Η πρόκληση Αμποντάνζα και οι απόντες Έλληνες προπονητές!

Στον χώρο του βόλεϊ όμως στην Ελλάδα, δυστυχώς, δεν ισχύει ο γενικός κανόνας, αφού πολλές ομάδες κλείνουν τον διακόπτη και πάνε διακοπές προπονητές και παίκτες-τριες, πλην κάποιων εξαιρέσεων. Κι αυτό είναι ένα μεγάλο πρόβλημα για την πρόοδο των αθλητών, ενώ δεν είναι τυχαίο αυτό που είπε πρόσφατα ο Ντίνο Ράτζα: «Στην Αμερική και στην Ιταλία δεν ήξερα καν πού είναι τα μπαρ στην πόλη. Στην Ελλάδα συνέβη ακριβώς το αντίθετο». Το καλοκαίρι ο Αντετοκούνμπο, για παράδειγμα, δουλεύει πιο σκληρά απ’ ό,τι την αγωνιστική περίοδο στην ενδυνάμωση, αλλά και στη βελτίωση των τεχνικών αδυναμιών του. Το κάνει ο κορυφαίος αθλητής στον κόσμο, δεν το κάνουν οι Έλληνες και οι Ελληνίδες.

Γαϊτανάκης, Κυπαρίσση στη Φατούμ, Μπιτσένκο προς ΑΕΚ, Φακοπουλίδου σε Αμαζόνες

Παλιά οι εθνικές ομάδες δούλευαν όλο το καλοκαίρι, αλλά τα τελευταία χρόνια, επί διοίκησης Μαυρομάτη, καταργήθηκε κι αυτό, με αποτέλεσμα να απαξιωθεί το άθλημα και να αναζητούμε τις επιτυχίες σε συλλόγους και εθνικές ομάδες με το κερί. Ευτυχώς τα τελευταία χρόνια επανήλθαμε στην πραγματικότητα, αν και χρειάζεται πολλή δουλειά για να καλυφθεί το χαμένο έδαφος.

Ποιος φταίει γι’ αυτήν την κατάσταση; Όλοι. Από τους παράγοντες και τους προπονητές ως τους παίκτες, που έχουν το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης. Ποιος μπορεί να διορθώσει την κατάσταση; Πρώτα απ’ όλα οι παίκτες, αφού όσο περισσότερο δουλεύουν τόσα περισσότερα χρήματα θα πάρουν, θα κάνουν καριέρα, θα παίξουν σε μεγάλους συλλόγους του εξωτερικού.

Στη χώρα μας ήρθε ένας από τους κορυφαίους προπονητές στον κόσμο, ο Μαρτσέλο Αμποντάνζα, και ξεκαθάρισε σε όλες τις παίκτριες της εθνικής βόλεϊ γυναικών «καμία δεν έρχεται με το ζόρι. Όσες θέλουν να δουλέψουν θα είναι δίπλα μου, όσες αρνηθούν κλείνει η πόρτα της Εθνικής διά παντός». Μοναδική εκκρεμότητα, η Ανθή Βασιαντωνάκη, που σύντομα θα απαντήσει στο ερώτημα. Πολλές διεθνείς όμως σταμάτησαν, αν και είναι σε γόνιμη ηλικία κι αυτό είναι επιλογή τους, αλλά εδώ μπαίνουν στην εξίσωση οι σύλλογοί τους. Αυτοί που τις πληρώνουν γιατί τις επέλεξαν ως διεθνείς και πλέον είναι πρώην διεθνείς. Και εξυπακούεται ότι θα πρέπει να πάνε στην προετοιμασία έτοιμες, όχι υπέρβαρες και, επιπλέον, να ξεκινήσουν τις προπονήσεις σαν να μη σταμάτησαν ούτε μία μέρα.

To μεγαλύτερο πρόβλημα θα το έχει ο Ολυμπιακός, που ήταν ο κορμός της Εθνικής με Χριστοδούλου, Γιώτα, Κονόμι, Εμμανουηλίδου και παλαιότερα με Λαμπρούση, ενώ τώρα η μόνη παίκτρια που προπονεί ο Αμποντάνζα και θα φοράει τη φανέλα με τον δαφνοστεφανωμένο έφηβο τη νέα περίοδο είναι η Μαρία Γενιτσαρίδη.

Αποτέλεσμα όλων των παραπάνω είναι ότι την Εθνική απαρτίζουν κορίτσια που δεν είναι βασικές παίκτριες στις ομάδες τους, πλην 4-5, κι αυτό δυσκολεύει το έργο του Ιταλού προπονητή, που δεν το βάζει κάτω. Του αρέσουν τα δύσκολα και θα τα καταφέρει με αυτές που θέλουν να παίξουν στην Εθνική, χωρίς να τον ενδιαφέρουν οι πολλές αρνήσεις. Τι είχαμε, τι χάσαμε; Η Εθνική ήταν παρούσα τα τελευταία χρόνια στα Ευρωβόλεϊ, τη μια φορά πέρασε από τους ομίλους, τη δεύτερη τα έκανε μούσκεμα. Και με τα νέα κορίτσια μόνο καλύτερα μπορεί να πάει.

ΥΓ: Στον Ρέντη κάνει ανοιχτές προπονήσεις ο Αμποντάντζα, αλλά δεν τις παρακολουθούν οι Έλληνες προπονητές, παρότι μια παρουσία τους εκεί είναι πιο επιμορφωτική από τα σεμινάρια του ΣΕΠΠΕ στη Θάσο! Φυσικά και πρέπει να επιμορφώνονται, αλλά και να παρακολουθήσουν δια ζώσης μια προπόνηση είναι ότι καλύτερο. Και δυστυχώς ο Ιταλός μαθαίνει στις διεθνείς τα βασικά του βόλεϊ, επειδή κάτι δεν πάει καλά με την ποιότητα εργασίας των συμπατριωτών μας.