Τα... λαβράκια του Μπλατ: Ο Ολυμπιακός σε ακτινογραφία

Το ρόστερ του Ολυμπιακού έκλεισε ενόψει της νέας σεζόν και η ομάδα στελεχώθηκε όπως ακριβώς ήθελε ο Ντέιβιντ Μπλατ. Δεν έγινε καμία απολύτως παρέμβαση από τους Παναγιώτη και Γιώργο Αγγελόπουλο. Ούτε για το ποιοι παίκτες να έρθουν, ούτε για το ποιοι θα αποχωρήσουν. Ήθελε ο κόουτς να γεμίσει με Αμερικανούς το ρόστερ του; Αυτό έγινε και πράξη, καθώς πλέον υπάρχουν έξι μπασκετμπολίστες (Μπάλντγουϊν, Πάντερ, Πολ, Χαπ, Ρούμπιτ, Τσέρι) από τις ΗΠΑ. Έκρινε πως κάποιοι έκαναν τον κύκλο τους (Μάντζαρης, Αγραβάνης) στην ομάδα; Οι πρόεδροι τους αποδέσμευσαν, δίχως να βάλουν… πλάτη για κανέναν. Βλέπετε, και οι Αγγελόπουλοι θύμωσαν, απογοητεύτηκαν και δυσαρεστήθηκαν με ορισμένες καταστάσεις μέσα στην ομάδα την τελευταία διετία και έβαλαν στην άκρη τους συναισθηματισμούς, αλλά και την ευαισθησία τους στον ελληνικό κορμό. Εμπρός στη νέα εποχή, λοιπόν, σε εκείνη του Ντέιβιντ Μπλατ!

Αυξάνονται και οι ευθύνες για Μπλατ

Ταυτόχρονα, όμως, φέτος αυξάνονται και οι ευθύνες του Ντέιβιντ Μπλατ ώστε να παρουσιάσει ένα ανταγωνιστικό σύνολο, το οποίο όχι μόνο θα πρέπει να παίξει καλό μπάσκετ, αλλά και να φέρει αποτελέσματα. Προφανώς και υπάρχει πλέον διαφορά δυναμικής απέναντι στους ισχυρούς της Ευρωλίγκας (ΤΣΣΚΑ, Φενέρμπαχτσε, Εφές, Ρεάλ και Μπαρτσελόνα, είναι σε άλλο επίπεδο), αλλά θα πρόκειται για παταγώδη αποτυχία αν ο Ολυμπιακός δεν καταφέρει (και φέτος) να προκριθεί στα προημιτελικά της Ευρωλίγκας. Πλέον, δεν υπάρχουν δικαιολογίες. Η περσινή ομάδα είχε παίκτες, αλλά και στοιχεία από την εποχή του Γιάννη Σφαιρόπουλου, τα οποία ίσως και να μην άρεσαν στον προπονητή. Φέτος, όμως, η ομάδα είναι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα του Αμερικανού κόουτς. Για αυτόν τον λόγο θα υπάρχουν και μεγαλύτερες απαιτήσεις και σε αυτή την πίεση ο Ντέιβιντ Μπλατ θα χρειαστεί να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις.

Έφεση στο σουτ και στο «ένας εναντίον ενός»

Ο Αμερικανός τεχνικός επέλεξε να φτιάξει ένα ρόστερ με παίκτες που θα έχουν έφεση στο σουτ και στην επίθεση, όντας ικανότατοι στις καταστάσεις «ένας εναντίον ενός». Bλέπετε, ο Αμερικανός τεχνικός παρατήρησε μία αδυναμία πέρσι στο να μπορούν κάποιοι αθλητές του να δημιουργήσουν φάσεις για τον εαυτό τους και για αυτόν τον λόγο στελέχωσε το ρόστερ με παίκτες που έχουν ταλέντο στο να απειλήσουν το αντίπαλο καλάθι. Σε όλα αυτά προσθέστε πως αυξήθηκε και το επίπεδο αθλητικότητας στην ομάδα.

