Βαγγέλης Αγγέλου: «Ο Ολυμπιακός ενεργειακά είναι έτοιμος για... δύο Final Four, όχι για ένα»!

Συνέντευξη στον ΘΕΜΗ ΣΙΝΑΝΟΓΛΟΥ

Ο Βαγγέλης Αγγέλου είναι ο μοναδικός εν ζωή κόουτς που έχει προπονήσει και τον Ολυμπιακό και την Εφές. Ξέρει πράγματα, παρακολουθεί και τις δύο ομάδες. Κάνει ορισμένες ενδιαφέρουσες παρατηρήσεις για τη μεγάλη μάχη που θα δώσει ο Ολυμπιακός στο Final Four.

Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στο «ΦΩΣ» στις 12/5/2022

Ως βοηθός του Ίβκοβιτς πήρες την Ευρωλίγκα με τον Ολυμπιακό και το ελληνικό πρωτάθλημα. Με την Εφές;

Με την Εφές πήραμε το Κύπελλο και το Σούπερ Καπ.

Με τη Ζάμαλεκ τώρα τι έγινε;

Είχα ένα πρόβλημα με τα πόδια μου, γύρισα για να κάνω επέμβαση στο ισχίο. Ήταν όμως διαφορετικά αυτά που συνάντησα από αυτά που νόμιζα... Υπήρχε μεταβατική περίοδος στην ομάδα, δεν υπήρχε διοίκηση ουσιαστικά και υπήρχαν οικονομικά προβλήματα.

Η Ζάμαλεκ μεγάλη ομάδα στην Αίγυπτο.

Ναι, η Ζάμαλεκ ήταν πρωταθλήτρια Αιγύπτου και πρωταθλήτρια Αφρικής.

Ήταν και κοντά με το αεροπλάνο, ε;

1 ώρα και 20 λεπτά.

Μου είπες πριν ξεκινήσουμε ότι έβλεπες τους Μπακς στην TV.

Βλέπω όλα τα ματς γιατί είναι κομμάτι της δουλειάς μου. Είναι και επαγγελματικός εθισμός.

Δηλαδή, και ο Αντετοκούνμπο να μην έπαιζε, θα τα έβλεπες.

Βλέπω όλα τα πλέι οφ απ’ όλες τις λίγκες! Ο Μάιος είναι πολύ ενδιαφέρων μήνας μπασκετικά.

Τι προβλέπεις για το ΝΒΑ;

Προβλέπω πόλεμο! Υπάρχει πολύ μεγάλη δίψα για τον τίτλο. Υπάρχουν αρκετοί νεαροί παίκτες με μεγάλο κίνητρο και μεγάλο ταλέντο. Γίνονται πολύ σκληροί αγώνες, πολύ δυνατά ματς. Ο τίτλος θα κριθεί στο ποιος θα αντέξει περισσότερο στις σωματικές επαφές και στο στρες, στη συγκέντρωση του μυαλού, στο ποιος θα κάνει τα λιγότερα λάθη.

Τις δηλώσεις του προπονητή της Εφές, του Αταμάν, πώς τις είδες; Καλό δεν είναι για τον Ολυμπιακό που έδειξε αλαζονεία;

Ένα ματς ετοιμάζεται με πολλούς τρόπους. Ετοιμάζεται από τα media, από τις δηλώσεις, η τουρκική κουλτούρα είναι πολύ διαφορετική από τη δική μας... Μπορεί ο Αταμάν να θέλει να υπογράψει το επόμενο συμβόλαιό του... Είναι δηλώσεις που, είτε χάσει είτε κερδίσει, βγαίνει κερδισμένος, γίνεται πιο συμπαθής έτσι...

Δεν ήταν, δηλαδή, λόγω του αυθορμητισμού του.

