Γερμανία - Ελλάδα: Έγκλημα και τιμωρία

Για μία ακόμη διοργάνωση η Ελλάδα έμεινε εκτός τετράδας. Από το 2009 έχει να λάβει μέρος σε ημιτελική φάση και από τότε έχουν περάσει αρκετές ομάδες και παίκτες, με ταλέντο και ποιότητα, αλλά ο απολογισμός γράφει κάθε φορά αποκλεισμός στα προημιτελικά. Και είναι κρίμα για φέτος, διότι έγινε μία αρκετά σοβαρή προσπάθεια. Με πετυχημένη προπονητή (Δημήτρη Ιτούδη), με τον Γιάννη Αντετοκούνμπο στις επάλξεις, καταφέρνοντας η Εθνική να πάρει το 100% των δυνατοτήτων του. Με τον Τάιλερ Ντόρσεϊ να φωνάζει το «παρών», αλλά και με πλήθος διεθνών που έχουν τίτλους, επιτυχίες και διακρίσεις στην EuroLeague. Η Εθνική μας ήταν μέσα στα φαβορί της διοργάνωσης τουλάχιστον για ένα μετάλλιο, αλλά θα επιστρέψει στην Αθήνα με άδειες βαλίτσες.

Η Ελλάδα ήταν αήττητη, μετρούσε ένα εντυπωσιακό 6-0 σερί νικών, αλλά στα νοκ-άουτ παιχνίδια δεν έχει σημασία τι έκανες πριν, αλλά το τώρα, εκείνη η στιγμή. Η Εθνική μας ήταν το φαβορί απέναντι στη Γερμανία, η οποία ναι μεν στο μπάσκετ δεν είναι μεγαθήριο, αλλά φέτος διαθέτει καλή ομάδα. Με γεμάτο ρόστερ, με χημεία, ομοιογένεια και ταλέντο. Έδειξε τα εξαιρετικά δείγματα γραφής της και νωρίτερα, αλλά η Εθνική μας είχε τον πρώτο λόγο.

Φάνηκε από το πρώτο ημίχρονο πως η Γερμανία θα ήταν σκληρό καρύδι, καθώς η παρέα του Σρέντερ είχε το συνεχόμενο προβάδισμα στο σκορ, με την Ελλάδα να προσπαθεί με νύχια και με δόντια να μείνει κοντά. Έκανε την ανατροπή λίγο προς το τέλος του πρώτου μέρους, αλλά το μομέντουμ χάθηκε αναπάντεχα στην τρίτη περίοδο. Η Εθνική προηγήθηκε με 61-57, ναι μεν επιθετικά τα πήγε εξαιρετικά, αλλά φαινόταν πως υπήρχε πρόβλημα στην άμυνα. Η Ελλάδα ήταν νωθρή στα ανασταλτικά της καθήκοντα, έδωσε το μακρινό σουτ στους Γερμανούς, με αποτέλεσμα οι διοργανωτές να βρουν ρυθμό και αυτοπεποίθηση. Τους έδωσαν το δικαίωμα να πιστέψουν στη νίκη.

Οι Γερμανοί πήραν... φωτιά από την περιφέρεια (17/31-55%), οι Βάγκνερ-Ομπστ έβαλαν μαζί 10/14 από την περιφέρεια (έβρισκαν εύκολο τον δρόμο για σουτ μετά από σκριν), ενώ μάζεψαν +14 ριμπάουντ (46-32) σαν ομάδα, δείγμα της μαχητικότητας των Γερμανών στο παιχνίδι. Και όλα αυτά σε αντίθεση με την Ελλάδα, η οποία τα... έσπασε από την περιφέρεια, μετρώντας 9/29 (31%) τρίποντα στο παιχνίδι. Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο έκανε ό,τι μπορούσε (31 πόντοι, 8 ασίστ, 7 ριμπάουντ), τρομερό πάθος από τον Γιαννούλη Λαρεντζάλη (18 πόντοι, 4/4 τρίποντα), ο Τάιλερ Ντόρσεϊ έχασε σουτ, με τους υπόλοιπους να κινούνται σε... ρηχά νερά. Αποκαρδιωτικό τρίτο δεκάλεπτο, με τους παίκτες του Δημήτρη Ιτούδη να πετυχαίνουν μόλις έναν πόντο σε 5'5 λεπτά. Κάπου εκεί οι Γερμανοί ξέφυγαν με +10 και η κατηφόρα ξεκίνησε.

Δεν παίζουμε μπάσκετ μόνοι μας. Η Ελλάδα φέτος διέθετε ένα εξαιρετικό σύνολο, δημιούργησε προσδοκίες και έπαιξε καταπληκτικό μπάσκετ. Παίζουν όμως και οι αντίπαλοι, και η Γερμανία άξιζε τη νίκη. Γιατί έπαιξε καλύτερα, γιατί έβαλε πολλά μεγάλα σουτ, γιατί είχε τρομερή διάρκεια στην απόδοσή της. Γιατί πέρα από τον (προκλητικό σε συμπεριφορά) Σρέντερ που μέτρησε 26 πόντους με 8 ασίστ, είχε και άξιους συμπαραστάτες, με τους Ομπστ (19 πόντοι) και Βάγκνερ (19 πόντοι) και Τάις (13 ποντοι, 16 ριμπάουντ) να κάνουν θραύση. Ήταν πιο έτοιμοι και άξιζαν τη νίκη, με την Ελλάδα στην τελευταία περίοδο να αδυνατεί να βρει λύσεις και να αντιδράσει.

Πλέον, η Ελλάδα θα στρέψει την προσοχή της για το ερχόμενο Μουντομπάσκετ, ελπίζοντας πως τόσο ο Γιάννης Αντετοκούνμπο, όσο και ο Τάιλερ Ντόρσεϊ, θα δώσουν το «παρών. Και το τονίζουμε αυτό, γιατί η γενιά που έρχεται από πίσω, δεν έχουν το μεγάλο ταλέντο των σημερινών παικτών.