Ολυμπιακός: Αυτή είναι η ομορφιά του μπάσκετ, κι ας μας πόνεσε...

Αυτή είναι η ομορφιά του μπάσκετ κι ας μας πόνεσε χθες. Πάντα όταν δέχεσαι ένα σουτ στο τέλος, είναι …γροθιά στο στομάχι και δυστυχώς ο Μίσιτς μας έστειλε στα …Τάρταρα.

Όχι όμως, δεν πρέπει να κλαίμε για αυτόν τον Ολυμπιακό. Και να μη ξεχάσουμε όλες τις όμορφες στιγμές και χαρές που μας έδωσε αυτή τη χρονιά. Ο Ολυμπιακός δεν μπόρεσε να πάει στον τελικό. Ήταν όμως το αουτσάιντερ. Η Εφές ήταν το φαβορί και κακά τα ψέματα είναι λίγο καλύτερη ομάδα. Η επιτυχία του Ολυμπιακού ήταν ότι την κοίταξε στα μάτια και έχασε στο σουτ. Πάλεψε ως ίσος προς ίσον και έχασε στις λεπτομέρειες. Και όπως πήγε το παιχνίδι, θα μπορούσε να το έχει πάρει. Στο τέλος όμως δεν είχε το απαιτούμενο καθαρό μυαλό και στοίχισε η αστοχία. Αστοχία που είχε στη μεγαλύτερη διάρκεια του ματς. Ο Βεζένκοφ, που κουβάλησε την ομάδα φέτος στις πλάτες του, δεν τράβηξε και έδειξε πως έχει ακόμη …ψωμιά να φάει. Φάνηκε η απειρία του από τέτοιους μεγάλους αγώνες.

Η επίθεση που ήταν και το μεγάλο «όπλο» του Ολυμπιακού φέτος, δεν λειτούργησε καλά χθες. Αντίθετα η άμυνα πήγε καλά. Δεν πρέπει να μας ξεγελάσουν οι πόντοι των Λάρκιν και Μίσιτς. Οι «ερυθρόλευκοι» τα έδωσαν όλα και ιδιαίτερα οι Ουόκαπ και Παπανικολάου ήταν συγκινητικοί. Εάν κάποιοι έκαναν τη ζημιά ήταν οι Μπράιαντ και Ντάνστον. Ίσως ο Ολυμπιακός δεν τους περίμενε αυτούς. Η δύναμη της Εφές αυτή είναι. Μπορεί σε κάθε παιχνίδι να αναδείξει διαφορετικό πρωταγωνιστή. Ο Αταμάν έχει πολλούς άσους στο μανίκι του.

Κλείνοντας, πάμε και στην τελευταία φάση. Ξέρουμε τη ψυχολογία του κόσμου, ό,τι κι αν γινόταν, θα έλεγε το αντίθετο ότι έπρεπε να γίνει. Έτσι και τώρα, οι περισσότεροι λένε γιατί δεν έγινε φάουλ. Η συγκεκριμένη φάση είναι χρόνιο θέμα συζήτησης, κι ο καθένας πράττει όπως νομίζει. Ο Μπαρτζώκας πήρε την απόφαση να μην γίνει φάουλ και να παιχτεί άμυνα. Ίσως ρίσκο όταν ο αντίπαλος διαθέτει τέτοιους σουτέρ, αλλά είχε εμπιστοσύνη στους αμυντικούς του. Δεν τον πρόδωσαν, απλά ο Μίσιτς είναι τεράστιος παίκτης. Και δυστυχώς στις περιστροφές που έγιναν, έπεσε ο Βεζένκοφ πάνω του και όχι ο Ουόκαπ.

Και αν ρωτήσετε εμείς τι θα κάναμε σε μια τέτοια περίπτωση, κι εμείς την ίδια απόφαση θα παίρναμε, δεν θα επιλέγαμε φάουλ. Και είναι κάτι που το ενστερνιζόμαστε χρόνια, κι όχι τώρα επειδή το έπραξε ο Μπαρτζώκας.