Η ιστορία του «Γαρύφαλλου» και ο πραγματικός ερμηνευτής των ΠΕΛΟΜΑ ΜΠΟΚΙΟΥ

Το τραγούδι ερμήνευσε ο Νίκος Δαπέρης, αν συντηρήθηκε επί χρόνια ο μύθος πως τραγουδάει ο Βλάσης Μπονάτσος. Ο δημιουργός του Γιάννης Κιουρτσόγλου των Πελόμα Μποκιού (το όνομα προήλθε από τα ονόματα των μελών του σχήματος ΔαΠΕρης –ΛΟγοθέτης- ΜΑρινάκης = ΠΕ ΛΟ ΜΑ και ακολούθησαν οι επόμενοι ΜΠΟνάτσος-ΚΙΟΥρκτσόγλου = ΜΠΟ ΚΙΟΥ) αποκάλυψε:

« Το τραγούδι αυτό λοιπόν γράφτηκε επί Δικτατορίας …κατά λάθος ! Μετά το συγκρότημα των LOUBOGG ,και το τραγούδι «She’s Cool»’ που ακούγετε στη ταινία του Αντώνη Κόκκινου «Τέλος Εποχής» σταμάτησα να παίζω μουσική. Σταματάω λοιπόν τη μουσική,έπρεπε να διαβάσω γιατί ήθελα να μπω στο Πανεπιστήμιο, διάβασα και πέρασα στη Θεσσαλονίκη. Ζούσα λοιπόν Θεσσαλονίκη ως φοιτητής και επιστρέφοντας στην Αθήνα, πήγα και έπαιξα στους M.G.C,έτσι το καλοκαίρι του ’69,παίζοντας μουσική ξαναμπαίνω στα κόλπα. Ήταν λοιπόν εκείνο το καλοκαίρι που με πήραν στο τηλέφωνο, από την ιστορική δισκογραφική εταιρεία LYRA, ιδιοκτησίας του αείμνηστου Πατσιφά και μου μίλησε ο Τάσος Φαληρέας. Ο Τάσος, παραγωγός τότε στη LYRA, μου είπε ότι είχαν ακούσει πολλά για εμένα από το καιρό που έπαιζα στους LOUBOGG και να φανταστείτε,ήμουνα τότε μόλις 15 χρονών.

Και συνεχίζει: “Είσαι πολλά υποσχόμενος συνθέτης και θα θέλαμε να συνεργαστούμε μαζί σου , μου είχε πει ο Τάσος, με ρώτησε μάλιστα αν γράφω ακόμη τραγούδια και αν ναι με ελληνικό στίχο, γιατί τους ενδιέφερε ο ελληνικός στίχος . Εκείνη τη στιγμή το ένστικτο της αυτοσυντήρησης, με οδήγησε να πω ένα διπλό ψέμα ότι δηλαδή έγραφα ακόμη τραγούδια, όχι μόνο με ξένο αλλά και με ελληνικό στίχο. Είμαστε τώρα στο σημείο εκείνο, όπου έχω πει ένα διπλό ψέμα, αυτό φυσικά δεν έγινε αντιληπτό, άρεσε η απάντησή μου στο Φαληρέα και μου πρότεινε να φτιάξω μια κασέτα και να πάω την επόμενη ημέρα στη LYRA,για να την ακούσει ο Πατσιφάς και αν άξιζαν τα τραγούδια, τότε θα υπέγραφα ένα συμβόλαιο. Αυτά όλα έγιναν το καλοκαίρι του΄69 πριν το σχηματισμό των ΠΕΛΟΜΑ ΜΠΟΚΙΟΥ.

