Έκανε κύκλο γύρω από τον εαυτό του και επέστρεψε στο σημείο που ήταν πέρσι!

Με την ήττα του από τον Παναθηναϊκό στο ΣΕΦ, ο Ολυμπιακός ουσιαστικά έβαλε «τέλος» στις ελπίδες του για πρόκριση στα προημιτελικά. Ας μην γελιόμαστε, αυτή είναι η αλήθεια. Ναι, μένουν ακόμη 10 αγωνιστικές, αλλά υπάρχει κάποιος που πιστεύει πως μπορεί η ομάδα να ανακάμψει με αυτή την αγωνιστική εικόνα που παρουσιάζει; Και απέναντι σε ποιους; Υπάρχει η (σωτήρια) διακοπή και μετά παιχνίδια κόντρα στην ισχυρή Εφές στην Πόλη (18/2), η οποία «διψά» για νίκες για να παγιώσει τη θέση στα προημιτελικά, ενώ στη συνέχεια ακολουθεί το ματς κόντρα στην ΤΣΣΚΑ στο ΣΕΦ (25/2). Και μετά; Ταξίδι στη Βιτόρια κόντρα στη... λυσσασμένη Μπασκόνια (που διέλυσε τη Ρεάλ στη Μαδρίτη), η οποία μόλις έριξε τους "ερυθρόλευκους" στην 12η θέση, κάνοντας όνειρα για οκτάδα. Πέμπτη ήττα στα τελευταία έξι παιχνίδια για την ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα, η οποία ακόμη και το "διπλό" που πήρε στη Γαλλία κόντρα στη Βιλερμπάν, το κατάφερε στην παράταση, με το τρίποντο του Κώστα Σλούκα να σώζει τον Ολυμπιακό στη κανονική διάρκεια. Ακόμη και εκεί, επικράτησε με το... στανιό.

Οι Πειραιώτες βιώνουν έναν απελπιστικό αγωνιστικό κατήφορο εδώ και περίπου ένα μήνα. Η εικόνα τους είναι απογοητευτική και εντελώς απαισιόδοξη ενόψει της συνέχειας. Χάνουν τα ματς στις λεπτομέρειες, αδυνατούν να δείξουν χαρακτήρα στα κρίσιμα, ξεκινούν παραδοσιακά πάντα άσχημα τα παιχνίδια τους (δείγμα βέβαια είτε της μη εύστοχης προσέγγισης που γίνεται από το προπονητικό-τιμ, είτε της κακής πνευματικής ετοιμότητας των παικτών), κάνουν τα εύκολα-δύσκολα, ενώ χάνουν ακόμη και καθαρά, όπως τώρα κόντρα στον Παναθηναϊκό. Ναι, δεν το ξεχνάμε πως ο Ολυμπιακός είχε δύο σημαντικές απουσίες, καθώς έπαιξε δίχως δύο μεγάλα κορμιά του, χωρίς τους Παπανικολάου-Βεζένκοφ, οι οποίοι βάσει εξέλιξης αγώνα θα ήταν πολύτιμοι. Όμως, και το "τριφύλλι" έπαιξε χωρίς τον Νέντοβιτς, χωρίς τον κορυφαίο σκόρερ του. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνουν στο μεγάλο λιμάνι, λοιπόν, είναι να κοιτάξουν τον εαυτό τους στον καθρέφτη, αλλά και τα λάθη τους.

Ο Ολυμπιακός έφτασε στο ίδιο σημείο με πέρσι

Είναι πάντως πραγματικά εντυπωσιακό αυτό που έχει πετύχει ο Γιώργος Μπαρτζώκας φέτος στον Ολυμπιακό. Ενώ η ομάδα έδειξε ορισμένα εξαιρετικά δείγματα γραφής, παίζοντας αρκετά καλό μπάσκετ, σημειώνοντας κάποιες μεγάλες νίκες, ξαφνικά βιώνει μία ασύλληπτη αγωνιστική πτώση. Με αποτέλεσμα να έχει γκρεμίσει ό,τι καλό έχτισε, φτάνοντας στο ίδιο σημείο που ήταν ακριβώς πέρσι, τον Μάρτη όταν και διακόπηκε η σεζόν λόγω κορονοϊού! Γιατί το λέμε αυτό; Και τότε ήταν ουσιαστικά εκτός πλέι-οφς, και το κύριο θέμα συζήτησης ήταν η νέα σεζόν, η στελέχωση που πρέπει να γίνει στο ρόστερ, οι παίκτες που χρειάζεται να έρθουν και να φύγουν. Αυτό συμβαίνει ήδη στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα. Άλλωστε, ο διαφαινόμενος αποκλεισμός, τελειώνει τη χρονιά για τους Πειραιώτες στις 9 Απριλίου.

