Μια κακή χρονιά έκλεισε με τον χειρότερο τρόπο

Ας μην κρυβόμαστε πίσω από τη διαιτησία η οποία σαφώς και διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στην έκβαση του πέμπτου τελικού. Η τρίτη περίοδος που φέτος αποδείχθηκε και η αχίλλειος πτέρνα της ομάδας ήταν καταστροφική. Ο Ολυμπιακός μπήκε για να υπερασπιστεί το προβάδισμα των τεσσάρων πόντων που κατείχε όταν οι δύο ομάδες πήγαν στα αποδυτήρια, όμως οι παίκτες του Σφαιρόπουλου φάνηκαν ανίκανοι να διαχειριστούν τις συνθήκες που είχαν διαμορφωθεί.

Η αλήθεια είναι ότι υπήρξαν κάποια ανάποδα σφυρίγματα, όμως αυτό δεν θα πρέπει να είναι η δικαιολογία για την ήττα. Ο Ολυμπιακός δεν έχασε το πρωτάθλημα από αυτά, αλλά επειδή φέτος έκανε μια από τις πιο κακές χρονιές των τελευταίων ετών. Συγκεκριμένα την πιο κακή της τελευταία επταετίας.

Αν δούμε συνολικά την πορεία των «ερυθρόλευκων» σε Ευρωλίγκα, πρωτάθλημα και κύπελλο, το αποτέλεσμα είναι απογοητευτικό. Στην Ευρώπη και συγκεκριμένα στα playoffs, η ομάδα του Πειραιά έμοιαζε μπροστά στη Ζαλγκίρις σαν ένα αβοήθητο παιδάκι που χάθηκε στο δάσος. Οι «πράσινοι» του Σαρούνας Γιασικεβίτσιους ήταν ισοπεδωτικοί στη σειρά και δεν άφησαν κανένα περιθώριο αμφισβήτησης.

Στο κύπελλο η ήττα από την ΑΕΚ αποδείχθηκε καταστροφική. Δεν είναι μόνο η διαφορά στην ποιότητα που υποτίθεται ότι είχαν οι δύο ομάδες, αλλά και η εικόνα που παρουσίασε ο Ολυμπιακός στον τελικό. Ουσιαστικά σε αυτό το παιχνίδι έγινε πασιφανές ότι οι ξένοι που επιλέχθηκαν φέτος αδυνατούσαν να κατανοήσουν σε ποια ομάδα έπαιζαν. Μηδενική προσφορά σε ένα παιχνίδι τίτλου απέναντι σε μια ομάδα που πριν τον αγώνα ήταν το απόλυτο αουτσάιντερ.

Στο πρωτάθλημα, η κατάσταση ήταν ακόμα πιο απογοητευτική. Η νίκη στο πρώτο μας του ΟΑΚΑ κόντρα στον Παναθηναϊκό γέμισε προσδοκίες τον κόσμο. Όμως αμέσως ήρθε η «σφαλιάρα» στο ΣΕΦ και τα πράγματα μπήκαν στη θέση τους. Οι «ερυθρόλευκοι» κατάφεραν να χάσουν με χαρακτηριστική ευκολία ότι κέρδισαν τόσο δύσκολα στην έδρα του αντιπάλου τους. Και κάπου εκεί, χάθηκε το πρωτάθλημα. Δεύτερο break στην έδρα του Παναθηναϊκού ο οποίος παραδοσιακά σπρώχνεται από τη διαιτησία, δεν ήταν εύκολο να γίνει. Και όταν οι παίκτες έδειξαν ικανοί να το κάνουν, οι αποφάσεις των διαιτητών, η ζούγκλα του ΟΑΚΑ και το «χαλασμένο» τους μυαλό, έδωσαν στον Παναθηναϊκό την ευκαιρία να πανηγυρίσει για μια ακόμα σεζόν την κατάκτηση του πρωταθλήματος.

Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος φέτος αποδείχθηκε ανίκανος (βαριά λέξη αλλά δυστυχώς είναι η αλήθεια) να δώσει στην ομάδα τα αποτελέσματα που χρειαζόταν μέσα από το αμυντικό της παιχνίδι, η επίθεση των Πειραιωτών ήταν στατική και προβλέψιμη και κάπως έτσι η ομάδα που τα προηγούμενα χρόνια πάλευε μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο τα παιχνίδια, έχασε κάποιους αγώνες με απογοητευτικό τρόπο, μεγάλες διαφορές στο σκορ και με τα χέρια στις… τσέπες!

Αυτό που πρέπει να γίνει από εδώ και πέρα είναι να καταρτιστεί το πλάνο της νέας εποχής. Ο κόουτς είναι δεδομένο ότι θα αντικατασταθεί, οι ρόλοι πρέπει να μοιραστούν από την αρχή και φυσικά η επιλογή των ξένων να είναι περισσότερο στοχευμένη. Ε, αν ανέβει και λιγάκι παραπάνω το μπάτζετ, κακό δεν θα είναι. Όμως ακόμα είναι πολύ νωρίς να μιλήσουμε για αυτά, αφού δεν έχει ανακοινωθεί ούτε αν το διαζύγιο.

ΥΓ. Αποδείχθηκε μοιραίο λάθος το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός πριν την έναρξη του δευτέρου ημιχρόνου μπήκε στα αποδυτήρια και μετά βγήκε ξανά να παίξει. Καμιά φορά πρέπει να βάζεις και το μαχαίρι στο κόκαλο. Όχι για να ικανοποιήσεις τον κόσμο σου, αλλά για να πιστέψεις κι εσύ ο ίδιος ότι μπορείς να δώσεις τη μάχη σου όπως θέλεις, απέναντι σε ένα σύστημα που εδώ και χρόνια σου έχει δείξει τις διαθέσεις του.