Μπράνκο Κοβάτσεβιτς: «Θα γυρίσω, δεν θα προπονήσω ΠΑΟΚ και Παρτιζάν» (pics-vids)

*«Δεν θα δουλέψω ποτέ σε Παρτιζάν, ΠΑΟΚ και Μπεσίκτας» * «Θα μου λείψουν ο Νίκος, ο Φώντας και ο Σπύρος» * Φεύγει με 141 νίκες - 3 ήττες σε πέντε χρόνια * «Καλή επιλογή ο Σαραντίτης»

Ήταν 2 Ιουνίου 2015 όταν ο Ολυμπιακός παρουσίασε τον Μπράνκο Κοβάτσεβιτς, με τον Σέρβο να εμφανίζεται στα γραφεία με ένα τριμμένο τζιν και μπλουζάκι, ομολογούμε δεν έκλεψε τις εντυπώσεις, αλλά μόνο η εμφάνιση δεν τον ένοιαζε. Μίλησε με τα έργα του, αφού στην πενταετή θητεία του κατέκτησε 4 νταμπλ, ένα πρωτάθλημα, 1 Τσάλεντζ Καπ (το μοναδικό ευρωπαϊκό τρόπαιο στο βόλεϊ γυναικών στην Ελλάδα) και όπως μας υποσχέθηκε «θα ξαναγυρίσω στον Ολυμπιακό».

Ο Σέρβος προπονητής μπορεί να είναι και ο πιο επιτυχημένος στην ιστορία του συλλόγου, σίγουρα του ελληνικού βόλεϊ γυναικών, αφού σε 5 χρόνια έχασε μόλις 3 ματς και μας αποχαιρέτησε με 141 νίκες και μόλις 3 ήττες. Μία στη Νάξο από τον Πανναξιακό με 3-2, χωρίς ακραίες στη σύνθεσή του (ήταν τραυματίες) την περίοδο 2015-16, μία την επόμενη περίοδο στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος 3-2 στη Σαντορίνη από τον ΑΟ Θήρας και μία πέρυσι στην πρεμιέρα με 3-2 από τον Άρη, τη μοναδική ήττα του στον Ρέντη.

Δύο χρονιές, φέτος και το 2017-18, ήταν αήττητος. Και οι 3 ήττες ήταν… ως μη γενόμενες γιατί δεν κρινόταν τίτλος. Στην Ευρώπη είχε 30 νίκες, 7 ήττες, 2 τελικούς, ένα τρόπαιο και δυο αποκλεισμούς στο χρυσό σετ από τη μετέπειτα τροπαιούχο CSM Boυκουρεστίου και από τη Βολερό, ενώ φέτος έφτασε στην τετράδα του Τσάλεντζ Καπ.

Όταν ανέλαβε τον Ολυμπιακό τόνισε: «δεν μπορώ να σας πω με απόλυτη βεβαιότητα ότι θα πετύχουμε την κορυφή. Ελπίζω ότι θα μπορέσω να βοηθήσω την ομάδα να ανεβούμε ακόμα περισσότερο επίπεδο. Γνωρίζω καλά τους στόχους του Ολυμπιακού, ξέρουμε ότι είναι η κορυφή και η πρώτη θέση. Περισσότερα στοιχεία έμαθα από τις παίκτριες που τώρα αγωνίζονται στην εθνική ομάδα της Σερβίας. Με την Ογκνιένοβιτς κυρίως, που είναι ακόμα πολύ ευχαριστημένη από την παρουσία της εδώ».

Τώρα που φεύγει, γιατί ο Ολυμπιακός κάνει μείωση του προϋπολογισμού και ένας ξένος κοστίζει πολλά, αφού μόνον η διαμονή και η διατροφή κοστίζουν 15.000 ευρώ, είναι βαθιά συγκινημένος… «Δεν θα ξεχάσω τον Ολυμπιακό, θα γυρίσω κάποια μέρα» μας είπε και πρόσθεσε: «Πέρασα πέντε υπέροχα χρόνια, που θα μου μείνουν αξέχαστα. Έμαθα πολλά στον Ολυμπιακό, είχα θαυμάσιες εμπειρίες και δούλεψα σε έναν οργανωμένο σύλλογο. Δεν έχω δυσάρεστες στιγμές, παρά μόνο τους δυο τελευταίους μήνες που δεν καταφέραμε να πανηγυρίσουμε το νταμπλ μέσα στο γήπεδο και ήμουν σε καραντίνα. Μόνον αυτό ήταν το δυσάρεστο».

Ούτε η ήττα στον πρώτο τελικό στην Προύσα;

Όχι, δεν στενοχωρήθηκα, γιατί ας μην ξεχνάμε ότι ήταν ο πρώτος τελικός στην Ιστορία του Ολυμπιακού. Ήταν επομένως ευχάριστη στιγμή, όχι δυσάρεστη. Η Μπούρσα ήταν καλύτερη και μας κέρδισε δίκαια. Μάθαμε, γίναμε καλύτεροι, επιστρέψαμε την επόμενη χρονιά και την κερδίσαμε μέσα στην Τουρκία.