Έτσι άρχισα να αναρωτιέμαι τι να κάνω, ή δεν πήγαινα και τους έστηνα, οπότε έχανα τη πιθανή ευκαιρία του συμβολαίου ή πήγαινα με μια κασέτα με τραγούδια άλλου και τους έλεγα ότι ήτανε δικά μου. Ξαφνικά το βράδυ κατά τις 8,είμαι σπίτι μου και λέω, τώρα θα γράψω δύο τραγούδια και ότι βγει βγήκε, δεν έπρεπε με κανένα τρόπο να χάσω την ευκαιρία της επαφής και αν δεν τους άρεσαν, θα τους έλεγα ότι είχα και κάποια άλλα, πιο ωραία, που θα τα πήγαινα κάποια άλλη φορά. Έτσι κάθισα και με τη πίεση της ιδέας αυτής, δηλαδή της μεγάλης ευκαιρίας του συμβολαίου, γράφω 2 τραγούδια το ένα ο ΓΑΡΥΦΑΛΛΟΣ, που πιστέψτε με δεν ξέρω πως γράφτηκε ο στίχος και η μουσική, το έγραψα μια και έξω!

Η απάντηση ήρθε μέσα σε μια εβδομάδα και ήταν κεραυνός, ήτανε αρνητική! Μου είπαν ότι ήμουν ατάλαντος και χωρίς φαντασία και ότι καλό θα ήταν να ασχοληθώ με κάτι άλλο παρά με τη μουσική. Όπως θα καταλάβατε το υλικό της κασέτας δεν άρεσε παρόλα αυτά παρέμεινε στη LYRA,την κράτησαν για να την ακούσουν με μεγαλύτερη προσοχή, όπως μου είπαν. Τελικά μετά από ένα 8μηνο,εν μέσω μεγάλης κόντρας μαζί τους, είχαν θίξει τον εγωισμό μου, φτιάχνονται και οι ΠΕΛΟΜΑ ΜΠΟΚΙΟΥ, ανέφερα το 8μηνο γιατί στο διάστημα αυτό τα είχα βρει με τον Πατσιφά που μου είπε προχώρα και εμείς θα σου βρούμε ένα τραγουδιστή να πει τα τραγούδια σου. Φυσικά δεν δέχτηκα να τα ερμηνεύσουν άλλοι, γιατί ήδη είχαν φορμαριστεί με τους ΠΕΛΟΜΑ που ήδη είχαν δημιουργηθεί . Έτσι πέτυχα ένα συμβόλαιο και οι ΠΕΛΟΜΑ ΜΠΟΚΙΟΥ βγήκανε προς τα έξω…

Ποιος ήτανε τελικά ο ΓΑΡΥΦΑΛΛΟΣ; « Ο ΓΑΡΥΦΑΛΟΣ, ήτανε υπαρκτό πρόσωπο, η δε ιστορία του ήταν ένα δημιούργημα της νεανικής μου φαντασίας ! Έτσι στην αρχή έγινε ο δανεισμός του ονόματος, ήθελα πάση θυσία στο μέτρο του τραγουδιού, ένα τετρασύλλαβο όνομα ,έτσι λοιπόν ο ΓΑΡΥΦΑΛΛΟΣ,ήταν ότι έπρεπε!

Ήταν ένας ατσαλάκωτος κύριος συνταξιούχος γύρω στα 70 χρόνια που έμενε τότε στο Κολωνάκι και έκανε βόλτες, στη περιοχή της Μαρασλείου Σχολής ! Ο κ. Γαρύφαλλος, αγαπούσε πάρα πολύ τα παιδιά, όταν περνούσε από τη περιοχή της Μαρασλείου που έπαιζαν τα παιδιά τους μοίραζε καραμέλες και διάφορα άλλα ζαχαρωτά. Όλα τα παιδιά τον αγαπούσαν και μόλις τον έβλεπαν έτρεχαν αμέσως κοντά του!

Όμως εκείνος ο Γαρύφαλλος της Μαρασλείου, δεν έχει ουδεμία σχέση, με τις περιπέτειες του που περιγράφουν οι στίχοι του τραγουδιού. Πιστέψτε με, το λέω με το χέρι στη καρδιά και απορώ λοιπόν πως έγινε επιτυχία αυτό το συγκεκριμένο τραγούδι!»