Όχι, πιστεύω ότι οι δηλώσεις του Αταμάν ήταν υπολογισμένες... Αρέσει στην τουρκική κουλτούρα να βγαίνει μπροστά ο ηγέτης. Το βλέπουμε και στους πολιτικούς πώς μιλάνε εκεί... Είναι θέμα εντύπωσης πιο πολύ, παρά ουσίας μπασκετικής.

Μήπως έχει και το κόμπλεξ της ομάδας χωρίς οπαδούς απέναντι στον Ολυμπιακό που θα έχει πολύ λαό;

Όχι, είναι σύλλογος περήφανος, μπορεί να μην έχει οπαδούς, αλλά οι φίλαθλοι που πάνε στους αγώνες της πάνε για να δουν μπάσκετ. Είναι ομάδα που πρωταγωνιστεί στην μπασκετική κουλτούρα της Τουρκίας. Η δε διοίκησή της δεν έχει τον φανατισμό τον τουρκικό, είναι καθαρά μπασκετικό κλαμπ με ευρωπαϊκή κουλτούρα.

Οι δηλώσεις του Αταμάν θα κάνουν καλό στον Ολυμπιακό;

Ο Ολυμπιακός φέτος δείχνει μία αγωνιστικότητα και ωριμότητα που η εκτίμησή μου είναι ότι δεν πολυασχολείται με δηλώσεις. Χτίζει τα τελευταία χρόνια δική του κουλτούρα, χαράζει δικό του δρόμο, δεν ασχολείται με τον αντίπαλο. Ειδικά αυτή η ομάδα η φετινή δείχνει να αντέχει σε κραδασμούς, να είναι ταπεινή και να έχει αντοχή αξιοπρόσεκτη ως οργανισμός, δηλαδή διοίκηση, προπονητές, άνθρωποι που δουλεύουν για την ομάδα, παίκτες.

Είναι φαβορί η Εφές;

Ναι, είναι φαβορί. Αλλά αυτό είναι πριν από το γήπεδο. Αν κάποιος κοιτάξει τα μπάτζετ, φαίνεται ως φαβορί. Γι' αυτό, άλλωστε, έχει σχεδιαστεί, για να ξαναπάρει την Ευρωλίγκα. Όταν έχει δυόμισι φορές παραπάνω το μπάτζετ του Ολυμπιακού, είναι φαβορί. Αλλά δεν μετράνε μόνο τα μπάτζετ σε τέτοια παιχνίδια…

Ταιριάζει πιο πολύ στον Ολυμπιακό η Εφές σε σχέση με τη Μονακό;

Βεβαίως. Είναι δύο τελείως διαφορετικές ομάδες η Μονακό με την Εφές. Η μόδα πλέον στο μπάσκετ είναι η αθλητικότητα. Ο Ολυμπιακός κατά την ταπεινή μου γνώμη έχει ως καλύτερους παίκτες τον Βεζένκοφ και τον Σλούκα. Η Μονακό σε αυτές τις δύο θέσεις είχε αθλητικότητα και σε άμυνα και σε επίθεση. Αυτό δημιούργησε ανάγκη στο υπόλοιπο ρόστερ του Ολυμπιακού να βγει μπροστά με μαχητικότητα και αποφασιστικότητα, το είδαμε στις σωματικές επαφές. Έτσι, στο τέλος απενεργοποιήθηκαν τα όπλα της Μονακό, που το πλάνο τους ήταν να παίξουν σκληρή άμυνα και να πάνε και στην επίθεση με σωματικές επαφές. Φορτώθηκαν με φάουλ οι Τζέιμς, Χολ, Λι. Αυτό δείχνει ότι δούλεψαν η τακτική και η μαχητικότητα του Ολυμπιακού. Το ματς με την Εφές δεν θα είναι έτσι. Η Μονακό έχει αθλητικότητα και ποιότητα, η Εφές έχει ποιότητα και πείρα.

Η ξεκούραση πόσο θα βοηθήσει τον Ολυμπιακό; Περιμένω μία ορμητική ομάδα στο Βελιγράδι.