«Τρέξε Θρύλε, τρέξε»

Το ερώτημα είναι το τι ακριβώς στυλ μπάσκετ να περιμένουμε να παρουσιάσει ο Ολυμπιακός στη νέα σεζόν. Ήταν ξεκάθαρη η διάθεση του Ντέιβιντ Μπλατ από πέρσι, να δημιουργήσει ένα σύνολο που θα παίξει γρήγορο μπάσκετ, ποντάροντας στη ταχύτητα σε όλους τους τομείς. Δεν το κατάφερε στον επιθυμητό βαθμό, αλλά φέτος θα επιδιώξει η ομάδα του να τρέξει ακόμη περισσότερο στο ανοιχτό γήπεδο. Ζητούμενο η γρήγορη κυκλοφορία της μπάλας, αλλά και οι περισσότερες κατοχές, σε ένα στυλ μπάσκετ με υψηλότερο τέμπο, ώστε ο μέσος όρος των Πειραιωτών στην επίθεση να ανέβει τους 80 πόντους. Θέλει η ομάδα του να απειλήσει περισσότερο πίσω από τα 6.75 μέτρα, ώστε το ποσοστό της να ανέβει ή τουλάχιστον να αγγίξει το 40%. Παράλληλα, θέλει καλό παιχνίδι μέσα στο «ζωγραφιστό», παίρνοντας σκορ τόσο από το «4», όσο φυσικά και από το «5», με αιχμή του δόρατος τον Νίκολα Μιλουτίνοφ. Ας αναλύσουμε όμως το ρόστερ του Ολυμπιακού, αλλά και τις οκτώ μεταγραφικές κινήσεις των «ερυθρολεύκων».

Κέβιν Πάντερ: Γνωρίζει την ελληνική πραγματικότητα, έχει πρωταγωνιστεί στο Τσάμπιονς Λιγκ της ΦΙΜΠΑ κατακτώντας δύο φορές το τρόπαιο στον θεσμό, ενώ κατέκτησε και τον τίτλο του MVP στην διοργάνωση. Ένας μπασκετμπολίστας που είναι μαθημένος να έχει τον ρόλο του πρωταγωνιστή. Βέβαια, δεν έχει παίξει ποτέ όμως σε επίπεδο Ευρωλίγκας και αυτό είναι ένα θέμα. Αναμφισβήτητα, όμως, πρόκειται για έναν γκαρντ που διαθέτει τεράστια έφεση και ικανότητα στην επίθεση. Παίκτης γεννημένος-σκόρερ. Διαθέτει καλό σουτ, τόσο από την περιφέρεια, όσο και από μέση απόσταση, ενώ είναι αποτελεσματικός και όταν πάει να τελειώσει τις φάσεις μέσα στη ρακέτα. Έχει χαρακτήρα και αγωνιστικό θράσος και φημίζεται για τα μεγάλα σουτ που σημειώνει όταν η μπάλα «καίει». Στα δύσκολα και στα κρίσιμα σημεία, είναι μαθημένος να παίρνει την ομάδα στις πλάτες του, κάνοντας το βήμα μπροστά, διαθέτοντας μεγάλη ευχέρεια στο «ένας εναντίον ενός».

Γουέιντ Μπάλντγουϊν: Αποκτήθηκε για τον «άσο» και αναμένεται να αποτελέσει τον βασικό πλέι-μέικερ του Ολυμπιακού. Θα αγωνιστεί για πρώτη φορά στην καριέρα του στην Ευρώπη. Σκληροτράχηλος αμυντικός, μπορεί να μαρκάρει σε όλες τις θέσεις της περιφέρειας και είναι ιδιαίτερα ανταγωνιστικός. Παίκτης με αθλητικά προσόντα, ο οποίος βγάζει ένταση στο παιχνίδι του. Κάνει αρκετές δουλειές σε ικανοποιητικό βαθμό μέσα στο γήπεδο (πάσα, σουτ, ριμπάουντ), αλλά καμία τέλεια, καθώς παρουσιάζεται ιδιαίτερα ασταθής. Δεν έχει καλό σουτ από μακρινή απόσταση και αρέσκεται να τελειώνει τις φάσεις περισσότερο κοντά στο καλάθι.

