«Δυο πόρτες έχει η ζωή»: Μεγάλο τραγούδι αλλά δεν εκτιμήθηκε αμέσως

Το 45άρι δισκάκι είχε από τη μια την θρυλική Μαντουμπάλα και από την άλλη το «Δυο πόρτες έχει η ζωή». Τον πρώτο καιρό ο Στέλιος Καζαντζίδης γύριζε τα δισκάδικα και ρωτούσε για πωλήσεις. Οι πωλητές μιλούσαν όλο ενθουσιασμό για την Μαντουμπάλα αλλά ο Στέλιος ενδιαφερόταν περισσότερο να μάθει για το άλλο τραγούδι που στην αρχή είχε κάπως παραπέσει. Το έλεγε σε όλους: «Προσέξτε αυτό το τραγούδι. Σε λίγα χρόνια ο κόσμος θα το αγαπήσει περισσότερο από τη Μαντουμπάλα!» Αποδεικνύεται για μια ακόμα φορά πως ο τραγουδιστής ξέρει καλύτερα από τον καθένα τι βάζει στα χείλη του.

Το τραγούδι αυτό ήταν μια από τις δημιουργίες του Βασίλη Καραπατάκη που ο συνθέτης πουλούσε αφειδώς κι έτσι το όνομά του απουσίαζε από τον δίσκο. Η αλήθεια είναι βέβαια ότι η ερμηνεία του Καζαντζίδη συνιστά συνδημιουργία αφ ης στιγμής ο μεγάλος τραγουδιστής σκιτσάριζε με τη φωνή του τα βασικά χαρακτηριστικά σε πάμπολλα λαίκά τραγούδια.

Σε κάθε περίπτωση η πνευματική κυριότητα των στίχων αποκαταστάθηκε αργότερα και σήμερα επίσημα πια ξέρουμε ότι πρόκειται ένα από τα διαμάντια της γιαγιάς Ευτυχίας. Ο συνθέτης όμως, ο Βασίλης Καραπατάκης, που πέθανε το 1974 από καρκίνο του λάρυγγα δεν είδε ποτέ το όνομά του στον δίσκο. Στα μπουζούκια της κλασικής ηχογράφησης του '59 είναι ο Ανέστος Αθανασίου και ο Στέλιος Μακρυδάκης.

Δυο πόρτες έχει η ζωή

άνοιξα μια και μπήκα

σεργιάνισα ένα πρωινό

κι ώσπου να ’ρθει το δειλινό

από την άλλη βγήκα