Ο Ολυμπιακός δείχνει ότι έχει ένα αξιοθαύμαστο σταφ. Έχει μία επιστημονική ομάδα πίσω από τον Γκατζούλη με εκτελεστή τον Γκατζούλη που δίνει ενέργεια στους παίκτες. Ο Μπαρτζώκας επίσης δείχνει ότι έχει κάνει δουλειά υψηλού επιπέδου, διότι έχουν βελτιωθεί παίκτες ατομικά και ομαδικά. Επειδή τυχαίνει να γνωρίζω το προπονητικό πρόγραμμα που έχει ο Ολυμπιακός, πιστεύω ότι ενεργειακά θα είναι έτοιμος για... δύο φάιναλ φορ, όχι για ένα!

Ο Μπομπουά και ο Σιμόν, αν πράγματι δεν προλάβουν να γίνουν καλά, είναι σημαντικές απώλειες;

Είναι σημαντικές απώλειες, ναι. Η Εφές στη μέρα της, με τους παίκτες που έχει στην περιφέρεια, μπορεί να βάλει 90 πόντους. Τα κενά αυτών των δύο παικτών προσπάθησε η Εφές να τα καλύψει -ειδικά τα τρίποντα που είναι το βασικό της στοιχείο- με τεχνάσματα όπως αυτό: ο Πλάις ο πανύψηλος σέντερ έβγαινε έξω, έβαλε καθοριστικά τρίποντα και άνοιξε διαδρόμους στον Μίτσιτς και στον Λάρκιν, το δε κενό του ψηλού το κάλυπταν ο Σίνγκλετον και ο Άντερσον.

Ποιος παίκτης του Ολυμπιακού σού έχει κάνει μεγαλύτερη εντύπωση, ποιος δεν περίμενες να εξελιχθεί έτσι; Ο Ουόκαπ;

Μου έχει κάνει εντύπωση η ομάδα. Το πώς κάθε φορά ξεπετάγεται για ένα διάστημα κάποιος παίκτης και παίζει καλά, μου έχει κάνει εντύπωση η ταπεινότητα της ομάδας και το πώς βρίσκει λύσεις με συμμετοχή πολλών. Η δύναμη του Ολυμπιακού είναι η ομάδα. Έχοντας βέβαια κάποιους παίκτες-κλειδιά, όπως ο Βεζένκοφ και ο Σλούκας.

Ο Τζέιμς στον Ολυμπιακό θα ήταν μεταγραφάρα το καλοκαίρι;

Όχι!

Γιατί;

Διότι τον Τζέιμς πρέπει να τον ακολουθούν οι υπόλοιποι. Δεν πιστεύω ότι ταιριάζει ο Τζέιμς, ο Ολυμπιακός ήδη έχει τον Σλούκα, έναν εξαιρετικό δημιουργό που πρέπει να περνάνε οι κρίσιμες μπάλες από τα χέρια του... Δεν μπορείς να βάλεις πολλούς σολίστες σε μια ορχήστρα.

Ποιος ρυθμός ευνοεί τον Ολυμπιακό με την Εφές;

Δεν υπάρχει ρυθμός σε αυτά τα ματς. Ούτε έχει σχέση με τη Μονακό που ήταν πέντε αγώνες. Τώρα είναι ένα ματς στο οποίο όλα μπορεί να γίνουν. Σε τέτοιο ματς υπάρχει ένα πλάνο, πώς θα είσαι πιο πιστός στο πλάνο. Ο Ολυμπιακός δείχνει να έχει αξιοθαύμαστο προπονητικό σταφ και θα είναι πολύ δύσκολος αντίπαλος.

