Γιώργος Τσικούρης: Ο ακούραστος εργάτης του Ολυμπιακού

Γεννήθηκε στον Υμηττό το 1963 και έπαιξε από ηλικία 14 χρόνων κεντρικός στον Αμύντα, με πρώτους προπονητές τον Γιάννη Αγγελονίδη και τον Γιώργο Μαργαρίτη, ενώ στη συνέχεια σπούδασε Στρατιωτική Ιατρική.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΣΤΕΦΑΝΟ ΛΕΜΟΝΙΔΗ

«Στράφηκα στην ιατρική, γιατί ο πατέρας μου ήταν άρρωστος από τότε που ήμουν στην τετάρτη δημοτικού, είχε καρκίνο στους λεμφαδένες και επειδή είχα δυο θείους στρατηγούς. Η οικογένειά μου εξάλλου είχε στρατιωτική παράδοση, καθώς ο Βασίλης Τσικούρης ήταν καπετάνιος στο Σούλι και το 1847 τιμήθηκε για την προσφορά του από τον Βασιλιά Όθωνα, ενώ ένας άλλος ήταν ληστής, καρατομήθηκε ως πρωτοπαλίκαρο του Νταβέλη και το κεφάλι του βρίσκεται σε φορμόλη στο Μουσείο Ανατομίας στο Γουδή».

Πρώτες σπουδές;

Στη Στρατιωτική Σχολή της Θεσσαλονίκης το 1981, όπου με προπονητή τον Κώστα Χαριτωνίδη έκανα προπονήσεις στον Άρη, αλλά δεν μπορούσα να παίξω σε επίσημα ματς. Λόγω σπουδών δεν μπορούσα να κάνω ταξίδια. Στην αρχή με πήρε στον Φοίνικα Πολίχνης και μετά στον Άρη, όπου έπαιζαν οι Λυκούδης, Μουστακίδης, Γκράτσιος, Κουτσινίκας, Τζουμάκας. Ταυτόχρονα ήμουν και αρχηγός στην ομάδα της ΣΣΑΣ (Στρατιωτική Σχολή Αξιωματικών Σωμάτων). Μετά έκανα παθολογία και χειρουργική στο Νοσοκομείο της Αεροπορίας και στη συνέχεια πήγα στην ΠΕΑ Καλαμάτας, όπου έφτιαξα ομάδα μπιτς βόλεϊ και παίζαμε στο πανελλήνιο πρωτάθλημα.

Αθλητής της ομάδας Στρατιωτικής Σχολής Αξιωματικών Σωμάτων, Τμήμα Ιατρικό, ως κεντρικός παίκτης Νο 3.

Εξειδίκευση;

Αεροπορική Ιατρική, για τα προβλήματα των ιπτάμενων κατά τη διάρκεια της πτήσης. Στη συνέχεια πήγα στην Αγγλία, όπου σπούδασα ορθοπεδική και αθλητιατρική στην Οξφόρδη και δούλεψα στις ποδοσφαιρικές ομάδες της Ντέρμπι και της Νότιγχαμ. Μαζί με τον Μακ Λάουντ που ήταν προπονητής μετέπειτα στον Άγιαξ και τη Νιουκάστλ. Το έκανα με δικά μου χρήματα, ενώ έπαιρνα ένα επιμίσθιο από το ΚΑΤ Βούλας όπου ήταν η οργανική θέση μου.

Την ημέρα λήψης του πτυχίου Αθλητιατρικής του Πανεπιστημίου του Νότιγχαμ,1997, μετά της συζύγου του Χαρίκλειας, επίσης πτυχιούχου Πανεπιστημίου Νότιγχαμ.

Η συνέχεια;

Πήγα στο Κόσοβο στο τάγμα υγειονομικού για τρεις μήνες και έμεινα έντεκα στην εμπόλεμη ζώνη, την εποχή που ήταν στην κορύφωσή του το μίσος μεταξύ Σέρβων και Κοσοβάρων. Μάλιστα, μια φορά κινδύνεψα όταν μεταφέραμε ένα Έλληνα λοχία από τη Μυτιλήνη με κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις και έπεσε το ελικόπτερο, ευτυχώς χωρίς θύματα, στις 7 Δεκεμβρίου 1999.