Και η καλύτερη;

Φυσικά η κατάκτηση του Τσάλεντζ Καπ στην Τουρκία και η υποδοχή των οπαδών μας στην επιστροφή. Θα μου λείψουν οι οπαδοί του Ολυμπιακού, με αγάπησαν και τους αγάπησα.

Ως γέννημα-θρέμμα του Ερυθρού Αστέρα είναι κατηγορηματικός πως «είμαι παιδί του Ερυθρού Αστέρα και δεν θα δούλευα ποτέ στην Παρτιζάν, τον ΠΑΟΚ και την Μπεσίκτας.

Ποιοι θα σου λείψουν;

Πάνω απ’ όλα οι φίλαθλοι του Ολυμπιακού και ο πρόεδρος Μιχάλης Κουντούρης, χάρη στον οποίο δεν έλειπε τίποτα στον Ολυμπιακό. Η παρέα μου όμως ήταν το σταφ. Ο μάνατζερ Νίκος Κατσιούρας, ο στατιστικολόγος Φώντας Κρόκος και ο βοηθός μου Σπύρος Σαραντίτης. Φυσικά θα μου λείψουν και τα κορίτσια μου, η Στέλλα, η Τζίνα, η Αρέτα, η Κατερίνα. Καθόλου η Σασί (χα χα). Φυσικά αστειεύομαι.

Και δυο λόγια για τον νέο προπονητή του Ολυμπιακού…

Ήταν σωστή η επιλογή του Σπύρου Σαραντίτη, θα συνεχίσει να δουλεύει την ομάδα στα ίδια πρότυπα. Είναι καλός προπονητής και θα το δείτε στην πράξη. Αν ο Ολυμπιακός κρατήσει τις Κονόμι, Χριστοδούλου, Γιώτα, Χίπε, δεν θα έχει πρόβλημα.

Συνεχίζει στη Ζελέσνιτσαρ

«Ο Μπράνκο Κοβάτσεβιτς μετά από 5 χρόνια στον Ολυμπιακό, με 4 νταμπλ και 1 Τσάλεντζ Καπ, επιστρέφει στη Σερβία και αναλαμβάνει τη Ζελέσνιτσαρ Λαΐκοβσα, που την περασμένη σεζόν τερμάτισε στην 5η θέση».

«Ποτέ δεν μας φώναξε ο Κουντούρης»

«Ο μάνατζερ του Ολυμπιακού Νίκος Κατσιούρας μάς είπε "ο μάνατζερ Μίλιτς μού έδωσε μια λίστα και επέλεξα τον Μπράνκο. Θυμάμαι που μου τηλεφώνησες μετά την παρουσίασή του, μου είπες για τα ρούχα του και σου απάντησα "το θέμα είναι τι δουλειά θα κάνει, περίμενε. Δεν μετράει η εμφάνιση"».

Και πρόσθεσε: «Ξέρει κι αυτός ότι η πόρτα του Ολυμπιακού είναι ορθάνοιχτη, αφού οι λόγοι που έφυγε είναι απλά οικονομικοί, γι’ αυτό δεν ψάξαμε για τον αντικαταστάτη του. Προωθήσαμε τον συνεργάτη του. Δεν είχαμε το παραμικρό πρόβλημα μαζί του και δεν είναι τυχαίο ότι επί πέντε χρόνια δεν πήγαμε ποτέ στο γραφείο του προέδρου. Ο Μιχάλης Κουντούρης μού έλεγε "είναι ο μοναδικός προπονητής που δεν χρειάστηκε να τον καλέσω στο γραφείο για εξηγήσεις. Ήξερα ότι δεν θα ασχοληθώ με το βόλεϊ γυναικών και στο τέλος θα πανηγυρίσουμε τίτλους"».

Για την πορεία προς την κορυφή: «Δεν ήταν τυχαίο ότι ήμασταν ανυπόληπτοι στην Ευρώπη και χρόνο με τον χρόνο μας καλούσαν σε τουρνουά σε Τουρκία, Γερμανία, Βουλγαρία. Παίζαμε με ομάδες όπως η Βάκιφμπανκ και όταν έψαχναν αντιπάλους για διεθνή τουρνουά οι Τούρκοι τον Ολυμπιακό καλούσαν πρώτο. Αυτά που ζήσαμε με τον Κοβάτσεβιτς είναι μοναδικά. Δουλεύαμε σκληρά και βελτίωνε την ομάδα μέρα με τη μέρα, εβδομάδα με την εβδομάδα - κι αυτό είχε αντίκτυπο και στην εθνική ομάδα».

