Σε αυτό το τραγούδι ο Καζαντζίδης έφτασε την πιο ψηλή νότα του

Ο Στέλιος Καζαντζίδης είναι μια συναρπαστική περίπτωση βαρυτονοτενόρου με άνεση στις χαμηλές αλλά και στις ψηλές νότες. Σε πολλά τραγούδια ο Στέλιος ανέδειξε όλη την έκταση της φωνής του, καταπλήσσοντας με τις επιδόσεις του.

Το πιο σημαντικό στοιχείο είναι πως ο Καζαντζίδης τραγουδούσε με τον ίδιο όγκο τόσο στη ζώνη του βαρύτονου όσο και στις νότες του τενόρου και παρότι ορισμένες φορές για λόγους ερμηνείας πρόσθετε ένα ένρινο στοιχείο, η φωνή του συνέχιζε να είναι φαρδιά και ογκώδης.

Το φαινόμενο Καζαντζίδης στη χρυσή εποχή του, την πενταετία 59-64 πρόσφερε τις πιο συγκλονιστικές ερμηνείες στους αμέτρητους θαυμαστές του. Το 1968 ο Καζαντζίδης ηχογραφεί το τσιφτετέλι των Βασιλειάδη-Βίρβου με τίτλο «Δεν σου έλειπε τίποτα». Στο ρεφρέν ο Στέλιος περνά φευγαλέα από το κόντρα σολ. Είναι μια νότα στην οποία δεν συνήθιζε να τραγουδά. Στη δεύτερη φωνή είναι η Λίτσα Διαμάντη, με την οποία ερμηνεύει αρκετά τραγούδια την εποχή εκείνη.

Το τραγούδι κυκλοφόρησε αρχικά σε σαρανταπεντάρι δισκάκι από τη ΜΙΝΟΣ και στην άλλη όψη ο Στέλιος τραγουδά «Τ' ήθελα να σ' αγαπήσω».