Πώς εμπλακήκατε με τον αθλητισμό;

Τον Μάιο του 2000 έκανα τα χαρτιά μου για να συμπεριληφθώ στις υγειονομικές επιτροπές των Ολυμπιακών Αγώνων και με πήραν στην άρση βαρών, επειδή είχα εξειδίκευση στον ώμο. Εκεί λόγω της επιβάρυνσης με τα βάρη είχαμε συχνά προβλήματα σε ώμο, μέση, γόνατα. Οι αθλητές μας ήταν και μεγάλοι ηλικιακά, ουσιαστικά ήταν η τελευταία εμφάνιση της dream team.

Στα αποδυτήρια του Pride Park Derby, Country, Football Club, ιατρός συμμετέχων με το Φυσικοθεραπευτή Peter Melville δεξιά και το σέντερ φορ Πάουλο Γουόντσον της ομάδας και επίσης σέντερ φορ της Εθνικής Ομάδας Κόστα Ρίκα.

Ποιοι ήταν συνεργάσιμοι;

Ο Χρήστος Σπύρου, ο Βίκτωρας Μήτρου, ο Κάχι Καχιασβίλι και φυσικά ο Πύρρος, που ήταν πολύ εργατικός, ήθελε όμως ιδιαίτερο χειρισμό.

Και γκρινιάρηδες;

Ο Τζελίλης ήταν λίγο ζόρικος.

Κάποια ευχάριστη στιγμή;

Η Ιωάννα Χατζηιωάννου είχε πάθει λουμπάγκο, έσπασε μάλιστα και ένα κομμάτι δίσκου στη σπονδυλική στήλη και σε δύο εβδομάδες ξεκινούσαν οι αγώνες. Με ένεση και την κατάλληλη θεραπεία έπαιξε και πήρε το χάλκινο μετάλλιο. Άτυχοι ήταν ο Λεωνίδας Κόκκας και ο Τζελίλης που με κατάγματα και ρήξη ώμου, ρήξη τετρακεφάλου έχασαν τους αγώνες.

Εκτελών μεταφορά διάσωσης ασθενούς σε συνεργασία με την Αμερικανική Ταξιαρχία στο Κόσσοβο, 1999.

Το άθλημα βγήκε όμως από τους Ολυμπιακού Αγώνες.

Επιβαρύνθηκε με το ντόπινγκ και τελευταία είχε ένα νέο πρόβλημα, καθώς ήταν δύσκολο να ξεχωρίσεις αν ένας αθλητής είναι άνδρας ή γυναίκα. Ιδιαίτερα αυτοί που είναι asiantype. Τους παίρνουμε πλέον επίχρισμα από τον φάρυγγα. Στο Τόκυο ένας αθλητής από τη Νέα Ζηλανδία έπαιξε ως γυναίκα, αλλά δεν διακρίθηκε.

Χρειάστηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες η παρέμβασή σας;

Ναι, στην περίπτωση του Κακλαμανάκη, παρότι δεν ήμουν στο τιμ της ιστιοπλοΐας. Είχε κρατήρες στην παλάμη από το πιάσιμο των ιστίων, του έβαλα ειδική κόλα στο δέρμα στην τελευταία ιστιοδρομία και ήρθε πρώτος, με αποτέλεσμα να πάρει το αργυρό μετάλλιο. Μου χάρισε τον κότινο ελιάς που του έδωσαν στην απονομή. Βοήθησα και τον Μπίμη με ένεση στο γόνατο, που μαζί με τον Συρανίδη πήραν το χρυσό μετάλλιο στις καταδύσεις.

Αξέχαστη στιγμή;

Το χειροκρότημα επί έντεκα και μισό λεπτά στον Πύρρο Δήμα όταν πήρε το χάλκινο μετάλλιο στην Αθήνα. Ποτέ στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων δεν υπήρξε τέτοια στιγμή.