Ο Ολυμπιακός με Κοβάτσεβιτς

Πρωτάθλημα 123-3

Κύπελλο 18-0

Σύνολο 141-3

Οι μπίρες του Μπράνκο

Ο Μπράνκο Κοβάτσεβιτς θα έφευγε χθες με αεροπλάνο για το Βελιγράδι, αλλά ακυρώθηκε η πτήση του και θα αναχωρήσει σήμερα το απόγευμα με λεωφορείο. Οι συνεργάτες του διοργάνωσαν δυο αποχαιρετιστήρια πάρτι, ένα στην Ανάβυσσο, στο σπίτι του στατιστικολόγου Φώντα Κρόκου, και ένα στου νυν προπονητή του Ολυμπιακού, Σπύρου Σαραντίτη.

Η κακή συνήθειά του, να πίνει μπίρες μετά το τέλος των αγώνων, τις περισσότερες φορές στα επινίκια, μαζί με το στέλεχος της Θύρας 7, Χρήστο Μπαρού.

Τέρζιτς: Ο Μπράνκο είναι καλύτερος από εμένα

Ο Κοβάτσεβιτς παραμένει συνεργάτης του Ζόραν Τέρζιτς στην Εθνική Σερβίας. Ήταν μαζί στην εφηβική ομάδα του Ερυθρού Αστέρα, μετά ανέλαβαν την ομάδα γυναικών και στη συνέχεια την Εθνική Σερβίας το 1999. Τότε ήταν μετά την 100ή θέση στο ράνκινγκ της FIVB, αλλά κατέκτησαν 17 μετάλλια, με χρυσό σε Ευρωπαϊκό (2011, 2017, 2019) και Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, αργυρό στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο και την έφεραν στην 1η θέση της παγκόσμιας κατάταξης.

Ο προπονητής της Εθνικής Σερβίας Ζόραν Τέρζιτς είχε πει για τον Μπράνκο Κοβάτσεβιτς στον Δημήτρη Τυχάλα: «Είναι λίγο δύσκολο να μιλήσω για τον καλύτερό μου φίλο, κουμπάρο και έναν άνθρωπο που είμαστε μαζί από παιδιά. Μαζί ξεκινήσαμε να παίζουμε βόλεϊ, να γίνουμε προπονητές στον Ερυθρό Αστέρα και είμαστε μαζί και στην Εθνική τόσα χρόνια. Ως χαρακτήρας είναι ο καλύτερος άνθρωπος που ξέρω και ως προπονητής, όπως έχω πει πολλές φορές στην πατρίδα μου και χαίρομαι που μου δίνετε την ευκαιρία να το πω και σ’ εσάς, σχεδόν όλα όσα έχω μάθει για το βόλεϊ τα έχω μάθει από τον Μπράνκο! Τα πάντα! Με βοήθησε στα πάντα… Έχω πάρει πολλά μετάλλια ως πρώτος προπονητής, αλλά κατά την προσωπική μου άποψη ο Μπράνκο είναι καλύτερος προπονητής από εμένα. Και δεν το λέω αυτό γιατί είμαστε φίλοι. Η μόνη μας διαφορά είναι ότι εγώ είμαι λίγο πιο σκληρός, αλλά σας ξαναλέω ότι θεωρώ τον Μπράνκο καλύτερο προπονητή από εμένα και εξακολουθώ να μαθαίνω ακόμη και τώρα. Ο Μπράνκο είναι πανέξυπνος, έχει το βόλεϊ στο μυαλό του και τρομερές γνώσεις. Ξαναλέω, δεν είμαι ίσως αντικειμενικός, αλλά έτσι είναι όταν μιλάς για τον καλύτερό σου φίλο».

Σε Ρουμανία, Σερβία και Ιταλία

Ο Μπράνκο Κοβάτσεβιτς γεννήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 1967. Αρχικά εργάστηκε ως βοηθός προπονητή σε διάφορες ομάδες στη Σερβία και στη Ρουμανία. Το 2007 στην ομάδα ανδρών της σέρβικης Ραντνίτσκι Κραγκούγεβατς, το 2008 στην ομάδα γυναικών της ρουμάνικης Μέταλ Γκαλάτσι, με την οποία κατέκτησε το πρωτάθλημα Ρουμανίας, και το 2011 επίσης στην ομάδα γυναικών της Ντιναμό Βουκουρεστίου. Το 2012 πραγματοποίησε το πρώτο άλμα στην καριέρα του αναλαμβάνοντας τα ηνία της Ντιναμό ως πρώτος προπονητής και το 2014 επιστρέφει στη Σερβία αναλαμβάνοντας τη γυναικεία ομάδα του Ερυθρού Αστέρα Βελιγραδίου. Έχει επίσης εργαστεί στη ρουμάνικη Τίργκου Μούρες και στην ιταλική Σίριο Περούτζια.