ΟΙ ΘΑΛΑΣΣΕΣ ΠΟΥ ΑΓΑΠΗΣΑΜΕ: Στο τέλος νικάει η... Παράγκα

Σας γράφει κάποιος που έχει πάει για διακοπές μέλιτος στις Μαλδίβες και παρακαλούσε (μαζί με τη σύζυγο) να γυρίσουν γρήγορα στην Ελλάδα και να πάνε στην Κέρκυρα για παγωμένο ελληνικό νερό!

Οι ελληνικές παραλίες είναι οι κορυφαίες, δεν είναι είδηση. Θα μπορούσε κανείς να παρουσιάσει ταξιδιωτικό οδηγό για όσες έχει πάει και για εκείνες που έχει ακούσει από φίλους και θα ήθελε να πάει. Σε κάθε νησί, σε κάθε παράλιο χερσονήσου. Σε κάθε μέρος από όλα όσα βρέχει το Αιγαίο, το Ιόνιο και το Κρητικό αυτή την ευλογημένη χώρα.

Οι δικές μου αναμνήσεις από την πρώτη φορά που έφτασα στις Κουκουναριές της Σκιάθου και στο Σίμο, στην Ελαφόνησο περιγράφονται ως εξής: Ανοιχτό το στόμα!

Πριν από δεκαετίες πήγα για πρώτη φορά και στις δύο. Πιτσιρικάς, με τον πρώτο έρωτα (από τους πολλούς, δόξα να΄χει ο Θεός). Τα δέντρα που έφταναν μέχρι τη θάλασσα και η απίστευτη αμμουδιά στις Κουκουναριές ήταν κάτι συγκλονιστικό για το βλέμμα. Και απολαυστικό για όλες τις άλλες αισθήσεις.

Στην Ελαφόνησο, δεν μπορούσα να χορτάσω την εικόνα με τη λωρίδα της άμμου ανάμεσα στη θάλασσα και με τη δυνατότητα να πηγαίνεις και από τη μία και από την άλλη μεριά της πετσέτας σου για βουτιά. Μου λένε ότι τώρα τελευταία δεν είναι τόσο τέλεια, είναι απλά κοντά στο τέλεια.

Δεν μπορώ να ξεχωρίσω μία από τις δύο γι΄αυτό θα ψηφίσω Παράγκα (κεντρική φωτό). Αθλητικό σάιτ είμαστε άλλωστε. Η Μύκονος έχει κι άλλες απίθανες παραλίες, αλλά οι δικές μου ξεχωριστές αναμνήσεις είναι από αυτή την γωνιά του νησιού. Ακριβώς από πάνω το λατρεμένο ξενοδοχείο μου, ακριβώς δίπλα το αγαπημένο μου εστιατόριο, ακριβώς εκεί διακοπές πολλών ετών. Διαδοχικά. Με παρέες, αγάπες, φίλους, οικογένεια.

Καλές βουτιές σε όλους, όπου κι αν διαλέξετε και αγαπάτε...