Μπράντον Πολ: Από πέρσι ο Ντέιβιντ Μπλατ έσταζε… μέλι για εκείνον. Δεν τον έφερε τότε, τον απέκτησε όμως φέτος και θεωρεί πως θα ανεβάσει το επίπεδο της ομάδας του Ολυμπιακού. Αποκτήθηκε για τον ρόλο του «2αρο3αριού» στο «ερυθρόλευκο» ρόστερ, καθώς μπορεί να παίξει με άνεση και στις δύο θέσεις. Ένας γκαρντ που είναι ικανότατος στο «ένας εναντίον ενός», διαθέτοντας γρήγορο πρώτο βήμα, μπορώντας να δημιουργήσει φάσεις για τον εαυτό του. Παίκτης που έχει το ένστικτο του σκόρερ, διαθέτοντας παράλληλα καλό σουτ από την περιφέρεια, μπορώντας να εκτελέσει και μετά από ντρίμπλα. Ένας γκαρντ με αθλητικά προσόντα, ο οποίος είναι μαθημένος και να… δαγκώνει στα αμυντικά του καθήκοντα. Που υστερεί; Δεν έχει ιδιαίτερο ταλέντο στο να πασάρει, ούτε και είναι μαθημένος σε καταστάσεις πικ-εν-ρολ, ενώ και η ντρίμπλα του χρειάζεται δουλειά.

Όγκουστιν Ρούμπιτ: Η κύρια θέση του είναι εκείνη του πάουερ-φόργουορντ, μπορεί να παίξει και στο «5», αλλά ο Ντέιβιντ Μπλατ τον απέκτησε για να λειτουργήσει κυρίως σαν σέντερ. Εδώ υπάρχει ένας προβληματισμός, καθώς η περίπτωση του από πλευράς θέσης θυμίζει… Ζακ ΛεΝτέι. Υπάρχουν, όμως, διαφορές στο αγωνιστικό προφίλ των δύο παικτών. Είναι περισσότερο σκληροτράχηλος και συνεπής στα αμυντικά του καθήκοντα και έχει περισσότερη εμπειρία σε επίπεδο Ευρωλίγκας. Επίσης, είναι σχεδόν εξίσου καλός και στις δύο πλευρές του παρκέ, σε αντίθεση με τον ΛεΝτέι που ήταν… τρύπα στην άμυνα. Στην επίθεση, είναι ικανότατος στο «ένας εναντίον ενός» και έχει καλά χέρια στο να τελειώνει τις φάσεις κοντά στο καλάθι, ενώ διαθέτει και αξιόπιστο σουτ από μέση απόσταση. Δεν αρέσκεται στο παιχνίδι πάνω από τη στεφάνη, δεν θα τον χαρακτηρίζαμε «βράχο» στην άμυνα, αλλά έχει την δύναμη ώστε να κοντράρει τα μεγάλα κορμιά.

