Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο είναι το «βαρύ χαρτί» που προσπαθεί να κάψει ο Βασιλακόπουλος

Βάζω το και στην παραπάνω πρόταση μόνο και μόνο επειδή η πλειοψηφία του μπασκετικού κοινού της χώρας έχει φροντίσει να του αποδώσει την κοινωνική κατακραυγή που του αξίζει. Την έχει κερδίσει με το σπαθί του προσπαθώντας να καταστρέψει ότι πιο υγιές είχε γνωρίσει ποτέ ο ελληνικός αθλητισμός.

Στο ελληνικό μπάσκετ τα πράγματα θα έπρεπε να είναι εντελώς διαφορετικά, αφού όλοι μας αποκαλούμε την εθνική "επίσημη αγαπημένη". Και η αλήθεια είναι ότι μας έχει χαρίσει τόσες πολλές επιτυχίες από το 1987 κι έπειτα, που φέρει εντελώς επάξια αυτό τον τίτλο.

Ωστόσο το θέμα που έχει δημιουργήσει ο πρόεδρός της, Γιώργος Βασιλακόπουλος, θα πρέπει να μας προβληματίσει όλους. Το να μιλάει τόσο απαξιωτικά για έναν παίκτη που αυτή τη στιγμή συγκαταλέγεται στους πέντε καλύτερους του πλανήτη, έχοντας καταφέρει να βάλει το όνομά του δίπλα σε αυτά των Λεμπρόν Τζέιμς, Κέβιν Ντουράντ και Στεφ Κάρι, κάνει κακό και στον ίδιο, αλλά και στην εθνική μας ομάδα. Γιατί το να λες για έναν σούπερ σταρ του ΝΒΑ ότι παίζει τα παιχνίδια που του επιβάλλουν, μόνο απαξιωτικό μπορεί να είναι...

Ο Γιάννης βλέπει το όνομά του να περιφέρεται σε ειδήσεις, προσωπικές απόψεις, αλλά και σχόλια των σόσιαλ μίντια. Αναρωτήθηκε ποτέ κανείς πως θα αισθάνεται ο ίδιος ο αθλητής όταν βλέπει τόσους «ελληνάρες» να κάθονται στον καναπέ του σπιτιού τους και να τον βρίζουν; Αλήθεια πόσο αρεστό θα ήταν κάτι τέτοιο στον καθένα από εμάς; Να ανοίγουμε την οθόνη του υπολογιστή μας και να βλέπουμε σε σχόλια άρθρων στα social media να μας βρίζουν χυδαία για μια απόφασή μας καθαρά προσωπική; Νομίζω ότι την απάντηση την ξέρουμε όλοι κι αν δεν είμαστε μαζοχιστές είναι αυτονόητη: Θα ξενερώναμε πλήρως, τόσο με τον κόσμο που υποτίθεται ότι υποστηρίζει την ομάδα, όσο και με τις κινήσεις που κάνει η ομοσπονδία και μάλιστα η ίδια της η κεφαλή.

Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο δεν έχει να αποδείξει σε κανέναν πόσο Έλληνας είναι. Το έκανε στα χρόνια που ζούσε στη χώρα μας, το κάνει πλέον στις ΗΠΑ, όταν μετά από τα παιχνίδια του πάει στις εξέδρες των οπαδών και μαζί με τους ομογενείς μας τραγουδάει τον εθνικό ύμνο. Με το χαμόγελο χαραγμένο βαθιά στα χείλη του. Πρέπει να καταλάβουν όλοι ότι αν δεν το ένιωθε, δεν θα το έκανε.

Ο Γιάννης δεν χρωστάει τίποτα στην Ελλάδα. Κι όμως την αγαπάει. Είναι η χώρα του. Αυτή που γεννήθηκε και μεγάλωσε, αυτή που περήφανα μιλάει με τα καλύτερα λόγια όπου σταθεί κι όπου βρεθεί. Το να πιάνει το όνομά του στο στόμα του ο πρόεδρος της ΕΟΚ και να τον κατηγορεί ότι παίζει παιχνίδια ατζέντηδων, είναι τουλάχιστον προσβλητικό για τον ίδιο. Φυσικά, στο παρελθόν έχουν γίνει κι άλλες τρομερές δηλώσεις από τον συγκεκριμένο "κύριο", όπως το ότι "ο Γκασόλ έχει συμπληρώσει ένσημα και δεν είναι παίκτης". Καλό θα ήταν λοιπόν ο κόσμος πριν μιλήσει να βάζει στο "ζύγι" το πόσο σοβαρά είναι αυτά που διαβάζει. Και να μετράει το ποιός κάνει τις δηλώσεις.

Άλλωστε, είναι πιο πιθανό ο Γιάννης Αντετοκούνμπο -ένας αθλητής που τυγχάνει της καθολικής αναγνώρισης του μπασκετικού πλανήτη- να δίνει μεγαλύτερη βαρύτητα στην άποψη του... κοινού, παρά σε αυτή του προέδρου της ομοσπονδίας και των αυλικών του.

Στην τελική, ποιός σοβαρός άνθρωπος ασχολείται με αυτόν;