OI ΘΑΛΑΣΣΕΣ ΠΟΥ ΑΓΑΠΗΣΑΜΕ: Σεϊτάν Λιμάνια και άλλες... (pics)

Γέννημα-θρέμμα στα Χανιά της Κρήτης, οι παραλίες που με «μεγάλωσαν» έχουν «άρωμα παραδείσου». Από που να πρωτοξεκινήσω την περιγραφή μου; Από τα «κρυστάλλινα»-τυρκουάζ νερά στα Φαλάσαρνα Κισσάμου; Τη φανταστική θέα στον ...εξωτικό Μπάλο ή τη μοναδική στο να την αντικρίζεις ροζ άμμο του Ελαφονησίου; Αυτά τα μέρη είναι «θαύματα» της φύσης, που δεν έχουν δεχτεί πολλές τροποποιήσεις για να μην αλλοιωθεί η αρχική τους μορφή.

Γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι οι παραλίες των Χανίων είναι η μεγάλη μου «αδυναμία». Το κυματάκι από τη θάλασσα της Νέας Χώρας (που βρίσκεται 1 χιλιόμετρο μακριά από το κέντρο των Χανίων) «σκάει» στην ...πόρτα του πατρικού μου σπιτιού. Κάθε καλοκαίρι μετά τη λήξη της σχολικής περιόδου, «ξεχνιόμουν» σε καθημερινή βάση μαζί με την δίδυμη αδερφή μου, Ραφαέλα και τη παρέα μας στην εν λόγω παραλία, άλλοτε κολυμπώντας μέχρι τις απέναντι βραχονησίδες (Βόλακα,Λαζαρέτα) και άλλοτε παίζοντας ρακέτες και «πλατσουρίζοντας» στα ρηχά. Ο «Αχιλλέας» και οι υπόλοιπες ψαροταβέρνες στην ευθεία, δίνουν μία ακόμη πιο καλοκαιρινή «πινελιά» στη Νέα Χώρα, η οποία μπορεί να μην είναι εξωτική σαν τις υπόλοιπες παραλίες που αναφέρω, αλλά έχει μία ξεχωριστή θέση στη καρδιά μου.

Δεν γίνεται να μην αναφερθώ και στο ...συνονόματο μου, λιμάνι του Στεφάνου (η αλλιώς Σεϊτάν), που βρίσκεται μέσα σε ένα άγριο τοπίο με κάθετους βράχους που σχηματίζει μία μικροσκοπική φανταστική παραλία με βαθειά βαθυγάλανα νερά. Απλά μαγικό! Στα Σεϊτάν λιμάνια μπορείτε να πάτε με επιβατικό αυτοκίνητο (ή με mini-bus του ΚΤΕΛ Χανίων), αλλά μόλις σταθμεύσετε το όχημα σας, πρέπει να κατεβείτε ένα πολύ απότομο μονοπάτι. Για την κατάβαση του φροντίστε να έχετε μαζί σας αθλητικά παπούτσια και σε καμία περίπτωση μη φοράτε παντόφλες (Ωω ναι! το έχω κάνει και το μετάνιωσα).

Αν είχε περάσει ο Οδυσσέας από τις παραλίες των Χανίων δεν ξέρω αν θα είχε φτάσει στην Ιθάκη. Η δικιά μου όμως «Ιθάκη», είναι σίγουρα οι παραλίες των Χανίων.