Ίθαν Χαπ: Ένα από τα μεγάλα στοιχήματα φέτος για τον Ντέιβιντ Μπλατ. Πρωτάρης στην Ευρώπη και έρχεται κατευθείαν από το Κολέγιο, στο οποίο τα πήγε περίφημα με το Γουινσκόσιν. Το αγωνιστικό του προφίλ θα λέγαμε πως θυμίζει ελαφρώς τον… Λουκά Μαυροκεφαλίδη. Αποκτήθηκε για την θέση του σέντερ, αλλά μπορεί να παίξει τόσο στο «4», όσο και στο «5». Οι Αμερικανοί μιλούν πως πρόκειται για ένα σπάνιο συνδυασμό μεγέθους (2.11 ύψος), ύψους, δύναμης, ταχύτητας και ευελιξίας, διαθέτοντας και υψηλό δείκτη νοημοσύνης. Υστερεί στον τομέα των βολών, αλλά και στο σουτ από απόσταση. Μία επένδυση με δόση ρίσκου, αλλά ο Ντέιβιντ Μπλατ πιστεύει πως βρήκε… λαβράκι με την περίπτωση του. Περισσότερα στη πράξη.

Μιντάουγκας Κουζμίνσκας: Θεωρητικά, το μεγαλύτερο όνομα που ήρθε φέτος στον Ολυμπιακό, έχοντας εμπειρία σε επίπεδο ΝΒΑ, Ευρωλίγκας, ενώ διακρίθηκε και με την εθνική ομάδα της Λιθουανίας. Αποκτήθηκε κυρίως για την θέση «4», αλλά μπορεί να παίξει και στο «3». Διαθέτει «καυτό» χέρι από την περιφέρεια, είναι εξαιρετικός σουτέρ και έχει το ένστικτο του σκόρερ. Μπορεί να τρέξει με άνεση στο ανοιχτό γήπεδο, ξέρει να αξιοποιεί τα αθλητικά του προσόντα και είναι από τους φόργουορντ που διαθέτουν καλή ντρίμπλα όταν θα πάνε να κινηθούν προς το καλάθι. Δεν είναι παίκτης-πρωταγωνιστής, δεν είναι… αυτόφωτος, αλλά μπορεί να κάνει την διαφορά και να δώσει το κάτι παραπάνω, όταν βρεθεί σε ένα καλά οργανωμένο σύνολο παικτών.

Αντώνης Κόνιαρης: O μόνος Έλληνας παίκτης που αποκτήθηκε φέτος από τον Ολυμπιακό. Στον ΠΑΟΚ ωρίμασε σαν μπασκετμπολίστας και έδειξε σημάδια εξέλιξης. Ένας γκαρντ με αγωνιστικό θράσος στην επίθεση, ο οποίος διαθέτει πλέον και αξιόπιστο σουτ από την περιφέρεια, το οποίο και έχει βελτιώσει την τελευταία διετία. Είναι εξπέρ στο να αναλαμβάνει τον ρόλο του «εξολοθρευτή», μαρκάροντας τον καλύτερο παίκτη του αντιπάλου και έχει έφεση στο κλέψιμο. Που θέλει δουλειά; Στο κομμάτι της διείσδυσης, αλλά και της δημιουργίας. Το ερώτημα, βέβαια, είναι το κατά πόσο θα καταφέρει να βρει χώρο να παίξει στην ομάδα, καθώς η περιφερειακή γραμμή είναι γεμάτη.

Γουίλ Τσέρι: Η παραμονή του στην ομάδα έφερε… παγωμάρα, καθώς στο μεγάλο λιμάνι υπήρχε η αίσθηση πως ο Ολυμπιακός θα κινηθεί για πρωτοκλασάτο γκαρντ. Τελικά, ο Ντέιβιντ Μπλατ προτίμησε να κρατήσει τον παίκτη του, ο οποίος είναι περιορισμένων δυνατοτήτων. Δεν παρέμεινε στο ρόστερ για να κάνει την διαφορά, αλλά για να έχει έναν βοηθητικό ρόλο. Καλός αμυντικός, εξαιρετικός στο να πιέζει πάνω στην μπάλα, ενώ στην επίθεση προτιμά να τελειώνει τις φάσεις περισσότερο με μπάσιμο και λιγότερο με σουτ, καθώς το τελευταίο δεν είναι το δυνατό του σημείο. Παίκτης περιορισμένων δυνατοτήτων.