάρει αυτό που του αξίζει. Θα είναι άδικο να μην προκριθεί στον τελικό του Κάουνας για να διεκδικήσει σε 40 λεπτά τους κόπους και τον ιδρώτα της χρονιάς. Ωριμότητα σε σχέση με πέρυσι υπάρχει, αποφασιστικότητα και θέληση επίσης. Και το πιο σημαντικό από όλα;

Το γεγονός πως ο κόσμος του αγκάλιασε αυτήν την προσπάθεια και θα είναι εκεί να στηρίξει τους Πειραιώτες ό,τι και αν συμβεί σήμερα στη Λιθουανία. Αυτό είναι το μεγαλύτερο επίτευγμα του Ολυμπιακού. Δεχόμαστε όλοι ότι ο Ολυμπιακός δεν έχει το νούμερο των προσωπικοτήτων ή των σταρ αν θέλετε που έχουν να επιδείξουν η Ρεάλ και η Μπαρτσελόνα. Ποτέ όμως δεν είχε αυτό το νούμερο σε κανένα φάιναλ 4. Ούτε πριν από 10 χρόνια ούτε πέρυσι. Αυτό όμως που μπορεί να υπερηφανεύεται είναι το μεγαλύτερο νούμερο παικτών προσηλωμένους στους ρόλους και στις αποστολές τους από κάθε άλλη ομάδα. Πραγματικές κι ουσιαστικές παρουσίες παικτών και όχι απλές συμμετοχές. Και θα κλείσουμε τη σημερινή μάχη απέναντι στη Μονακό.

Οι Γάλλοι τον νίκησαν μέσα και έξω. Του «χάλασαν» την κυκλοφορία της μπάλας, τον οδήγησαν σε λάθη αλλά και σε χαμηλό σκορ. Θεωρούμε δύσκολο να το πράξουν για 3η σερί φορά. Αν ο Ολυμπιακός παίξει το μπάσκετ του, προερχόμενος με φόρα από το 5ο ματς με τη Φενέρμπαχτσε, βγάλει πείσμα, ενέργεια στις δύο άκρες του παρκέ και ρίξει μπασκετικό… ξύλο στους περιφερειακούς της Μονακό, τότε θα έχει βάλει το νερό στο αυλάκι. Και για να επιστρέψουμε στο θέμα της ομαδικότητας και των ρόλων. Σήμερα δεν περισσεύει κανείς. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας πρέπει να γυρίσει στον πάγκο και να δει 12 παίκτες που θα γυαλίζει το μάτι τους. Όπως δηλαδή το έκαναν όλη τη σεζόν.

ΥΓ.: Δεν χρειάζεται να πούμε πόσο καθοριστικό ρόλο θα παίξει η απόδοση των δύο «Διόσκουρων». Κώστας Παπανικολάου και Κώστας Σλούκας είναι εκείνοι που θα ωθήσουν με την απόδοσή τους τους υπόλοιπους για να γίνει το πρώτο βήμα.