Η διαφορά, όμως, είναι, πως πέρσι, ο Έλληνας τεχνικός, ο οποίος έχει πάντα τη συμπάθεια, την εκτίμηση, αλλά και το σεβασμό μας, είχε να διαχειριστεί μία ομάδα που δεν ήταν ουσιαστικά δικιά του. Τώρα, όμως, διαχειρίζεται ένα ρόστερ που στελεχώθηκε ακριβώς όπως ήθελε, με παίκτες που είναι όλοι επιλογές του, σε μία μεταγραφική περίοδο που είχε μακρά διάρκεια, με τη διοίκηση να έχει κάνει τις υπερβάσεις της (απόκτηση Σλούκα), δείχνοντας εμπιστοσύνη σε όλες τις επιλογές του κόουτς. Έχοντας προηγηθεί και μία προσωπική δουλειά 12 μηνών. Πέρσι, που νίκησε με μόλις 8 παίκτες την υπερηχητική ΤΣΣΚΑ (με Μπαρτζώκα) με σκορ 72-59, επικρατώντας στη συνέχεια (81-78) και ενός περισσότερο ανταγωνιστικού Παναθηναϊκού. Και τώρα; Απέναντι σε μία ομάδα δίχως ουσιαστικό κίνητρο, ο Ολυμπιακός αποδείχτηκε... λίγος.

Το ψηλό σχήμα που τον μπέρδεψε και τα ριμπάουντ

Κανονικά, θα έπρεπε ο Ολυμπιακός να «δαγκώνει» για κάθε κατοχή της μπάλας, να μάχεται δίχως αύριο για κάθε ριμπάουντ, να βγάζει ενέργεια σε άμυνα και επίθεση, αλλά στην πράξη ο Παναθηναϊκός ήταν αυτός που το ήθελε περισσότερο, αλλά και που προσέγγισε καλύτερα το ματς. Οι Πειραιώτες ξαφνιάστηκαν από το ψηλό σχήμα με τα πολλά φόργουορντ των «πρασίνων», χρησιμοποιώντας στον "άσο" τον Σαντ-Ρος, στο "2" τον Παπαπέτρου, στο "3" τον Ουάιτ και στο "4" τον Μήτογλου και δεν μπόρεσαν ουσιαστικά σχεδόν ποτέ να κοντράρουν τη διαφορά ύψους, αλλά και επιθυμίας που υπήρχε στο παρκέ.

Το "τριφύλλι" κυριάρχησε στο παρκέ. Οι γηπεδούχοι πήραν ένα προβάδισμα 7-4 στα πρώτα λεπτά και από το 5' και μετά οι "πράσινοι" ήταν το αφεντικό στο ματς, με τους γηπεδούχους να... τρέχουν και να μη φτάνουν. Ο προπονητής του Ολυμπιακού είπε τα εξής για το θέμα: «Ξέραμε πως ο Παναθηναϊκός θα βάλει ένα ψηλό σχήμα, κάνοντας αλλαγές σε όλα τα σκριν, θέλοντας να σταματήσει την κίνηση της μπάλας. Το ξέραμε και ήταν εμφανές από την πεντάδα που έβαλε ο Παναθηναϊκός. Είχαμε δουλέψει σε αυτό, αλλά πήγαμε σε μία πρωτοφανή επιθυμία για ντρίμπλα, ψάχνοντας κάθε φορά το μις-ματς.Ενώ έπρεπε απλά να κυκλοφορήσουμε καλύτερα τη μπάλα και να επιτεθούμε από την αδύναμη πλευρά. Αυτό για εμένα ήταν μία τεράστια έκπληξη. Δεν ήμασταν συμπαγείς, ούτε στην επίθεση, ούτε στην άμυνα. Πήγαμε να παίξουμε ατομικά. Δεν είδα μία ομάδα ο ένας να παίζει για τον άλλον». Ωραία, αλλά αν έχουμε φτάσει στο σημείο οι παίκτες να κάνουν του κεφαλιού τους και να εμπιστεύονται κυρίως το ένστικτό τους και λιγότερο τους προπονητές, είναι θέμα...

