Ουζμπεκιστάν: H ελκυστική χώρα-μυστήριο της Κεντρικής Ασίας
Με σχεδόν το μισό της χερσαίας μάζας του να καλύπτεται από έρημο, το απομακρυσμένο αλλά και μυστηριώδες Ουζμπεκιστάν, μια χώρα με 33 εκατομμύρια κατοίκους στην Κεντρική Ασία, αρχίζει σιγά -σιγά να ξεσκεπάζει τα μυστικά της στους Δυτικούς επισκέπτες του.
Μεταξύ των κωμοπόλεων της Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO, το Ουζμπεκιστάν έχει μερικά από τα πιο απίθανα αξιοθέατα της Κεντρικής Ασίας κατά μήκος του δρόμου του μεταξιού, του αρχαίου δικτύου εμπορικών διαδρομών που συνέδεε την Κίνα με την Ευρώπη.
Φέτος συμπληρώνονται 30 χρόνια από την ανεξαρτησία του Ουζμπεκιστάν από τη Σοβιετική Ένωση, με ένα πρόγραμμα εορτασμών εφαρμόζοντας όλα τα υγειονομικά μέτρα που πραγματοποιούνται στην πρωτεύουσα Τασκένδη, καθώς και Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO στη Σαμαρκάνδη, τη Μπουχάρα και τη Χίβα.
Ολυμπιακός: Ο Φουρνιέ κάνει τη διαφορά
Το ταξίδι μεταξύ αυτών των πόλεων είναι πιο εύκολο από ποτέ χάρη στις νέες σιδηροδρομικές συνδέσεις υψηλής ταχύτητας που μείωσαν το χρόνο ταξιδιού από την Τασκένδη στη Μπουχάρα σε τρεις ώρες 40 λεπτά, δύο ώρες μέχρι το Σαμαρκάντ και από 19 σε οκτώ στο Χίβα, για μια απόσταση σχεδόν 1.000 χιλιομέτρων.
Για να προσελκύσει ξένους επισκέπτες κατά τη διάρκεια της πανδημίας του κορονοϊού, η κυβέρνηση του Ουζμπεκιστάν προσφέρει σε όποιον κολλήσει COVID-19 καθώς βρίσκεται στις διακοπές του στην χώρα 3.000 $ (2.558 €) για να καλύψει τα ιατρικά έξοδα εφόσον ταξιδεύουν ως μέρος ενός tour.
Η είσοδος στη χώρα γίνεται χωρίς βίζα για ταξίδια λιγότερα των 30 ημερών και θα χρειαστεί να έχετε αρνητικό τεστ PCR που πρέπει να ληφθεί όχι περισσότερο από 72 ώρες πριν από την άφιξη, ακόμη και αν έχετε εμβολιαστεί πλήρως.
Τασκένδη: Η φυλλώδης πρωτεύουσα με γεμάτη πολιτισμό
©Farhodjon Chinberdiev/Unsplash
Η καταπράσινη πρωτεύουσα του Ουζμπεκιστάν, Τασκένδη, θα μοιάζει με χαρούμενη πόλη καθ’όλη την διάρκεια του Σεπτεμβρίου και μετά. Με τις δεντρόφυτες λεωφόρους και τους υπέροχους περίτεχνους σταθμούς του μετρό, που χτίστηκαν από τους Σοβιετικούς στις αρχές της δεκαετίας του 1970, η πόλη σχεδόν δυόμισι εκατομμυρίων ανθρώπων βρίσκεται στα βορειοανατολικά σύνορα με το Καζακστάν. Ήταν κάποτε ένα σημαντικό εμπορικό σημείο για τον Δρόμο του Μεταξιού, το αρχαίο δίκτυο εμπορικών διαδρομών που συνέδεε την Κίνα με την Ευρώπη.
Οι φετινοί εορτασμοί της Ημέρας της Ανεξαρτησίας στο Mustaqillik Maydoni (Πλατεία Ανεξαρτησίας) την 1η Σεπτεμβρίου αντικατοπτρίζουν ένα νέο Ουζμπεκιστάν.
Η χώρα ήταν κάποτε πιο εσωστρεφής, δεν προσέλκυε τουρίστες παρά μόνο μερικούς ατρόμητους ταξιδιώτες, αλλά από το θάνατο του σκληρού προέδρου Ισλάμ Καρίμοφ το 2016, τα πάντα άλλαξαν. Πάνε οι παραδοσιακές στρατιωτικές παρελάσεις, την θέση τους πήραν εορταστικές συναυλίες και πυροτεχνήματα.
Ένα από τα πιο αναμενόμενα γεγονότα στην πρωτεύουσα είναι η επιστροφή του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Τασκένδης από τις 28 Σεπτεμβρίου έως τις 3 Οκτωβρίου, με πρόγραμμα διεθνών και σπάνιων ταινιών αρχείου.
Στο Κέντρο Σύγχρονων Τεχνών, που ήταν κάποτε ένας σταθμός παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος στις αρχές του 20ου αιώνα, μεταμορφώθηκε ευφάνταστα σε κόμβο τέχνης όταν άνοιξε το 2019 και διοργανώνουν κάθε χρονιά εκδηλώσεις με επίκεντρο την τέχνη, τον κινηματογράφο, τη μουσική, την αρχιτεκτονική και την παράσταση.
