To ΤΟP-10 της δεκαετίας: Οι καλύτεροι ξένοι που πέρασαν από τον Ολυμπιακό

H περασμένη δεκαετία ολοκληρώθηκε, στην οποία ο Ολυμπιακός χαρακτηρίστηκε ως η ομάδα της δεκαετίας στην Ευρωλίγκα. Όχι άδικα. Άλλωστε, συμμετείχε σε πέντε τελικούς της διοργάνωσης (2010, 2012, 2013, 2015, 2017), κατακτώντας το τρόπαιο δύο σερί σεζόν (12', 13'), σημειώνοντας μεγάλες νίκες, διαθέτοντας παίκτες πρώτης γραμμής.

Σε όλες αυτές τις επιτυχίες τους βασίστηκαν στον ελληνικό κορμό τους (Σπανούλης, Πρίντεζης, Παπανικολάου, Σλούκας, Μάντζαρης, Περπέρογλου, Παπαπέτρου και όχι μόνο), αλλά στο ρόστερ τους διέθεταν και αρκετούς εξαιρετικούς ξένους μπασκετμπολίστες. Όχι απαραίτητα σούπερ-σταρ, αλλά κυρίως αθλητές που οι "ερυθρόλευκοι" τους έδωσαν την δυνατότητα να πραγματοποιήσουν την αγωνιστική τους εκτόξευση στο μεγάλο λιμάνι, φτάνοντας ακολούθως στην ελίτ του ευρωπαϊκού μπάσκετ.

Στο "ΦΩΣ" σας ξεχωρίζουμε τους δέκα κορυφαίους-πολυτιμότερους ξένους μπασκετμπολίστες του Ολυμπιακού για την δεκαετία (2010-2020) που μας πέρασε. Σύμφωνα με την προσφορά τους, την διάρκεια τους στην ομάδα, αλλά και την επιρροή τους στο παιχνίδι των "ερυθρολεύκων" στο να σημειώσουν επιτυχίες και να φτάσουν στους τίλους.

1) Κάιλ Χάινς (2011-2013)

Αναμφισβήτητα ο κορυφαίος, ο σημαντικότερος, ο ξένος με την μεγαλύτερη προσφορά στην ομάδα του Ολυμπιακού στη δεκαετία που μας πέρασε. Στην αρχή αρκετοί τον αμφισβήτησαν, άλλοι απόρησαν με το χαμηλό ύψος του, αλλά στο τέλος ολόκληρη η Ευρώπη υποκλίθηκε στις ικανότητές του. Αποτέλεσε τον βασικό σέντερ των "ερυθρολεύκων" στη διετία που οι Πειραιώτες αναδείχθηκαν επί δύο συναπτά έτη πρωταθλητές Ευρώπης, κατακτώντας και τον τίτλο στην Ελλάδα το 2012. Βράχος στην άμυνα, ατρόμητος μέσα στο παρκέ, άριστος στο πικ-εν-ρολ, ενώ έτρεχε σαν γκαρντ σε καταστάσεις αιφνιδιασμού, βάζοντας πάντα το "εμείς" πάνω από το "εγώ". Ο Αμερικανός τέλειωσε την σεζόν 2012-2013 στην Ευρωλίγκα έχοντας μέσο όρο 9.4 πόντους (60.5% δίποντα), 6.0 ριμπάουντ, 1.2 ασίστ και 1.2 μπλοκ, σε 20 λεπτά συμμετοχής. Παίκτης που ξεχείλιζε από αυταπάρνηση, ένα στοιχείο που το πέρασε και στην ομάδα.

