Σας έχει λείψει το Mazda3 MPS;

Στη Mazda ανέκαθεν έπνεε διαφορετικός αέρας από το υπόλοιπο πέλαγος της αυτοκινητοβιομηχανίας. Η προσήλωση στον Wankel, η αφοσίωση στη διατήρηση του βάρους χαμηλά, η σχεδόν καθολική απάρνηση των τούρμπο στη σημερινή γκάμα, όλα ιδιαίτερα γνωρίσματα που χαρακτηρίζουν τη φίρμα από την Χιροσίμα.

Τα μέσα της δεκαετίας του 2000 σηματοδότησαν την επιστροφή σε αυτά, μετά από μια σειρά μετριοπαθών μοντέλων στα 90’s. Το 6 ήταν το πρώτο που ενστερνίστηκε τη φιλοσοφία «Zoom Ζoom», αφήνοντας στο παρελθόν τα χρόνια των 323, 626 και Demio. Για την εμπορική καρδιά της εποχής, που δεν ήταν άλλη από τα μικρομεσαία, η Mazda λάνσαρε το 3. Ένα μοντέλο με έμφαση στην εμφάνιση, το χαρακτήρα και τα δυναμικά χαρακτηριστικά. Σε μια άλλη κατηγορία, αυτή των hot hatches, η ένταση είχε αρχίσει να κλιμακώνεται. Alfa Romeo 147 GTA, Audi S3, Ford Focus RS και SEAT Leon Cupra, μαζί με το VW Golf R32 συνέθεταν σταδιακά το μωσαϊκό της επόμενης -σημερινής- μέρας για τα «καυτά χάτσμπακ»: τους προπομπούς των mega hatches.

Οι Ιάπωνες είχαν ήδη παρουσιάσει ένα μοντέλο στα «χωράφια» των Audi S4, το τετρακίνητο 6 MPS των 260 ίππων. Η θέληση και το πακέτο για μια αντίστοιχη έκδοση του 3, υπήρχε. Ζήτημα χρόνου ήταν να υλοποιηθεί. Σε ριζικά διαφορετική μορφή, όπως αποδείχτηκε, καθώς το σύστημα τετρακίνησης δεν «κούμπωνε» στο πάτωμα του μικρότερου μοντέλου. Κάτι που σήμαινε πως οι μηχανικοί της Mazda έπρεπε να περάσουν 260 ίππους και 380 Nm ροπής από τους εμπρός τροχούς. Αλλιώς, να δημιουργήσουν ένα από τα ισχυρότερα παραγωγής με κίνηση εμπρός στα χρονικά!

Παράλληλα, επέλεξαν να μην το κάνουν θέμα. Η εμφάνιση του πρώτου 3 MPS (ή Mazdaspeed 3 σε άλλες αγορές) ήταν τόσο διακριτική, που έφτασε να σχολιάζεται αρνητικά. Οι 18άρες πολυάκτινες ζάντες, οι δίσκοι 320 και 280 χλστ. εμπρός-πίσω και οι διαφορετικοί προφυλακτήρες, μαζί με τις πλαϊνές ποδιές και την αεροτομή, σου έδιναν να καταλάβεις πως έχεις να κάνεις με σπορ 3άρι, όμως μόνο το «μπουρί» της εξάτμισης, ο αεραγωγός στο καπό και τα ελαφρώς φουσκωμένα φτερά ξεκαθάριζαν πως πρόκειται για κάτι…σπέσιαλ. Πόσο ειδικό;

Τα 6,1 δλ. για τα 100 χλμ./ώρα από στάση και η τελική των 250 χλμ./ώρα, δίνουν το στίγμα. Το 6άρι χειροκίνητο αξιοποιούσε τα 260 άλογα στις 5.500 σ.α.λ. του 2.3 MZR DISI Turbo, με τα 380 Nm στις 3.000 σ.α.λ. να συνδράμουν στην ελαστικότητα του μοτέρ και τη χρηστικότητά του. Ο σημαντικότερος λόγος που το 3 MPS δεν έκαιγε τα εμπρός λάστιχα με το παραμικρό, ωστόσο, ήταν το μπλοκέ διαφορικό της GKN. Μπορεί να μην του φαινόταν, όμως το ιαπωνικό hot hatch τρομοκρατούσε ισχυρότερες και πολύ πιο executive κατασκευές όχι μόνο στις ευθείες, αλλά και τις στροφές. Σε πολλές δοκιμές, ο χρόνος για το 0-100 χλμ./ώρα μετρήθηκε σε λιγότερα από 6 δλ., ενώ στις στροφές έφτανε μέχρι τα 0,91 G!

Το δεύτερης γενιάς Mazda3 MPS του 2010 αναβαθμίστηκε σημαντικά στο παρουσιαστικό, φέρνοντας μεγαλύτερη αεροτομή, σαφώς πιο επιθετικό εμπρός μέρος και διπλές απολήξεις πίσω, με την εισαγωγή στο καπό να παραμένει πρωταγωνίστρια.

Έκτοτε, έχουν υπάρξει ουκ ολίγες φήμες -ακόμα και μέσα από την ίδια τη Mazda- για αντικαταστάτη. Το σημερινό 3 έχει ακουστεί επανειλημμένως πως θα μπορούσε να αποκτήσει τον 2.5άρη SkyActiv-G τούρμπο και το σύστημα τετρακίνησης του 6, με απόδοση στα 300 άλογα. Δύσκολο; Σίγουρα.

Πηγή: autogreeknews.gr