Ποιο ήταν το πρώτο αυτοκίνητο με common rail;
Οι ντίζελ κινητήρες, η εφεύρεση του Rudolf Diesel, πίσω στο 1893, άλλαξε την αυτοκίνηση και επί σειρά ετών αποτελούσε την πρώτη επιλογή της διεθνούς αγοράς, μακριά από τις δικές μας απαγορεύσεις. Μια εφεύρεση που άλλαξε επίπεδο, με την τεχνολογία common rail.
Οι ντίζελ κινητήρες έχουν σημειώσει εντυπωσιακά άλματα προόδου, από όποια πλευρά κι αν τους μελετήσεις. Καθαρότητα, αποδοτικότητα, κατανάλωση και απόδοση είναι σήμερα στα καλύτερα επίπεδα της 127χρονης ζωής του πετρελαιοκινητήρα. Η εφεύρεση του Rudolf Diesel, πίσω στα 1893, άλλαξε την αυτοκίνηση και επί σειρά ετών αποτελούσε την πρώτη επιλογή της διεθνούς αγοράς, μακριά από τις δικές μας απαγορεύσεις. Μια εφεύρεση που άλλαξε επίπεδο, με την τεχνολογία common rail.
Ολυμπιακός: Οι λύσεις που δίνει η επιστροφή του Ορτέγκα
Οι πετρελαιοκινητήρες σήμερα ξέρουμε ότι χαρακτηρίζονται από την χαμηλότερη κατανάλωση και την υψηλότερη ροπή σε σχέση με τους βενζινοκινητήρες, όμως μέχρι πριν κάποια χρόνια η «αχίλλειος πτέρνα» δεν ήταν άλλη από την ισχύ. Στο αυξημένο κόστος συντήρησης, μπορείτε να φέρετε εικόνες από ατμοσφαιρικούς ντίζελ 2.5 και 3.0 λίτρων με αποδόσεις 70 ίππων. Οι αναιμικές επιδόσεις και η τραχύτητα περιόριζαν για δεκαετίες τα πετρελαιοκίνητα μοτέρ στα επαγγελματικά οχήματα, μένοντας στη σκιά της βενζίνης. Τα τούρμπο ήρθαν στα τέλη της δεκαετίας του 80-αρχές ’90 να ξεκινήσουν τη λύση της εξίσωσης. Η τεχνολογία κοινής γραμμής τροφοδοσίας, στα μέσα αυτής (της δεκαετίας του 90) να την ολοκληρώσει, κάποια χρόνια αργότερα και με μια αυτοκινητοβιομηχανία να χτυπάει το κεφάλι της στον τοίχο.
Η ιδέα ανήκει στον Ελβετό Robert Huber, που άρχισε να δουλεύει στα τέλη της δεκαετίας του 1960, πάνω σε ένα σύστημα που επέτρεπε τον ανεξάρτητο έλεγχο πίεσης και τροφοδοσίας των ντίζελ κινητήρων. Στη συνέχεια ανέλαβε το Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Ζυρίχης και ο δρ. Marco Ganser, μέχρι να έρθουν οι Ιταλοί το 1987. Fiat και Magneti Marelli παρουσίασαν το σύστημα Unijet, που χρησιμοποιούσε μια αντλία υψηλής πίεσης και ηλεκτρομαγνητικές βαλβίδες (σήμερα πιεζοηλεκτρικά μπεκ) για τον ψεκασμό του πετρελαίου. Το 1989 ήρθε η δεύτερη γενιά του πρωτοποριακού συστήματος, με τους Ιάπωνες επίσης να μπαίνουν δυναμικά στο παιχνίδι. Με μια μικρή διαφορά: οι Ιάπωνες δεν είχαν πρόβλημα ρευστού.
Η Densο, σε συνεργασία με την Hino, παρουσίασαν το πρώτο ολοκληρωμένο σύστημα common-rail για οχήματα το 1995, με το Ranger.
Θεμελιώδης διαφορά των common-rail, είναι οι υψηλές πιέσεις στο κύκλωμα. Από τα 150-300 bar, έφτασαν στα 500-1.500 και σήμερα άνω των 2.500 bar, καθιστώντας βέλτιστη τη διασπορά του καυσίμου στο θάλαμο καύσης, μεγιστοποιώντας την απόδοση και μειώνοντας τους κραδασμούς. Προτερήματα που θα μπορούσε να έχει στα αυτοκίνητά της η Fiat από τις αρχές του 90, όμως δεν υπήρχαν τα απαραίτητα κονδύλια για επενδύσεις στην εξέλιξη. Έτσι, οι Ιταλοί αναγκάστηκαν -τρόπον τινά- να δεχτούν την πρόταση της Bosch, για εξαγορά των πνευματικών δικαιωμάτων το 1994.
Οι Γερμανοί, σε συνεργασία με τους Ιταλούς, παρουσίασαν τελικά το τελικό προϊόν 3 χρόνια αργότερα. Το 1997, η Alfa Romeo 156 χρίστηκε ως το πρώτο αυτοκίνητο παραγωγής με κινητήρα common-rail, περνώντας ολόκληρη την τεχνολογία των ντίζελ στο επόμενο επίπεδο και καθιστώντας τους υπερδύναμη στο χώρο της αυτοκίνησης επί δυο συναπτές δεκαετίες, μέχρι που ήρθαν οι εκπομπές ρύπων, το downsizing και τα υβριδικά να τους ανταγωνιστούν.
Η ιταλική μπερλίνα κυκλοφόρησε με τον JTD σε εκδόσεις 1.9 και 2.4 λίτρων (τετρακύλινδρος και πεντακύλινδρος αντίστοιχα), απόδοσης 105 ίππων στις 4.000 σ.α.λ. και 255 Nm στις 2.000 σ.α.λ. για την πρώτη και 136 ίππων στις 4.200 σ.α.λ. και 310 Nm στις 2.000 σ.α.λ. Οι επιδόσεις ήταν εξαιρετικές για πετρελαιοκίνητο, με 10,5 δλ. στο 0-100 χλμ./ώρα και τελική 188 χλμ./ώρα για την 1.9 JTD και 9,5 δλ./210 χλμ./ώρα αντίστοιχα για την 2.4 JTD.
To 5κύλινδρο μοτέρ απέκτησε τέσσερις βαλβίδες ανά κύλινδρο στην εκτεταμένη ανανέωση του 2003, φτάνοντας τα 175 άλογα και 385 Nm (0-100 χλμ./ώρα σε 8,3 δλ. και 225 χλμ./ώρα). Η επόμενη γενιά του 1.9 Μultijet πήρε μέχρι διτούρμπινη μορφή στην Lancia Delta 3ης γενιάς, με απόδοση 190 ίππους και 400 Nm, ενώ ο ισχυρότερος όλων είναι ο 3.0λιτρος V6 που χρησιμοποιείται στο σημερινό Grand Cherokee CRD, παράγοντας 241 ίππους και 550 Nm ροπής. Αξίζει να αναφέρουμε πως μέχρι τον ερχομό του Multijet, το ισχυρότερο ντίζελ μοτέρ του Gruppo ήταν ο 2.5άρης τούρμπο των 116 ίππων, που συναντούσαμε στο Fiat Croma.
Πηγή: autogreeknews.gr