Με το μπάσκετ πώς ασχοληθήκατε;

Είχα χειρουργήσει στον ώμο την Ελευθερία Κούκου, μετέπειτα σύζυγο του Παναγιώτη Αγγελόπουλου. Το 2009 πήγα με τον Παναγιώτη Γιαννάκη στο Παρίσι, όπου στον τελικό χάσαμε από την Μπαρτσελόνα. Τότε έπαθε αφυδάτωση ο Τεόντοσιτς λόγω διαρροϊκού συνδρόμου. Του έκανα ενδοφλέβια και έτσι έπαιξε στον τελικό. Ήταν μπροστά και η μνηστή του, η βολεϊμπολίστρια Μάγια Ογκνιένοβιτς που έπαιζε κι αυτή στην Ολυμπιακό.

Η παρέμβασή μου χρειάστηκε και στον τελικό Κυπέλλου μπάσκετ στο Ελληνικό, με τον Μπουρούση να έχει κρίση άσθματος. Τον βοήθησα, πήρε ο Ολυμπιακός το τρόπαιο και ήταν μάλιστα από τους καλύτερους.

Την ίδια εποχή ήμουν ταυτόχρονα και στο βόλεϊ, δεν μπορούσα να αντεπεξέλθω και στα δύο και προτίμησα το άθλημα του φιλέ, γιατί είναι το αγαπημένο μου. Είμαι πλέον αμισθί στρατιώτης του Ερασιτέχνη Ολυμπιακού.

Υπήρξατε και γιατρός στην ΑΕΚ και τον Παναθηναϊκό.

Τους ξεκαθάρισα ότι είμαι Ολυμπιακός, αλλά εννοείται θα έκανα το καθήκον μου. Στο φάιναλ φορ του Κυπέλλου βόλεϊ είχε πρόβλημα η Λόζανσιτς του Παναθηναϊκού και δεν θα έπαιζε στον τελικό με το Μαρκόπουλο, ενώ στον ημιτελικό είχε αποκλείσει τον Ολυμπιακό. Τελικά της έκανα την κατάλληλη θεραπεία, έπαιξε και ήταν η κορυφαία.

Mε τον συντάκτη μας Στέφανο Λεμονίδη

Στον Ολυμπιακό;

Είχε πρόβλημα στον ώμο ο Κώστας Χριστοφιδέλης, τον χειρούργησα τον Μάιο με τη λήξη του πρωταθλήματος και όχι μόνο επανήλθε 100%, αλλά στον τελικό του Κυπέλλου στο Τροκαντερό πήρε και το βραβείο του πολυτιμότερου παίκτη.

Δυσάρεστη στιγμή;

Μια αθλήτρια του Ολυμπιακού έπαθε εξάρθημα στο γόνατο, έπλεε το γόνατο της και της έκανα χειρουργείο εντεκάμισι ωρών. Σε αυτές τις περιπτώσεις το 15% των ασθενών κάνει ακρωτηριασμό, κινδυνεύει η ζωή τους. Έκανα και δεύτερο χειρουργείο πεντέμισι ωρών και έγινε καλά. Δεν ξαναέπαιξε όμως βόλεϊ, αλλά μετά από πέντε χρόνια με πήγε στα δικαστήρια ζητώντας αποζημίωση 700.000 ευρώ. Φυσικά δικαιώθηκα, αλλά στενοχωρήθηκα πολύ.

Η συνεχής πίεση της δουλειάς, από το πανεπιστήμιο όπου διδάσκεται στο ιατρείο και μετά στο γήπεδο, δεν σας προκάλεσε προβλήματα;

Από την πίεση έπαθα ζαχαρώδη διαβήτη Β, σε συνδυασμό με το ότι είμαι workaholic. Μερικές μέρες όταν έχω χειρουργεία δουλεύω και 20-22 ώρες. Δεν πηγαίνω μάλιστα στο σπίτι, κοιμάμαι στον καναπέ.