2. Έισι Λο (2012-2014)

Αν δεν είχε το πρόβλημα στο γόνατο, ένας τραυματισμός που έληξε την καριέρα του πρόωρα, ενδεχομένως να αγωνιζόταν ακόμη στον Ολυμπιακό. Όταν ήρθε στο μεγάλο λιμάνι, κανείς δεν περίμενε το μέγεθος της επιρροής του στην ομάδα. Σκληροτράχηλος γκαρντ στην άμυνα, δεν υπήρχε περίπτωση να μην τελειώσει με καλάθι την φάση όποτε έτρεχε στον αιφνιδιασμό, διαθέτοντας έφεση στο κομμάτι της δημιουργίας, στο διάβασμα του παιχνιδιού και στο κομμάτι του πικ-εν-ρολ. Ταίριαξε ιδανικό στο πλευρό του Βασίλη Σπανούλη και μαζί του η ομάδα κατέκτησε δύο σερί σεζόν το πρωτάθλημα Ευρώπης, όπως και το τρόπαιο στην Ελλάδα το 2012. Στον τελικό του 2013 στο Λονδίνο κόντρα στη Ρεάλ, ήταν καταπληκτικός, καθώς τέλειωσε τον αγώνα έχοντας 20 πόντους, 5 ασίστ και 5 ριμπάουντ.

3) Μίλος Τεόντοσιτς (2007-2011)

Ένας από τους κορυφαίους παίκτες στην Ευρωλίγκα για την δεκαετία που μας πέρασε. Ο Σέρβος πλέι-μέικερ αποχώρησε το καλοκαίρι του 2011 για την ΤΣΣΚΑ, σε μία περίοδο ανανέωσης και αναγέννησης της ομάδας, αλλά δεν θα πρέπει κανείς να ξεχνά τα όσα προσέφερε. Ήταν ο πρωταγωνιστής του Ολυμπιακού στην κατάκτηση των Κυπέλλων το 2010 και το 2011, ενώ το 2010 ήταν ο μεγάλος MVP της σεζόν στην Ευρωλίγκα, οδηγώντας τους "ερυθρόλευκους" στο Φάιναλ Φορ του Παρισιού. Ένας πανέξυπνος γκαρντ, με ασύλληπτη ικανότητα στο κομμάτι της δημιουργίας. Χαρισματικός πασέρ και "καυτός" σουτέρ από την περιφέρεια, ο οποίος ξεχείλιζε από αυτοπεποίθηση και αγωνιστικό θράσος. Τέλειωσε την σεζόν 2009-10 με 13.4 πόντους (42.6% στα τρίποντα), 4.9 ασίστ, 2.5 ριμπάουντ και 1.8 κλεψίματα.

4) Οθέλο Χάντερ (2014-2016)

Αν ρωτήσετε τους Έλληνες παίκτες του Ολυμπιακού, με ποιον αθλητικό σέντερ ένιωθαν περισσότερη ασφάλεια στα μετόπισθεν, θα σας πουν τον Οθέλο Χάντερ! Κέρβερος στο κομμάτι της άμυνας, είτε στο πικ-εν-ρολ, είτε στα χετζ-άουτ, όντας καταπληκτικός στο παιχνίδι πάνω από τη στεφάνη, αξιοποιώντας τα μακριά του χέρια. Έδινε λύσεις όμως και στο κομμάτι της επίθεσης, όντας εξαιρετικά λειτουργικός στις συνεργασίες με τους "κοντούς". Κατέκτησε με τους Πειραιώτες δύο σερί πρωταθλήματα στην Ελλάδα (2015, 2016), φτάνοντας το 2015 μαζί τους έως και τον τελικό του Φάιναλ Φορ το 2015. Συνεπής, επαγγελματίας, παίζοντας αρκετές φορές με αυτοθυσία ακόμη και όταν ήταν τραυματίας. Στην τελευταία του σεζόν μέτρησε 9.4 πόντους (56.7% δίποντα) και 6.0 ριμπάουντ.