Το είχαμε τονίσει στο «ΦΩΣ» και πριν το τζάμπολ, με αναλυτικό κείμενο, πως τα ριμπάουντ θα παίξουν καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη της αναμέτρησης. Μάλιστα, ακόμη και ο Γιώργος Μπαρτζώκας αναφέρθηκε πριν το ματς στο γεγονός, σχολιάζοντας τα εξής: «Όλα τα πλέις περιλαμβάνουν το «4»και το «5» να είναι στη ρακέτα. Μετά τα σκριν στη μπάλα παίζουν με σορτ ρολ και ο άλλος είναι στο λοου ποστ. Αυτό σημαίνει πως έχουν δύο παίκτες στη ρακέτα και παίρνουν επιθετικά ριμπάουντ». Και πως αντέδρασε ο Ολυμπιακός στο παρκέ; Με εντελώς θλιβερό τρόπο! Κατάνταγε αστείο να βλέπεις στο ΣΕΦ τους "πράσινους" να μαζεύουν το ένα επιθετικό ριμπάουντ μετά το άλλο, σκοράροντας με δεύτερες και τρίτες προσπάθειες. Με άνεση! Όχι απλά πήραν τη μάχη, αλλά κυριάρχησαν μαζεύοντας +13 (26-39) με 16 (!) από αυτά να είναι επιθετικά. Δεν θυμόμαστε τα τελευταία χρόνια σε "αιώνια" ντέρμπι τέτοια παρόμοια κυριαρχία στο παιχνίδι πάνω από τη στεφάνη. Στην τρίτη περίοδο, οι γηπεδούχοι πήραν μόλις 3 ριμπάουντ..

Η μεγάλη αδυναμία στο «πρέπει»

Παράλληλα, ο Ολυμπιακός ήταν αρκετά μαλθακός στην άμυνα. Υστέρησε στο κομμάτι της σκληράδας, ενώ ακόμη και στα κρίσιμα σημεία, εμφάνισε και πάλι έλλειψη συγκέντρωσης. Θες να γυρίσεις ένα ματς και δέχεσαι 27 πόντους στην τελευταία περίοδο; Είναι δυνατόν; Καταφέρνεις να ροκανίσεις τη διαφορά, μειώνεις το σκορ σε 59-61 και ακολούθως δέχεσαι σε 1 λεπτό σερί 8 πόντους, για να βρεθείς στο -9 (59-68); Η ομάδα δυστυχώς δεν δείχνει να έχει ψυχολογία και αυτοπεποίθηση. Υπάρχει πρόβλημα όχι μόνο αγωνιστικό, αλλά και πνευματικό. Αυτό, είναι ξεκάθαρο.

Κάτι που δημιουργεί μεγάλο προβληματισμό, είναι και η αδυναμία του Ολυμπιακού να ανταποκριθεί φέτος στα «πρέπει» που έχει μέσα στη σεζόν, ειδικά στο τελευταίο διάστημα. Λύγισε σε όλα τα κρίσιμα. Αφήστε την ήττα από την Αρμάνι στο Μιλάνο. Ήταν... εντός προγράμματος. Είναι απαράδεκτο να θες να προκριθείς στα προημιτελικά και να χάνεις από τη Βιλερμπάν στο «σπίτι» σου. Δεν νοείται να είσαι στο +7 (72-79) στο Κάουνας, να έχεις το μομέντουμ και στο τέλος να «αυτοκτονείς». Έχεις τη μεγάλη ευκαιρία να «σκοτώσεις» το θηρίο-Μπαρτσελόνα στο ΣΕΦ και στις τελευταίες κατοχές κάνεις ό,τι περνάει από το χέρι σου για να μη κερδίσεις. Έρχεται στο Φάληρο ένας αποδυναμωμένος Παναθηναϊκός, είσαι το φαβορί και κατορθώνεις και πάλι να μη σταθείς άξιος των περιστάσεων, χάνοντας... καθαρά.

Ο Γιώργος Μπαρτζώκας αναφέρθηκε στο γεγονός, σχολιάζοντας τα εξής: «Υπάρχουν παίκτες που λυγίζουν από την πίεση, αλλά ο Ολυμπιακός ζει με πίεση. Αν κάποιοι δεν μπορούν να παίξουν με πίεση, αυτό είναι ένα θέμα». Ο Ολυμπιακός επιβάλλεται από εδώ και πέρα να προσπαθήσει να φτάσει στα όρια του. Να τα εξαντλήσει. Να δει από εδώ και πέρα ποιοι μπορούν να σταθούν σε αυτό το επίπεδο, φορώντας τη φανέλα του. Είτε από θέμα ποιότητας, είτε και από θέμα χαρακτήρα και νοοτροπίας νικητή. Απλά το ταλέντο, δεν αρκεί.