Βασιλόπουλος για Final Four: «Θέμα συγκέντρωσης και απόλαυσης»

Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός επιστρέφουν σε Final Four μετά το 2012, με τον Παναγιώτη Βασιλόπουλο, με δηλώσεις του στο «Κανάλι 1», να μιλά για το μεγάλο μπασκετικό ραντεβού του Βερολίνου. Παράλληλα θυμήθηκε και τις δικές του συμμετοχές, το 2009 στο Βερολίνο και το 2010 στο Παρίσι.

Αναλυτικά:

-Απο τα χέρια σου έγινε η τάπα στο σουτ του Μπούλοκ για να πάρει ο Ολυμπιακός την πρόκριση στο Φάιναλ Φορ του Βερολίνου το 2009 για να ακολουθήσει εκείνο του 2010 στο Παρίσι, τι θυμάσαι από τότε: “Προερχομασταν από μια περίοδο πολλών ετών που δεν είχαμε φέρει κάποια ευρωπαϊκή επιτυχία, οπότε ήταν πάρα πολύ σημαντικό για εμάς να σπάσουμε τα 10 δύσκολα χρόνια κ να επιστρέψουμε στο φάιναλ φορ. Είχαμε φτάσει κοντά το 2006 με τον Γιόνας Καζλάουσκας αλλά δεν μπήκε το σουτ του Παπαμακάριου στο Τελ Αβίβ, μάλιστα δεν μας περίμενε κανείς τότε, ήμασταν εκτός προγνωστικών. Το 2008 και πάλι φτάσαμε κοντά με το break στη Μόσχα, αλλά μας έσπασαν την έδρα μετά. Είναι τρομερό συναίσθημα η πρόκριση στο Φάιναλ Φορ για έναν αθλητή είναι μεγάλη υπόθεση”.

-Τι άλλαξε το 2009: “Δεν είναι εύκολο να βρίσκεσαι εκεί, το να μπορέσεις φτάσεις εκεί είναι και θέμα εμπειρίας, στη κανονική διάρκεια είναι ένα απλό παιχνίδι από εκεί και πέρα στα playoffs είναι ένας τελείως διαφορετικος και απαιτητικός κόσμος, μετράνε οι προσωπικότητες, ο χαρακτήρας, το σθένος, το μέταλλο της ομάδας, δεν παίζει ρόλο μονο το ποσό πλούσια είναι μια ομάδα”.

–Έχεις ζήσει την πλευρά του ηττημένου και του νικητή, ποια είναι η διαφορά για να φτάσεις από τη μια πλευρά στην άλλη: “Είναι ξεκάθαρα θέμα συγκέντρωσης και απόλαυσης, να το βλέπεις σαν ένα παιχνίδι όπως τα άλλα, απλά είναι τόσο μεγάλη η πίεση και ο κόσμος που περιφέρεται γύρω από το γήπεδο και η ενέργεια που παίρνεις από τους πάντες που δυστυχώς ή ευτυχώς δεν είναι εύκολο να συγκεντρωθεί κάποιος όταν φτάνει εκεί για πρώτη φορά. Η πρώτη εμπειρία σε κάνει να νομίζεις ότι βρίσκεσαι σε ένα all star game, νιώθεις ότι είσαι σε έναν άλλο κόσμο, οπότε είναι πολύ δύσκολο να απομονώσεις τον κόσμο και τους δημοσιογράφους, τον χαμό που γίνεται και δεν υπάρχει χρόνος να δουλέψεις στο γήπεδο για αυτό επιμένω ότι παίζει ρόλο η εμπειρία και ο αριθμός των παρουσιών εκεί”.

