Άρης: Η ανάρτηση της ΚΑΕ για την συμπλήρωση των 32 χρόνων από την κατάκτηση του Κυπέλλου Κυπελλούχων

Η ομάδα της Θεσσαλονίκης, ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του '80 κυνηγούσε την κατάκτηση του ευρωπαϊκού τροπαίου, έχοντας χτίσει ιστορική πορεία εντός συνόρων. Από τα ημιτελικά του Κυπέλλου Κόρατς, μέχρι και τα τρία διαδοχικά Final 4 του τότε Κυπέλλου Κυπελλούχων και νυν Euroleague, έχοντας μάλιστα και μειονέκτημα απέναντι στα μεγαθήρια εκείνης της εποχής, εξαιτίας του κανονισμού των ξένων που επικρατούσε στην Ελλάδα.

Σε Γάνδη, Μόναχο και Σαραγόσα ο Άρης δικεδίκησε τρεις φορές ο κύπελλο, ενώ αξέχαστη έχει μείνει η χαμένη ευκαιρία στο Μόναχο, καθώς και στον ημιτελικό αγώνα με τη Μακάμπι Τελ Αβίβ.

Τελικά, τον Μάρτη του 1993, οι Θεσσαλονικείς νίκησαν στον τελικό την τουρκική Εφές και κατάφεραν να κάνουν δικό τους το πρώτο από τα τρία ευρωπαϊκά κύπελλα στην ιστορία τους.

«Ο Αυτοκράτορας περίμενε χρόνια για τον πρώτο ευρωπαϊκό τίτλο του, και αυτός ήρθε όπως χάθηκαν οι προηγούμενοι: Δραματικά.
Ήταν 16 Μαρτίου του 1993, όταν ο ΑΡΗΣ κέρδιζε στο Τορίνο την Εφές Πίλσεν με 50-48 και κατακτούσε το παρθενικό ευρωπαϊκό τρόπαιο της ιστορίας του. Με 5.000 φίλους στο πλευρό της, η ομάδα του Σβι Σερφ, του Παναγιώτη Γιαννάκη, του αείμνηστου Ρόι Τάρπλεϊ και των άλλων παιδιών, απλά δε γινόταν να χάσει αυτήν την κούπα…

Για την ιστορία, η σύνθεση του ΑΡΗ: Γιαννάκης 2, Μισούνοφ 10 (0/1 β., 5/8 δπ., 7 ριμ., 2 κλ.), Γάσπαρης, Άντερσον 15 (5/6 β., 5/12 δπ., 9 ριμ., 2 κλ.), Αγγελίδης 2, Βουρτζούμης 2, Ιωάννου, Τάρπλεϊ 19 (3/5 β., 8/18 δπ., 18 ριμ., 2 κλ.) (στην αποστολή και οι Ιγκόρ Μωραΐτης, Σάκης Παραλίκας, οι οποίοι δεν αγωνίστηκαν)».