Οι 10.000 Ολυμπιακοί στο γήπεδο τι ρόλο θα παίξουν; Μπορεί να είναι άγχος για την ομάδα;

Δεν νομίζω ότι αυτή η ομάδα δείχνει ότι αγχώνεται. Αυτή η ομάδα έφερε ξανά τον κόσμο του Ολυμπιακού στο γήπεδο. Το γνωρίζουμε όλοι ότι ο Ολυμπιακός στο μπάσκετ είναι ένας σύλλογος που έλκεται από τις νίκες, αυτή η ομάδα ανάγκασε τον κόσμο να την ακολουθεί.

Εκτός από προπονητής, ήσουν και παίκτης του Ολυμπιακού.

Για τέσσερα χρόνια.

Στα «πέτρινα χρόνια», αλλά πρόλαβες την αναγέννηση της ομάδας έναν χρόνο. Πες για τους νέους που δεν ξέρουν, τι παίκτης ήταν ο Πάσπαλι στην αρχή του στον Ολυμπιακό; Τι πράγμα ήταν αυτό;

Ήταν όπως ο Μπέικον της Μονακό στο μάξιμουμ, γιατί δεν υπήρχε ο νόμος Μποσμάν τότε, είχε στηθεί η ομάδα πάνω του. Είχε εμπειρία και από το ΝΒΑ, έγινε αμέσως ο ηγέτης του Ολυμπιακού. Θωρακίστηκε το παιχνίδι γύρω από αυτόν, δέθηκε αμέσως με τον κόσμο. Έγινε το τσουνάμι στον Ολυμπιακό! Ο Ολυμπιακός ως σύλλογος είναι ένα τσουνάμι που θέλει έναν σεισμό! Νέα διοίκηση τότε, νέος προπονητής, χτίστηκε ένα μείγμα που σήκωσε τον Ολυμπιακό.

Γιάννης Ιωαννίδης «δικτάτορας» για εσάς τους παίκτες τότε;

Δεν είναι καλά...

Το ξέρω ότι δεν είναι καλά και στενοχωριέμαι.

Οι άνθρωποι που είναι δίπλα του, η οικογένειά του, διαχειρίζονται αυτήν τη δύσκολη κατάσταση.

Πες μου ένα περιστατικό αξέχαστο που έζησες με τον «ξανθό».

Θα σου πω κάτι που μου έχει μείνει στο μυαλό. Παίζαμε με τον μεγάλο τότε Άρη στο ΣΕΦ, Ιωαννίδης στον Ολυμπιακό πρώτη χρονιά αντίπαλος του δικού του Άρη, είχαμε όλοι έναν ενθουσιασμό μέχρι και αλαζονεία, το πάθος είχε υπερβεί τη λογική. Και κάποια στιγμή μέσα στον χαμό των πανηγυρισμών στο τέλος, όταν μπήκα στα αποδυτήρια, τον βλέπω να κάθεται μόνος του προβληματισμένος... Θεωρώ ότι δεν μπορούσε ακόμα να συνειδητοποιήσει ότι αυτός που ανδρώθηκε στον Άρη και τον έκανε αυτοκρατορία, αυτός τον αποκαθήλωσε. Το είδα και με συγκίνησε τότε.

Και ένα αξέχαστο περιστατικό με Ίβκοβιτς, του οποίου ήσουν στενός συνεργάτης;

Από τον Ίβκοβιτς δύο πράγματα έντονα θυμάμαι. Δύο μότο του. Έλεγε ότι ο προπονητής πρέπει να χτίζει γέφυρες, να περνάει εκείνος αλλά να περνάνε και οι άλλοι. Δηλαδή να χτίζει πράγματα με διάρκεια. Ακόμα, έλεγε ότι στη ζωή πρέπει να ονειρεύεσαι κάτι που οι άλλοι το θεωρούν ακατόρθωτο. Πραγματικά, λοιπόν, η διαδρομή του ήταν πάνω σε αυτά τα δύο. Έφτιαχνε προγράμματα που ήταν προπομπός άλλων που ακολουθούσαν. Και πέτυχε στην καριέρα του πράγματα που άλλοι δεν φαντάζονταν.