-Πιστεύεις ότι θα ήταν καλύτερο ο τίτλος να κρίνεται σε μια σειρά αγώνων ή να παρέμενε ως έχει ο θεσμός:”Σίγουρα δεν είναι τόσο δίκαιο γιατί σε μια σειρά αγώνων ο καλύτερος θα κερδίσει, σαν χαρά όμως και σαν ευκολία για ξεκούραση δεν είναι βολικό να κρίνεται ο τίτλος σε σειρά”

-Για το τι προβλέπει και αν θα προτιμούσε Ρεάλ ή Φενέρ για τον ημιτελικό: “Όταν θες να σηκώσεις τον τίτλο θα πρέπει να τους κερδίσεις όλους, δεν επιλέγεις ποτέ αντίπαλο, όποιος το κάνει νομοτελειακά θα την πατήσει. Η άποψη μου είναι ότι αν θες να είσαι πρωταθλητής θα πρέπει να κερδίσεις τους πάντες, το να κάτσεις να διαλέξεις με συμφέρον τα κάνουν όσοι δεν εμπιστεύονται τον εαυτό τους, την ομάδα και τις δυνατότητες της”.

Βλέπεις εμφύλιο τελικό: “Το θεωρώ άκυρο να κάνει κάποιος προβλέψεις σε ένα φάιναλ φορ, έχει πολύ μεγάλη σημασία το πώς θα πάνε οι παίκτες, μπορεί να έρθει ένας τραυματισμός και να χαλάσει το πλάνο, είναι ένα παιχνίδι και ποτέ δεν ξέρεις τι θα γίνει, μπορεί να σε λυγίσει το άγχος”.

-Η κερκίδα και η παρουσία του κόσμου παίζει ρόλο: “Σίγουρα παίζει πάρα πολύ μεγάλο ρόλο, βέβαια έχει διττό πρόσημο, αν κάτι στραβώσει και δεν πάει καλά αρχίζεις να νιώθεις πίεση, ωστοσο όταν βρεις ρυθμό η βοήθεια που παίρνεις από τον κόσμο είναι πολύ σημαντική”.

-Θυμασαι έτσι μια ιστορία ή κάτι που να σου έχει μείνει από αυτά που πήγες: “Θυμάμαι το παιχνίδι με την Παρτιζάν στον ημιτελικό το 2010 με το πόσο πολλοί ήταν οι Ολυμπιακοί και τα πανηγύρια μετά την πρόκριση και το κάρφωμα του Τσίλντρες ήταν μαγικά”.

Για το άλμα του Τσίλντρες και αν οι προπονήσεις μαζί του ήταν δυνατες: “Είχε τρομερά προσοντα, βέβαια ήταν πολύ αδύναμος για εμένα δεν είχα θέμα να τον μαρκάρω, ήταν τρομερό παιδί, αυτός που ήταν για εμένα ο πιο δύσκολος αντίπαλος ήταν ο Γουντς”.

-Για εκείνα τα χρόνια του Ολυμπιακού και τον τραυματισμό του Ματσιγιαουσκας που άλλαξε την ιστορία: “Μας πήρανε και το πρωτάθλημα τότε με το non call, όλα αυτά αλλάζουν τις ισορροπίες, θα είχανε αλλάξει τα πάντα, θα είχε σπάσει το κατεστημένο και θα κινουσουν διαφορετικά”.

Που θα κριθεί ο κάθε ημιτελικός: “Η άποψη μου είναι ότι αυτά τα ματς δεν τα κρίνει το ποιος τα θέλει περισσότερο, ούτε η πυγμή, αυτά γίνονται στους πολέμους και τις μάχες σώμα με σώμα, αυτός που έχει το μεγαλύτερο πλεονέκτημα είναι ο πιο χαλαρός, με το πιο καθαρό μυαλό που θα καταλάβουν οι παίκτες ότι δεν κερδίζεις με ένα σουτ ή στα πρώτα δέκα λεπτά του αγώνα και ότι πρέπει για 40 λεπτά να παίξεις το ίδιο συγκεντρωμένος, όποιος καταφέρει να έχει την μεγαλύτερη διάρκεια καλού μπάσκετ, χωρίς σκαμπανεβάσματα στην απόδοση και την ψυχολογία θα καταφέρει να κερδίσει”