Πώς έκανε σουξέ ο Χιώτης με τα αποφάγια του Τσιτσάνη

Στα τέλη της δεκαετίας του '40 ο Μανώλης Χιώτης είχε προβλήματα με την Columbia. Τα τραγούδια του δεν περνούσαν στον κόσμο και είχε κάπως περιθωριοποιηθεί. Εκείνη την εποχή δούλευε στο after της Νέας Φιλαδέλφειας «Πίνδος» του διάσημου νταή Αλεξανδριανού. Κάποια μέρα πλησιάζει τον στιχουργό Νίκο Ρούτσο, που συνεργαζόταν αποκλειστικά με τον Βασίλη Τσιστάνη, και του λέει:

«Έχω δυο χρόνια να κάνω ένα μεγάλο σουξέ στην Κολούμπια, κύριε Νίκο. Κι έχουν αρχίσει εκεί να μου κρατάνε μούτρα".

Ο Χιώτης του ζήτησε στίχους αλλά η αποκλειστική συνεργασία του Ρούτσου με τον Τσιτσάνη δεν του άφηνε πολλά περιθώρια.

Η απάντηση του Νίκου Ρούτσου ήταν λίγο πολύ αναμενόμενη:

«Κι εγώ πολύ θα ‘θελα, αγαπητέ Μανώλη να συνεργαστούμε. Μα όπως ξέρεις, συν-εργάζομαι αποκλειστικά με τον Τσιτσάνη και δεν έχω παράπονο από τα σουξέ που κάνουμε. Τι στίχους να δώσω σ’ εσένα; Αν σου δώσω κανέναν πολύ καλό μου στίχο και κάνεις σουξέ, θα χολωθεί ο Τσιτσάνης",.

Ο Χιώτης χωρίς να απογοητευθεί από την αρνητική απάντησή , του λέει: «Μα δεν σκέφτηκα ποτέ κ. Νίκο να γράψετε ειδικά στίχους για μένα και να ψυχραθούν οι σχέσεις σας με τον Τσιτσάνη. Θέλω να δίνετε σ’ εμένα τους στίχους τραγουδιών που δεν αρέσουνε στον Τσιτσάνη. Αυτούς δηλαδή που απορρίπτει και δεν τους κάνει τραγούδια. Θα σας πείραζε αυτό;»

Με τα πολλά ο Ρούτσος πείστηκε και του έδωσε του στίχους Τάκα-τάκα τα πεταλάκια που ο Τσιτσάνης τους είχε απορρίψει σαν παιδικούς και αφελείς.

Ύστερα από λίγες μέρες ο Χιώτης του τηλεφωνεί πως έβαλε μουσική στα λόγια του και τον καλούσε να περάσει από το μαγαζί να το ακούσει. Έτσι γεννήθηκαν τα περίφημα «Πεταλάκια», που ξεπέρασαν σε απήχηση κάθε προσδοκία. Ο Χιώτης ξαναβρήκε τη θέση του στη δισκογραφία και έκτοτε συνέχισε να συνεργάζεται συχνά με τον Νίκο Ρούτσο κάνοντας σουξέ από τα... αποφάγια του Τσιτσάνη, από όσους στίχους δηλαδή απέρριπτε ο μεγάλος Τρικαλινός συνθέτης.