Το αίσθημα της επιβίωσης

Ο Παναθηναϊκός έριξε το τελευταίο του χαρτί στο ΟΑΚΑ και παίζοντας αποφασιστικά ακόμα και όταν «στράβωσε» το παιχνίδι με τον Ολυμπιακό έμεινε «ζωντανός» για τον τίτλο

Το αίσθημα της επιβίωσης

Ο Παναθηναϊκός κατάφερε να μείνει… ζωντανός στη «μάχη» του τίτλου κερδίζοντας τον Ολυμπιακό σε ένα παιχνίδι για γερά νεύρα που κρίθηκε περισσότερο στη θέληση και τη δύναμη.

Οι «πράσινοι» ήξεραν πως βρίσκονται με την «πλάτη στον τοίχο» και αν έχαναν ο «αιώνιος» αντίπαλός τους θα κατακτούσε το πρωτάθλημα μπροστά στον κόσμο τους με «σκούπα» 3-0.

Έτσι λοιπόν από τα πρώτα λεπτά έδειξαν πόσο πολύ θέλουν τη νίκη και άντεξαν όχι μόνο στην πίεση του «πρέπει», αλλά και στο πολύ καλό παιχνίδι μιας καλά δουλεμένης ομάδας όπως ο Ολυμπιακός.

Αυτή τη φορά επέλεξαν να επιτεθούν κάθετα μετά το πικ εντ ρολ φτάνοντας βαθιά στη ρακέτα απέναντι στον Μιλουτίνοβ και ήταν πολύ πιο αποφασιστικοί στις επιλογές τους.

Ειδικά ο Ναν πήρε απόφαση πως θα πρέπει να μην ασχοληθεί με τη δυνατή άμυνα του Ουόκαπ και να «διαβάσει» τα κενά στην άμυνα των αντιπάλων του, ενώ ο Αταμάν πέρασε περισσότερες φορές αυτή τη φορά τη μπάλα στον Λεσόρ.

Ακόμα κι όταν ο Ολυμπιακός όμως πέρασε μπροστά με το κάρφωμα του Μιλουτίνοβ, η ομάδα το Αταμάν δεν έχασε το μυαλό της.

Με τον Σλούκα να οργανώνει σωστά και να εγκαταλείπει τα συνεχόμενα άτσαλα σουτ τριών πόντων, οι Παπαπέτρου, Γκραντ και Ναν βρήκαν καλά σουτ και ευστόχησαν με τον «Παπ» μάλιστα σε θέση πάουερ φόργουορντ στο μεγαλύτερο μέρος του τέταρτου δεκαλέπτου.

Για ένα ακόμα παιχνίδι οι Γκριγκόνις, Μήτογλου και Χουάντσο ήταν άφαντοι στο παρκέ. Η εικόνα τους εξελίσσεται σε μεγάλο πρόβλημα…

Με τη νίκη του αυτή ο Παναθηναϊκός όμως δεν έχει κάνει απολύτως τίποτε. Απλώς έμεινε ζωντανός. Για να αυξήσει τις πιθανότητές του θα πρέπει απαραιτήτως να κερδίσει το βράδυ της Τετάρτης (12/6) στο ΣΕΦ μεταφέροντας τη σειρά ξανά στο ΟΑΚΑ.

Μια πολύ δύσκολη αποστολή που απαιτεί γερά νεύρα, ατσάλινη θέληση και καθαρό μυαλό. Μια τεράστια υπέρβαση, διότι διαφορετικά το πρωτάθλημα θα βαφτεί ξανά «ερυθρόλευκο».

Ο Εργκίν Αταμάν δεν σταματά να λέει στους παίκτες του πως μπορούν να το καταφέρουν. Λίγοι τον πιστεύουν. Αλλά πόσοι τον πίστευαν κι όταν έλεγε πως θα πάρει την EuroLeague;