Ποιο ήταν το πρώτο αυτοκίνητο με κόφτη στις 10.000 σ.α.λ.;
Η παράδοση της Χώρας του Ανατέλλοντος Ηλίου στα πολύστροφα μοτέρ είναι από τις πιο παλιές, χαρακτηριστικές και λατρεμένες στην Ιστορία του αυτοκινήτου.
Για τους νεότερους, που έχουν γαλουχηθεί αυτοκινητικά στην εποχή του downsizing και την απλόχερη παροχή ροπής σχεδόν από το ρελαντί, θα ακούγεται τουλάχιστον περίεργο το γεγονός πως για πολλά χρόνια, οι κινητήρες για να αποδώσουν ήθελαν «κυνήγι». Υπήρχαν και οι εξαιρέσεις, βέβαια, με τη μορφή της υπερτροφοδότησης και των κυβικών (κυρίως εξ Αμερικής ορμώμενη η 2η μεθοδολογία), ωστόσο τα περισσότερα αυτοκίνητα απαιτούσαν στροφάρισμα για να αποδώσουν τα μέγιστα. Και όπου «στροφάρισμα», τα ιαπωνικά πρώτα!
Η παράδοση της Χώρας του Ανατέλλοντος Ηλίου στα πολύστροφα μοτέρ είναι από τις πιο παλιές, χαρακτηριστικές και λατρεμένες στην Ιστορία του αυτοκινήτου. Μια παράδοση που ξεκινά παλιά, από την δεκαετία του ’60, όταν η Honda παρουσίασε το S500. Ένα roadster που είχε κάτω από το καπό του ένα λιλιπούτειο μοτέρ 531 κ.εκ και απόδοσης 45 ίππων και 45 Nm ροπής. Η εξέλιξη ήταν έργο του τομέα μοτοσυκλετών της Honda, οπότε οι 8.000 σ.α.λ. που απαιτούνταν για να δει ο οδηγός την ισχύ, δεν προκαλούσε ιδιαίτερη εντύπωση. Το γεγονός, όμως, ότι το στροφόμετρο συνέχιζε για ακόμα 1.500 σ.α.λ. άφηνε τον κόσμο της αυτοκίνησης άλαλο. Ειδικά από την στιγμή που επρόκειτο για ένα σπορ αυτοκίνητο παραγωγής και όχι μονοθέσιο της Formula 1.
Ολυμπιακός: Αυτό που λείπει από τον Ελ Κααμπί
Ο διάδοχος ανέβηκε στα 606 κ.εκ. και τα 57 άλογα στις 8.500 σ.α.λ., με τον κόφτη να κατεβαίνει στις 9.000 σ.α.λ. Το γνωρίζουμε ως S600 και πνευματικό πατέρα του S2000, του αυτοκινήτου που κατείχε επί σειρά ετών το ρεκόρ ειδικής απόδοσης και χρειάστηκε ο ερχομός της Ferrari 458 Italia για να το απολέσει. Στο ενδιάμεσο, εμφανίστηκε ένα μοντέλο που μέχρι σήμερα, δεν έχει ξεπεραστεί. Τουλάχιστον για το ύψος που μπορούσε να φτάσει την περιστροφή του στροφαλοφόρου του.
Το Honda S800 παρουσιάστηκε στην Έκθεση Παρισιού το 1965, προοικονομώντας τη διαδοχή του S600 (1964-1966). Ο κυβισμός ήταν ακόμα περισσότερο αυξημένος, στα 791 κ.εκ., με ανάλογη αύξηση στην ισχύ: 70 ίππους στις 8.000 σ.α.λ. Το χαμηλό του βάρος (λίγο πάνω από 700 κιλά) και η καλή αεροδυναμική, του επέτρεπαν να φτάσει τα 160 χλμ./ώρα τελικής και να χρίζεται ως το ταχύτερο αυτοκίνητο μέχρι 1.000 κυβικά στην εποχή του. Αυτό που προκαλούσε αίσθηση, ωστόσο, και αμφισβητούσε την κοινή μηχανολογική λογική ήταν η ακόρεστη δίψα του για στροφάρισμα.
Όντας πάντα τέκνο του τομέα μοτοσυκλετών, το τετρακύλινδρο ατμοσφαιρικό σύνολο μπορούσε με ευκολία να φτάσει τις 10.000 σ.α.λ.! Ακόμα και σήμερα, 54 χρόνια μετά, δεν υπάρχει αυτοκίνητο παραγωγής που να έχει ισοφαρίσει την απίστευτη επίδοση. Το S2000 και το Mazda RX-8, με τις 9 και 9.500 σ.α.λ. (με τον αστερίσκο του κινητήρα Wankel στο «ΡοΧι»), μαζί με κάποια supercars (LaFerrari, Porsche Carrera GT κλπ) έχουν φτάσει κοντά, όμως μόνο ειδικές κατασκευές στοχευμένες αποκλειστικά σε χρήση πίστας έχουν κατορθώσει να το φτάσουν ή και να το ξεπεράσουν (Caparo T1, ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα).
Πηγή: autogreeknews.gr