Τα τραγούδια έχουν ιστορία: «Φραγκοσυριανή» (1935) - Ο ερωτοχτυπημένος Μάρκος (vid)
Μικρά και μεγάλα επεισόδια πίσω από τα τραγούδια που αγαπήσαμε...
Σήμερα (20/5) η «Φραγκοσυριανή» (1935) του Μάρκου Βαμβακάρη.
Ο Μάρκος Βαμβακάρης αφηγείται με τον δικό του μοναδικό τρόπο τη δημιουργία του διασημότερου τραγουδιού του:
«Το 1935 πήρα μαζί μου τον Μπάτη, τον αδερφό μου τον μικρό και τον πιανίστα Ροβερτάκη και πήγα για πρώτη φορά στη Σύρο, σχεδόν είκοσι χρόνια αφ' ότου έφυγα από το νησί. Πρωτόπαιξα, λοιπόν, σ' ένα μαγαζί στην παραλία, μαζεύτηκε όλος ο κόσμος. Κάθε βράδυ γέμιζε ο κόσμος το μαγαζί κι έκατσα περίπου δύο μήνες.
Ολυμπιακός: Οι λύσεις που δίνει η επιστροφή του Ορτέγκα
»Εγώ, όταν έπαιζα και τραγουδούσα, κοίταζα πάντα κάτω, αδύνατο να κοιτάξω τον κόσμο, τα έχανα. Εκεί όμως που έπαιζα, σηκώνω μια στιγμή το κεφάλι και βλέπω μια ωραία κοπέλα. Τα μάτια της ήταν μαύρα. Δεν ξανασήκωσα το κεφάλι, μόνο το βράδυ την σκεφτόμουν, την σκεφτόμουν... Πήρα, λοιπόν, μολύβι κι έγραψα πρόχειρα:
Μία φούντωση, μια φλόγα
έχω μέσα στην καρδιά
Λες και μάγια μου 'χεις κάνει
Φραγκοσυριανή γλυκιά...
Ούτε και ξέρω πώς την λέγανε ούτε κι εκείνη ξέρει πως γι ' αυτήν μιλάει το τραγούδι. Όταν γύρισα στον Πειραιά, έγραψα τη Φραγκοσυριανή».
Η "Φραγκοσυριανή" γραμμοφωνήθηκε το 1935 και όχι το 1932, όπως λανθασμένα αναφέρει το βίντεο στο youtube. Χρειάστηκε ωστόσο να περάσουν 25 χρόνια μέχρις ότου το 1960 να ξανατραγουδήσει ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης την "Φραγκοσυριανή" και να την κάνει γνωστή στο ευρύ κοινό.
Φραγκοσυριανή
Μία φούντωση, μια φλόγα
έχω μέσα στην καρδιά
λες και μάγια μου 'χεις κάνει
Φραγκοσυριανή γλυκιά
λες και μάγια μου 'χεις κάνει
Φραγκοσυριανή γλυκιά
Θα 'ρθω να σε ανταμώσω
κάτω στην ακρογιαλιά
Θα ήθελα να σε χορτάσω
όλο χάδια και φιλιά
Θα ήθελα να σε χορτάσω
όλο χάδια και φιλιά
Θα σε πάρω να γυρίσω
Φοίνικα, Παρακοπή
Γαλησσά και Nτελαγκράτσια
και ας μου 'ρθει συγκοπή
Γαλησσά και Nτελαγκράτσια
και ας μου 'ρθει συγκοπή
Στο Πατέλι, στο Nυχώρι
φίνα στην Αληθινή
και στο Πισκοπιό ρομάντζα
γλυκιά μου Φραγκοσυριανή
και στο Πισκοπιό ρομάντζα
γλυκιά μου Φραγκοσυριανή