Για ποιον τραγουδιστή έβαλε στοίχημα ο Καλδάρας με την Columbia και δεν ήταν ο Καζαντζίδης

Συη δεκαετία του '60 κι ύστερα από τη φυγή του Στέλιου Καζαντζίδη η Columbia αναζητούσε νέους λαϊκούς τραγουδιστές που θα γέμιζαν τα ταμεία της. Δημιουργοί όπως ο Απόστολος Καλδάρας είχαν πια ωριμάσει τόσο και είχαν στο συρτάρι τους τραγούδια που περίμεναν να γίνουν επιτυχίες στα χείλη προικιμδμένων τραγουδιστών.

Ο ίδιος ο Καλδάρας είχε αναλάβει να ανανεώσει το αίμα της λαϊκής ερμηνείας προτείνοντας φρέσκιες φωνές στην Columbia. Μία από αυτές ήταν και ο Μιχάλης Μενιδιάτης τον οποίο όμως δεν ήθελε ούτε να τον ακούει ο Τάκης Λαμπρόπουλος. Τα προηγούμενα χρόνια τις μεγάλες επιτυχίες της εταιρίας μονοπωλούσαν ο Καζαντζίδης, ο Γαβαλάς και ο Αγγελόπουλος, φωνές που δύσκολα θα ξανάβγαιναν. Ο Μενιδιάτης δεν είχε φυσικά την ποιότητά τους αλλά είχε ένα λαϊκό τίμπρο που θα μπορούσε να συγκινήσει το πλατύ κοινό. Μπροστά στην άρνηση του διευθυντή της Columbia, ο Καλδάρας αναγκάστηκε να στοιχηματίσει πάνω στον Μενιδιάτη, βάζοντας σε κίνδυνο και τη δική του καριέρα. Είχε όμως μεγάλη εμπιστοσύνη στις δυνατότητες του Μενιδιάτη και τον στήριξε δίνοντάς του υπέροχα τραγούδια. «Μην περιμένεις πια», «Και λίγο-λίγο θα με συνηθίσεις», «Πετραδάκι, πετραδάκι», «Περιφρόνα με γλυκιά μου»...

Η μια επιτυχία διαδεχόταν την άλλη και έτσι καθιερώθηκε ο λαϊκός τραγουδιστής που ακούει στο όνομα Μιχάλης Μενιδιάτης. Το κερδισμένο στοίχημα με την εταιρία προέβλεπε πως ο Καλδάρας θα διαχειριζόταν τον διαφημιστικό χρόνο της Columbia στο ραδιόφωνο, κάτι που δεν τηρήθηκε. Ωστόσο Μενιδιάτης και Καλδάρας δέθηκαν με ισχυρούς δεσμούς φιλίας.