Μια ιστορία για τον κυρ Αλέκο: Η θρασύτατη υπάλληλος στο ΣΕΦ και η απάντησή του

Ο Κώστας Σορωτος έγραψε:

"Ο Κυρ Αλέκος Σπανουδάκης δεν θα μπορούσε να φύγει μια διαφορετική μέρα παρά τη μέρα της γιορτής του Θρύλου, Θρύλο μπασκετικό που έβαλε αυτός τα θεμέλια να γίνει όχι μόνο με τα 2 πρώτα πρωταθλήματα που πήρε αλλά και με τα εκατοντάδες παιδιά που περάσαμε από τα χέρια του...

Τον κυρ Αλέκο είχα τη τιμή να τον γνωρίσω κυριολεκτικά από μωρό παιδί αφού λόγω της ενασχόλησης του πατέρα μου διοικητικά με το μπάσκετ του Ολυμπιακού, είτε ο κυρ Αλέκος ήταν συνέχεια σπίτι μου είτε εγώ ήμουν συνέχεια στο «σπίτι» του, στο ανοιχτό γήπεδο του Ολυμπιακού στο Πασαλιμάνι. Είναι πολλές οι στιγμές που μπορώ να θυμηθώ με τον κυρ Αλέκο όπως όταν καθησύχαζε τον πατέρα μου στην αγωνία του αν θα ψηλώσω και θα πάρω κιλά, γιατί βλέπετε μικρός ήμουν κοντούλης και αδυνατούλης, και πάντα ο κυρ Αλέκος του έλεγε : «Μιχάλη ο Κωστάκης θα γίνει παλικάρι, μην φοβάσαι...».

Τη στιγμή όμως που δεν θα ξεχάσω ποτέ για το πόσο άρχοντας ήταν ο κυρ Αλέκος ήταν πριν μερικά χρόνια. Ο κυρ Αλέκος ήδη δυσκολευότανε στη κίνηση και κάποια στιγμή μέσω της κόρης του και καλής μου φίλης, της Ρόζας, μου εκδήλωσε την επιθυμία να με πάρει μαζί του σε κάποιο παιχνίδι στο ΣΕΦ. Βέβαια δεν μπορούσα να του χαλάσω χατίρι και κανονίσαμε να πάμε σε ένα παιχνίδι Ολυμπιακός - Παναθηναικός για την Ευρωλίγκα. Τον παρακάλεσα μάλιστα αν μπορεί να έρθει μαζί μας και ένα μικρό παιδάκι που μόλις είχε έρθει από την επαρχία και ήθελε να δει τον Ολυμπιακό από κοντά.

Όντως πήγαμε στα επίσημα και με καμάρι εγώ και με χαρά ο κυρ Αλέκος κάτσαμε δίπλα - δίπλα ενώ ο μικρός στα σκαλιά αφού είχε πολύ κόσμο.

Κάποια στιγμή έρχεται μια υπάλληλος της ΚΑΕ και με απίστευτο θράσος λέει στον κυρ Αλέκο, ξεχνώντας μάλλον σε ποιόν μιλούσε: «Σου έχω πει ότι δεν θα φέρνεις άλλους αλλιώς να μην έρχεσαι και εσύ...». Εγώ θέλω να την πλακώσω σε τίποτα χαστούκια, όχι για εμένα αλλά για τον τρόπο που μίλησε στον Θρύλο του Θρύλου, αλλά πνίγοντας τον θυμό μου κάνω νόημα στον μικρό να σηκωθεί να φύγουμε για να μην φέρω σε δύσκολη θέση τον κυρ Αλέκο.

Τότε ο κυρ Αλέκος που κινείτο με μεγάλη δυσκολία σηκώνεται στη στιγμή και της λέει: «Αν φύγει ο Κωστάκης και ο μικρός θα φύγω και εγώ. Κατάλαβες;». Ταυτόχρονα γυρίζοντας σε εμένα μου λέει κάτσε κάτω Κωστάκη, δεν έχει να πας πουθενά... Εγώ βούρκωσα και έκατσα...

Κυρ Αλέκο σε αγάπησα πολύ και το ξέρεις γιατί στο είπα πολλές φορές και σε ευχαριστώ πολύ γιατί με έκανες να αγαπήσω το μπάσκετ, τη λεβεντιά σου, την αξιοπρέπεια σου, τη ευαισθησία σου... Καλό δρόμο αγαπημένε μου ΘΡΥΛΕ των θρύλων και να μου χαιρετήσεις και τον κυρ Γιάννη και τον Φάνη... Κουράγιο Ρόζα μου και Σοφία...."