Ο Μανώλης Χιώτης έκανε ένα λάθος στο παίξιμό του που θα πρέπει να του έκοβε ταχύτητα στο μπουζούκι
Μια ιδιαιτερότητα στην τεχνική του Μανώλη Χιώτη πιθανόν να του στερούσε κάτι από τη δεξιοτεχνία του στο μπουζούκι
Ο Μανώλης Χιώτης, εκτός από κορυφαίος συνθέτης, υπήρξε ένας θεαματικός δεξιοτέχνης του μπουζουκιού και της κιθάρας, εκτελώντας με μεγάλη άνεση και ακρίβεια απαιτητικά σόλο. Οι συνεργάτες του ισχυρίζονται ότι έγραφε συχνά πολύπλοκες εισαγωγές και άπιαστα σόλο, για να βάζει δύσκολα στους άλλους μπουζουξήδες. Η δισκογραφία του βρίθει από απροσπέλαστες δεξιοτεχνικά μελωδίες τις οποίες μελετούν με ευλάβεια όλοι οι επίδοξοι δεξιοτέχνες του οργάνου.
Ωστόσο παρακολουθώντας κανείς το παίξιμό του στις παλιές ελληνικές ταινίες αντιλαμβάνεται μια τεχνική ιδιαιτερότητα που θα έπρεπε κανονικά να τον δυσκολεύει. Ο Μανώλης Χιώτης έπαιζε συνήθως με τα τρία δάχτυλα χρησιμοποιώντας σπάνια το μικρό δάχτυλο του αριστερού χεριού.
Η συνήθειά του αυτή, που σίγουρα του αφαιρούσε ένα επιπλέον πλεονέκτημα στη δεξιοτεχνία του, προερχόταν ίσως από το γεγονός ότι ο Χιώτης είχε επηρεαστεί σημαντικά από τον διάσημο κιθαρίστα της τζαζ Τζάγκο Ράινχαρτ. Ο Ράινχαρτ, ως γνωστόν, είχε χάσει τα δύο δάχτυλα του αριστερού του χεριού σε πυρκαγιά που παρ' ολίγο να του στοιχίσει τη ζωή του. Έκτοτε επινόησε διάφορους δακτυλισμούς, για να ανταπεξέρχεται στις δεξιοτεχνικές απαιτήσεις της κιθάρας.