5) Ματ Λοτζέσκι (2013-2017)

Από τις πιο συμπαθητικές φυσιογνωμίες που έχουν περάσει στην ομάδα. Ήρεμος, ευγενικός και χαμηλών τόνων εκτός παρκέ, αλλά... δολοφόνος μέσα στο γήπεδο. Ενδεχομένως ο κορυφαίος σουτέρ που πέρασε από την ομάδα την περασμένη δεκαετία. Έμεινε αρκετά χρόνια στο μεγάλο λιμάνι, δίνοντας μεγάλη επιθετική ώθηση στον Ολυμπιακό με την έφεση του στο σκοράρισμα. Είχε σκαμπανεβάσματα, όμως, εξαιτίας της ευπάθειας που είχε σε τραυματισμούς και ιώσεις. Έφτασε μαζί τους σε δύο τελικούς Φάιναλ Φορ (2015, 2017), κατακτώντας δύο σερί πρωταθλήματα στην Ελλάδα (2016, 2017). Στην πρώτη του σεζόν (2013-14) με τον Ολυμπιακό, είχε μέσο όρο 11.1 πόντους (43.0% τρίποντο), 4 ριμπάουντ και 2 ασίστ και στη δεύτερη (2014-15) 9.5 πόντους (43.2% τρίποντο), 3.8 ριμπάουντ και 1.6 ασίστ.

6) Μπράιαντ Ντάνστον (2013-2015)

Ήρθε ως ο αντικαταστάτης του Κάιλ Χάινς το 2013, αρκετοί είχαν ενδοιασμούς για το κατά πόσο θα μπορούσε να καλύψει το κενό του, αλλά διέψευσε τους πάντες. Η πρώτη του σεζόν στον Ολυμπιακό ήταν καταπληκτική, ξεπερνώντας κάθε προσδοκία. Mέτρησε 10.3 πόντους (67.8% δίποντα), 5.3 ριμπάουντ, 1 ασίστ, 1.1 κλέψιμο και 1.3 μπλοκ. Διέθετε μεγαλύτερο ταλέντο και ποικιλία κινήσεων στο να τελειώνει τις φάσεις κοντά στο καλάθι από τον προκάτοχο του, ενώ με την σκληράδα του αναδείχθηκε στον κορυφαίο αμυντικό της Ευρωλίγκας για δύο σερί σεζόν (2014, 2015). Κατέκτησε το πρωτάθλημα στην Ελλάδα το 2015, φτάνοντας με την ομάδα και στον τελικό του Φάιναλ Φορ στη Μαδρίτη. Στη δεύτερη σεζόν, όμως, επηρεάστηκε, πήρε κιλά, έπεσε η απόδοση του και δεν ήταν εξίσου καλός.

7) Νίκολα Μιλουτίνοφ (2015-2020)

Ο μακροβιότερος ξένος του Ολυμπιακού για την δεκαετία που μας πέρασε και ενδεχομένως από θέμα αξίας, ποιότητας και ικανοτήτων, θα μπορούσε να ήταν και ψηλότερα στη λίστα, αλλά η ομάδα δεν έχει κατακτήσει κάποιον τίτλο έχοντας εκείνον εκ των πρωταγωνιστών. Πήρε με τους Πειραιώτες το πρωτάθλημα του 2016, ενώ ήταν περισσότερο ενεργός στην πορεία έως τον τελικό της Πόλης το 2017 (4.4 πόντοι, 3.3 ριμπάουντ, σε 12 λεπτά). Τις τρεις τελευταίες σεζόν, όμως, έχει ανεβάσει κατακόρυφα την απόδοση του, αποτελώντας τον ενδεχομένως κορυφαίο σέντερ της Ευρώπης. Πέρσι τέλειωσε την σεζόν έχοντας 11.7 πόντους (66.1% δίποντα), 7.9 ριμπάουντ και 1.5 ασίστ, σε μία καταπληκτική για τον ίδιο αγωνιστική χρονιά, αλλά οι Πειραιώτες έμειναν εκτός πλέι-οφς.