Και πώς σας αντέχει η γυναίκα σας;

Η Χαρίκλεια είναι εξαιρετική. Την είχα πάρει μαζί μου στην Αγγλία, έκανε δύο μεταπτυχιακά και είδε από τότε τι την περιμένει και το αποδέχτηκε. Έχουμε και δύο παιδιά. Τον Δημήτρη που πάει δευτέρα λυκείου και παίζει ποδόσφαιρο στην Κ17 του Πανιωνίου, ενώ η 14χρονη Σταυρούλα είναι στο βόλεϊ της Θέτιδας.

Εκτός ιατρείου χρειάστηκε η βοήθειά σας;

Ναι, σε ένα αεροπορικό ταξίδι Αθήνα-Κοπεγχάγη-Ελσίνσκι απέβαλε μια γυναίκα και με τα πενιχρά μέσα που είχαμε κατάφερα να την κρατήσω στη ζωή. Είχα επαναφέρει και τον Τσιμάγκα στο ματς Καλαμάτα - Αιγάλεω, αλλά όπως ξέρετε έπειτα από 2-3 χρόνια άφησε την τελευταία πνοή του στο γήπεδο.

Τι θα συμβουλεύατε έναν πολίτη που αθλείται και τραυματίζεται;

Πρέπει να παίρνει ενυπογράφως τη γνωμάτευση του γιατρού για να μην αποπροσανατολίζεται και να ακολουθεί τρία στάδια. Αρχικά να πηγαίνει στον ορθοπεδικό ή σε αθλίατρο για σωστή επιστημονική διάγνωση, μετά σε φυσιοθεραπευτή για αποθεραπεία και μετά σε ειδικό γυμναστή για αποκατάσταση. Να μην εμπλέκεται ο ένας στις αρμοδιότητες του άλλου. Δυστυχώς, πολλές φορές μπερδεύονται οι ρόλοι και στον χώρο μας υπάρχουν αρκετοί δοκησίσοφοι. Πρέπει να ακολουθούν το τρίπτυχο που προανέφερα.

Κόψατε κάποιους αθλητές πριν υπογράψουν συμβόλαια;

Βέβαια, τον Κροάτη πασαδόρο Ζουκόβσκι που είχε φλεγμονή στον αχίλλειο, είχε χειρουργηθεί και μας το έκρυψε. Αντί αυτού πήραμε τον Ντρίζγκα. Και μια Ολλανδέζα επί Αγγελόπουλου που είχε δυσκαμψία στα δύο γόνατα. Και την παζάρευε ο μάνατζέρ της για 200.000 ευρώ, επειδή πριν από τους τραυματισμούς ήταν σπουδαία. Είχε χειρουργηθεί στη Ρωσία πριν έρθει στην Ελλάδα.

Πώς πάνε οι τραυματίες της ομάδας βόλεϊ του Ολυμπιακού;

Η Χίπε είχε το καλοκαίρι πρόβλημα στον ώμο, αλλά της κάναμε θεραπείες, δούλεψε σκληρά και παίζει πλέον καλά. Με την ψυχή της. Και η Σάλας θα είναι στο φόρτε της στα πλέι οφ.

Η νέα μέθοδος στην ιατρική;

Η αναγεννητική ιατρική. Πρόκειται για έγχυση αίματος με νόμιμο τρόπο. Παίρνουμε το αίμα του ασθενούς, το περνάμε από φυγοκέντριση και φωτόλυση. Παίρνουμε το πλάσμα, τα αιμοπετάλια και με ένεση αναγεννάμε τα προβληματικά σημεία. Την πρωτοεφάρμοσε η Μπαρτσελόνα το 2010, μετά πήρε έγκριση από την Παγκόσμια Ιατρική Επιτροπή και πλέον είναι διαδομένη. Το βάζουμε στις αρθρώσεις και στις μυϊκές θλάσεις. Έτσι δεν αφυδατώνονται και δεν προκαλείται ασβέστωμα. Δεν κάνουμε πλέον έγχυση κορτιζόνης, που προκαλούσε παρενέργειες.