Τα τραγούδια έχουν ιστορία: Ποιος ήταν ο «Τζακ Ο' Χάρα» του Γιώργου Ζαμπέτα

Tο τραγούδι «Τζακ Ο' Χάρα» ανήκει στη Ζαμπετική δημιουργία της δεκαετίας του '70 σε στίχους του Θεοδόση Άθα, δημοσιογράφου της ομογένειας στην Αμερική. Στο πέρασμά του από τη Νέα Υόρκη ο Ζαμπέτας έδωσε συνέντευξη στον Άθα σε ελληνικό ραδιοφωνικό σταθμό και ο συνομιλητής του τού εμπιστεύτηκε κάποιους στίχους, μεταξύ των οποίων και την ιστορία ενός άστεγου.

Ο Τζακ ήταν υπαρκτό πρόσωπο, η σκοτεινή πλευρά του Αμερικανικού Ονείρου, που με την ίδια ευκολία σε οδηγεί στην ευδαιμονία ή στην πλήρη ανέχεια. Ο άπορος Τζακ κοιμόταν στα παγκάκια της Νέας Υόρκης. Ζούσε από την ελεημοσύνη των περαστικών ικανοποιώντας κυρίως το πάθος του για το ποτό. Ανέστιος και μόνος βρέθηκε στο περιθώριο της νεοϋορκέζικης κοινωνίας. Στη διάρκεια μιας βαρυχειμωνιάς, που το χιόνι είχε καλύψει τα πάντα, ο Τζακ δεν άντεξε και πέθανε στον δρόμο...

Τη θλιβερή ιστορία του ο Άθας την κατέγραψε ως ένα έμμεσο κατηγορώ για μια κοινωνία που κινείται στα όρια της υποκρισίας και των υλικών επιδιώξεων. Ο Τζακ Ο' Χάρα κέρδισε έτσι ένα μικρό κομμάτι αθανασίας από κάποιους που δεν γνώρισε ποτέ.

Στοιχεία αντλήθηκαν και από το σχετικό άρθρο στο mixanitouxronou.gr.

Ο Τζακ Ο’ Χάρα ήταν φτωχός
και τόνε ξέραν όλοι
κι εγώ κι εσύ κι ο παρακεί
αγγέλοι και διαβόλοι.
Ο Τζακ Ο’ Χάρα ήταν μπεκρής
χρυσή καρδιά, άδεια τσέπη
κι ήρθε ο χειμώνας ο μακρύς
κι ο Τζακ δεν είχε σκέπη.

Μια νύχτα χιόνισε πάρα πολύ
και βγήκαν οι γειτόνοι
για να φτυαρίσουν το πρωί,
και βρήκαν μες στο χιόνι
της γειτονιάς το φρόκαλο,
τον Τζακ Ο’ Χάρα κόκαλο.

Στέλνουν χαμπέρι στο γιατρό
από ενδιαφέρον,
“τρέξε γιατρέ μου, το και το
τον χάνουμε το γέρο”.
Μα ο γιατρός κάνει νερά
γιατί δεν έχει τυχερά,
ο θάνατος είν’ έξοδο
κι ο Τζακ σε αδιέξοδο.

Σαν κάναν το καθήκον τους
ήσυχοι πια οι γειτόνοι
γυρίσανε στο σπίτι τους
κι αφήσανε στο χιόνι
της γειτονιάς το φρόκαλο,
τον Τζακ Ο’ Χάρα κόκαλο.