8. Πέρο Άντιτς (2011-2013)

Κατέκτησε με τον Ολυμπιακό δύο σερί πρωταθλήματα Ευρώπης, όπως και το τρόπαιο του 2012, αποτελώντας ενεργό μέλος εκείνης της "χρυσής" ομάδας. Έδωσε πολύτιμες λύσεις, παίζοντας είτε στο "4", είτε στο "5", αποτελώντας το ιδανικό συμπλήρωμα για τον Γιώργο Πρίντεζη στη θέση του πάουερ-φόργουορντ. Πιο σκληρός στην άμυνα κοντά στο καλάθι, διαθέτοντας αξιόπιστο σουτ από την περιφέρεια. Έβαλε και εκείνος το λιθαράκι του σε εκείνες τις μεγάλες επιτυχίες, με τον κόσμο να λατρεύει τον εξωστρεφή χαρακτήρα του. Τέλειωσε την πρώτη του σεζόν έχοντας 7.2 πόντους και 4.3 ριμπάουντ, ενώ έκανε εξαιρετικό Φάιναλ Φορ στο Λονδίνο απέναντι σε ΤΣΣΚΑ και Ρεάλ, βοηθώντας τους "ερυθρόλευκους" στην παραμονή στην κορυφή της Ευρώπης.

9. Τζόι Ντόρσεί (2012)

Αναμφίβολα ο πιο ιδιόρρυθμος χαρακτήρας μπασκετμπολίστας που πέρασε από τον Ολυμπιακό την τελευταία δεκαετία. Ικανός για το καλύτερο, αλλά και για το χειρότερο. Άπαντες, όμως, αναγνωρίζουν πως ο ερχομός του στην ομάδα και η παρουσία του στην άμυνα και στο παιχνίδι πάνω από την στεφάνη (4.2 πόντοι, 61.2% δίποντα, 4.4 ριμπάουντ), έπαιξε καταλυτικό ρόλο στο να εκτοξευθούν αγωνιστικά οι "ερυθρόλευκοι" το 2012 (μαζί και με την έλευση του Έισι Λο), κατακτώντας το πρωτάθλημα τόσο στην Ελλάδα, όσο και στην Ευρώπη. Ένας τρομερά αθλητικός σέντερ, που αποτέλεσε θεριό στα μετόπισθεν, δημιουργώντας ένα δυναμικό δίδυμο στο "5" μαζί με τον Κάιλ Χάινς. Στη συνέχεια, όμως, τον έπιασαν θέματα ψυχολογικής φύσεως, έβγαλε εγωισμούς και αποχώρησε.

10. Ντάνιελ Χάκετ (2015-2017)

Ακόμη ένας ξένος του Ολυμπιακού που πληγώθηκε από σοβαρό τραυματισμό. Αρκετοί είχαν προβληματισμούς για τον χαρακτήρα του, υπήρχε φόβος πως θα χάλαγε τα αποδυτήρια, αλλά αποδείχθηκε ως ένας από τους πιο καλούς, τίμιους, συμπαθείς και ειλικρινείς που πέρασαν από το μεγάλο λιμάνι. Ο Ιταλός γκαρντ, βγάζοντας το μεσογειακό του ταπεραμέντο, λατρεύτηκε από τον κόσμο και "έδεσε" με παίκτες και προπονητές. Αποδέχτηκε τον ρόλο του (έκανε βήμα πίσω στο κομμάτι της επίθεσης), βάζοντας την ομάδα πάνω από τον εαυτό του, ταίριαξε στην περιφερειακή γραμμή του Ολυμπιακού, λειτούργησε έξοχα στο πόστο του πλέι-μέικερ, όντας παράλληλα αμυντικός ογκόλιθος. Πήρε το πρωτάθλημα το 2016, αλλά το πρόβλημα στο γόνατο το 2017 τον έφερε (με δάκρυα) εκτός ομάδας.