Το 2022, οι λάτρεις της τέχνης θα μπορούν επίσης να επισκεφτούν ξανά το Κρατικό Μουσείο Τεχνών. Εκεί υπάρχουν έργα που κάποτε ανήκαν στον πρίγκιπα Νικολάι Ρομάνοφ από Ρώσους ζωγράφους όπως ο Ρεπίν, ο Μπριούλοφ και ο Τροπινίν, καθώς και 250+ πίνακες από προεπαναστατικούς καλλιτέχνες από την Κεντρική Ασία.
Τα κτίρια του Μουσείου της Βρουταλιστικής δεκαετίας του 1970 επαναπροσδιορίστηκαν από τον Ιάπωνα αρχιτέκτονα Tadao για να περιλαμβάνουν ένα νέο συγκρότημα που θα υπερδιπλασιάσει το μέγεθος του μουσείου.
Το Μεσαιωνικό συναντά το σύγχρονο
©Artem Asset/Unsplash
Γενέτειρα του άγριου Τουρκο-Μογγόλου πολεμιστή του 14ου αιώνα Τιμούρ (ή Ταμερλάνος), το Ουζμπεκιστάν έπεσε κάτω από τον ρωσικό ζυγό τον 19ο αιώνα πριν γίνει μέρος της Σοβιετικής Ένωσης, μαζί με άλλους «στανούς» όπως το Καζακστάν και το Κιργιζιστάν.
Οι μεσαιωνικές και σοβιετικές παραδόσεις μπλέκονται με το σύγχρονο: ο πωλητής ροδιών στην άκρη του δρόμου στύβει φτιάχνοντας γαλόνια φρέσκου χυμού από ένα παλιό σοβιετικό πιεστήριο, ο αρτοποιός Σαμαρκάνδης φτιάχνει επίπεδες, στρογγυλές φραντζόλες σε ένα πήλινο φούρνο με την πατροπαράδοτη μέθοδο και τα γαϊδούρια που δουλεύουν, ταλαντεύονται κάτω από τεράστιες στοίβες βαμβακιού, μία από τις σημαντικότερες καλλιέργειες του Ουζμπεκιστάν.
Τα τελευταία χρόνια, νέοι δρόμοι και σιδηροδρομικές συνδέσεις υψηλής ταχύτητας έχουν αρχίσει να χτίζονται, με τους κολοσσούς των Hiltons και Hyatts να ανοίγουν με ταχύτητα καθώς χαλαρώνουν οι αυστηροί κανονισμοί.
Παρόλο που το Ισλάμ που εισήχθη από τους Άραβες τον 8ο αιώνα και καταπιέστηκε υπό τους Κομμουνιστές είναι η κυρίαρχη θρησκεία στο Ουζμπεκιστάν, τηρείται μια πολύ πιο φιλελεύθερη εκδοχή από αυτή που εφαρμόζεται στη Μέση Ανατολή (οι γυναίκες δεν υποχρεούνται να καλύπτουν το πρόσωπο τους, για παράδειγμα). Το ποικίλο εθνοτικό μείγμα της χώρας περιλαμβάνει την πλειονότητα των Ουζμπέκων, καθώς και Τάταρους, Τατζίκους και Ρώσους.
Αστραφτερά μαυσωλεία και Μεντρεσέδες
©Jonathan Greenaway/Unsplash
Η Χίβα, η Μπουχάρα και η Σαμαρκάνδη, των οποίων τα λαμπερά μαυσωλεία και οι μεδρεσσές κοσμούν το μπροσούρο των ταξιδιωτικών επιλογών, είναι η ιερή τριάδα ενός ταξιδιού στο Ουζμπεκιστάν. Η Χίβα που ιδρύθηκε πριν από 2.500 χρόνια, στη βόρεια περιοχή Xorazm, μοιάζει με ζωντανό μουσείο. Τα περισσότερα από τα αξιοθέατά της βρίσκονται στην περιοχή Ichon-Qala.
Στο Μπουχάρα, διάσημο για τα καλά διατηρημένα μεσαιωνικά παζάρια και τα τροχόσπιτα, μπορείτε να ψωνίσετε καπέλα Astrakhan, σοβιετικά νομίσματα και μετάλλια στο παζάρι Taki-Telpak Furushon ή να δείτε τον μιναρέ Kalyan του 12ου αιώνα. Κατασκευασμένο από τούβλο με τεράστιο μοτίβο, έχει ύψος 47 μέτρα και το βράδυ φωτίζεται από εκατοντάδες προβολείς που δημιουργούν μια εντυπωσιακή ατμόσφαιρα.
Η μυθική πόλη του δρόμου του μεταξιού της Σαμαρκάνδης αποτελεί αναμφισβήτητα την αντίσταση όλων των ισλαμικών αριστουργημάτων της Κεντρικής Ασίας. Το Registan, μια τεράστια δημόσια πλατεία πλαισιώνεται από τρεις μανδράσες με ψηφιδωτά πλακάκια, και θρησκευτικά σχολεία.
Ο παλαιότερος χτίστηκε από τον εγγονό του Τιμούρ, Ουλούγκ Μπεγκ, το 1417. Αστρονόμος και μαθηματικός, κάλεσε μελετητές από όλη την περιοχή να σπουδάσουν εκεί, καθιστώντας τη Σαμαρκάνδη την πνευματική πρωτεύουσα της Κεντρικής Ασίας. Ο Μπεγκ συνέχισε ιδρύοντας ένα αστεροσκοπείο στην πόλη, που τότε θεωρούνταν το πιο προηγμένο στον ισλαμικό κόσμο.
Πηγή: travelestate.gr