Το καλύτερο μάθημα για τον Ολυμπιακό

Καλύτερο μάθημα, γιατί οι Πειραιώτες πήραν τη νίκη που σε αυτές τις περιπτώσεις είναι πάντα το ζητούμενο. Έγινε το 1-0 και η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα κράτησε την έδρα της, διεύρυνε το σερί της επί του «αιωνίου» αντιπάλου (14-0) και δεν…πλήρωσε τη χαλαρότητα, τα λάθη και τη νευρικότητα.

Μένει φυσικά να δούμε στους επόμενους τελικούς -όσοι είναι αυτοί- εάν ο Ολυμπιακός έμαθε χωρίς να πάθει ή θα χρειαστεί να πάθει για να μάθει πως όταν αντιμετωπίζεις τον Παναθηναϊκό σε όποια κατάσταση κι αν βρίσκεται, δεν επιτρέπεται να χαλαρώνεις ή να βλέπεις αυτούς τους τελικούς λες και είναι αγώνας κανονικής περιόδου απέναντι στην τελευταία ομάδα της βαθμολογίας.

Ο κόσμος μπορεί να λέει ό,τι θέλει και να ονειρεύεται 20άρες, 35άρες και…73-38. Οι παίκτες του Ολυμπιακού όμως από την πλευρά τους είναι υποχρεωμένοι να κλείσουν τα αυτιά τους και να αφοσιωθούν σε αυτές τις αναμετρήσεις με τον «αιώνιο» αντίπαλο, που απέδειξε και το βράδυ της Κυριακής στο ΣΕΦ πως εάν υποτιμηθεί, μπορεί να κάνει τη ζημιά.

Η αλήθεια είναι πως περιμέναμε τον Ολυμπιακό να μπει δυνατά και υποψιασμένος, αφού φέτος στο πρωτάθλημα δύο παιχνίδια κόντρα στον ΠΑΟ τα πήρε στον πόντο. Αυτό έκανε η ομάδα του Μπαρτζώκα και γι’ αυτό ήταν μπροστά με 26-10 στα πρώτα λεπτά, απέναντι σε έναν Παναθηναϊκό που είχε μείνει στα αποδυτήρια του ΣΕΦ. Οι «ερυθρόλευκοι» όμως δεν…έχτισαν πάνω σε αυτό το +16. Αντίθετα τα…γκρέμισαν όλα, με τους παίκτες που ήρθαν από τον πάγκο να μη δίνουν τις ανάλογες βοήθειες με εξαίρεση τους Σλούκα, Μπολομπόι.

Αντίθετα, ο Παναθηναϊκός πήρε ενέργεια από τον πάγκο του, πίεσε την μπάλα, έκανε δύσκολη τη ζωή του Σλούκα και κατάφερε να μαζέψει τη διαφορά πριν από το τέλος του πρώτου ημιχρόνου, ενώ επέστρεψε και στο δεύτερο ημίχρονο με έναν Ολυμπιακό να μένει από ένα σημείο κι ύστερα από ενέργεια. Η κούραση έφερε και λάθη, νευρικότητα, αλλά υπάρχει και ένα θετικό στοιχείο από τον προχθεσινό αγώνα, εκτός φυσικά της νίκης.

Είναι η ηρεμία με την οποία αντιμετώπισε ο Ολυμπιακός τον αγώνα όταν πέρασε μπροστά ο Παναθηναϊκός, σε αντίθεση με τους «πράσινους», οι οποίοι όταν κατάφεραν όχι μόνο να γυρίσουν τον αγώνα για δεύτερη φορά αλλά και να περάσουν μπροστά με το τρίποντο του Γκριγκόνις…ήπιαν θάλασσα. Από τη μία η ηρεμία των πρωταθλητών στα τελευταία δευτερόλεπτα, από την άλλη η «τρικυμία» των παικτών του Σερέλη όταν συνειδητοποίησαν πως μπορούν να πάρουν τον αγώνα, έφεραν το τελικό 73-70 και το 1-0 για τον Ολυμπιακό, που αγχώθηκε, πιέστηκε αλλά κέρδισε.

Κι αυτό το 14-0 που έχει διαμορφωθεί είναι λογικό να βαραίνει και τις…πλάτες όλων στον Παναθηναϊκό. Ναι, έχει απουσίες, δεν έχει τη δυναμική της ομάδας του Πειραιά, αλλά φέτος τρεις φορές έχει πάει το ματς στον πόντο και δεν κατάφερε σε καμία από αυτές να φύγει νικητής. Είτε σε ματς που…παιζόταν η πρωτιά στην κανονική περίοδο (α’ γύρος) είτε σε αγώνα χωρίς ενδιαφέρον (β’ γύρος) ή στον πρώτο τελικό της σειράς των πλέι οφ. Η λογική λέει πως εάν ο Ολυμπιακός πάρει τις απαραίτητες βοήθειες από παίκτες που έρχονται από τον πάγκο, μπορεί να πάρει τη σειρά των τελικών και με 3-0. Είναι λογικό όσοι έχουν…τραβήξει κουπί όλη τη χρονιά σε τρεις διοργανώσεις να μην έχουν την απαιτούμενη ενέργεια αρχές Ιούνη. Έφτασε η στιγμή λοιπόν να βγουν κι άλλοι παίκτες μπροστά και όχι να τα περιμένουν όλα με τους…γνωστούς άγνωστους.